روزنامه جام‌جم به تحلیلی از صحبت‌های سروش صحت اشاره کرده و بر مبنای آن به نقد آخرین فیلم او، صبحانه با زرافه‌ها پرداخته و نوشته: به گفته کارگردان این اثر، تم اصلی فیلم درباره بخشش است که در قالب کمدی ارائه شده است. صحت در ادامه گفته است: به نظرم این فیلم در ترویج دوستی است. اگر ما در فیلم درباره مواد مخدر صحبت کرده‌ایم، به معنای ترویج آن نیست؛ بلکه می‌خواستیم نشان دهیم که مشکلات از همان نشأت می‌گیرد. پایان این فیلم تلخ نیست؛ بلکه در کل پایان تلخ است. کدام پایانی را در زندگی سراغ دارید که شیرین باشد؟ ما با فیلمی پست‌مدرن و ابزورد مواجه هستیم. یکی از خصوصیات مهم این سبک و جامعه تعریف شده در آن، بی‌هدفی و پوچ‌گرایی یا همان ابزوردیسم است، چون هدفی برای انسانش باقی نمانده است. نمی‌توان در مورد زرافه‌ها صحبت کرد و سبک هنری آن را در نظر نگرفت و دچار نقدی خام‌دستانه شد. ما با فیلمی مواجهیم در سبک پست‌مدرن، که جهان‌بینی دنیای پست‌مدرن و ابزوردیسم در آن است.
روزنامه جام‌جم در ادامه تحلیل خود را از این فیلم و صحبت‌های کارگردانش ارائه می‌دهد و می‌نویسد: حال سیل پرسش‌ها روان می‌شوند، آیا مخاطب سینمای ما از فیلم پیام بخشش برداشت می‌کند یا بیشتر شاهد قبح‌زدایی از برخی بی‌اخلاقی‌ها و عادی‌سازی آنهاست؟ به‌رغم سخن کارگردان که هدف من نشان دادن بخشش بوده، جهان این‌که منِ هنرمند در ذهنم چه می‌گویم با شیوه بیان هنری من و میزان تسلط من به مدیوم هنری متفاوت است و الزاما مخاطبان به واسطه مختصات شخصی و خاص خود برداشت ما را از فیلم نخواهند کرد که خود این تعدد برداشت و باز بودن تاویل و تفسیر شخصی از اثر هنری، خود از ارکان هنر پست‌مدرن است.
فراموش نکنیم که نمی‌توان فیلمساز و مصاحبه‌هایش را به فیلم منگنه کرد تا درک صحیح فیلم برای مخاطب میسر شود؛ پس اذعان «اگر ما در فیلم درباره مواد مخدر صحبت کرده‌ایم، به معنای ترویج آن نیست» محلی از اعراب ندارد که با ذات خود فرم انتخاب شده مغایر است و در رتبه دوم با شرایط زمانی و مکانی حاکم بر جامعه ما تطبیقی دیده نمی‌شود.
محتوای روایت صبحانه با زرافه‌ها را می‌توان به چند بخش کلی تقسیم کرد: ۱. مصرف مواد مخدر ۲. گردهمایی انسان‌های پوچ ۳. ترویج دیدگاه هرچه پیش‌آید، خوش‌آید و گریزی سطحی به تائوت‌چینگ ۴. عادی‌سازی ابزوردیسم در زندگی و شوخی جلوه دادن زندگی ۵. جایگاه بخشش در زندگی و کارمای اعمال. با نمایش خوش‌آید چهار آیتم اول و حجم قابل‌توجهی که در فیلم به‌خود اختصاص داده‌اند بی‌تردید قبح‌زدایی و عادی‌سازی مسائل فوق کارکرد بیشتری پیدا می‌کنند تا توجه مخاطب به جایگاه بخشش در زندگی و پیام‌های انسانی فیلم!
روزنامه جام‌جم درمورد کیفیت صبحانه با زرافه‌ها نوشت: در هنرهای پست‌مدرن تنها اقبال مخاطب به اثر اعتبار می‌دهد و از این منظر صبحانه با زرافه‌ها با اقبال قابل‌توجهی مواجهه شده‌است. اقبال از زرافه‌ها تنها به یمن فرامتن محقق شده است، نه به‌واسطه کیفیت هنری یا روایتی بدیع یا ساختارشکن.
نظر شما