اهالی حرم

ماجرای یک سرقت و همه چالش‌های بعد از آن / نُه ماه دویدن تا نقطه صفر!

«سجاد! خیلی دفتر شلوغه! بیا، ببین چی شده!» این تلفن در صبح روز اول خرداد نود و چهار، شروع اتفاق‌های تازه زندگی من بود. سریع خودم را رساندم، بالا…
گپ با «فاطمه» که از پسِ چهار سال سختی، با یک بلیت کنسلی گذرش به مشهد افتاده / این هم یک نشانه!

توی اوج گرفتاری به امام رضا(ع) گفته بودم: «اگه واقعاً هستی، نمی‌دونم، نشونه و نوری بهم نشون بده.» بعد، یکی از دوستانم که کارمند هواپیمایی است،…

تیتر سه زیرسرویس

روایت جمع شش نفره‌ای که یکی‌شان قبل از سفر به مشهد از دنیا رفت / خواب دیدیم همراهمان آمده

اسمش «کبری» بود. مثل خواهر بودیم برای هم. نان و نمک همدیگر را خورده بودیم. خدابیامرز مثل همه ما از اول سال سرِ زمین‌های برنج کارگری‌ می‌کرد. بعد می‌رفتیم کارگریِ باغ‌های هلو و مرکبات. هفتِ صبح سر باغ‌ها بودیم، تا سه بعدازظهر.
درباره مادری که چند دفتر شُکرگزاری از او به یادگار مانده / شُکر برای صدای جیرجیرک‌ها

همیشه چیزی برای غافلگیر کردن ما داشت. یادم هست «عسل بدیعی» که فوت کرده بود، بهم گفت: «اسم بابای عسل بدیعی چی بوده مادر؟!» گفتم: «می‌خواین چه کار؟!» گفت: «می‌خوام براش نماز شب اول قبر بخونم!»
آدم تلخ و شیرین‌ترین روزهایش را هم فراموش می‌کند / دانش‌آموز بودم که اسلحه دست گرفتم!

من هجده‌ساله بودم که خانه‌مان را ترک کردم و اسلحه دست گرفتم. همه‌چیز از یک شب عجیب شروع شد. از آخرِ شب هواپیماها را می‌دیدیم که از آسمان قُندوز می‌آیند و از روی سرمان رد می‌شوند. نمی‌دانستیم چه خبر است. صبح که شد، تازه تانک‌های روس را دیدیم که ...
کش‌وقوس‌های یک ماجرای غم‌انگیز که پایان خوشی داشت / می‌خواستیم بچه را سقط کنیم!

تصمیم گرفتیم بچه را سقط کنیم. شرایطمان برای نگه‌داشتنش اصلاً جور نبود. تازه بیست روز از فوت مادرشوهرم گذشته بود که از بارداری‌ام باخبر شدم. ناخواسته بود. یعنی اصلاً بچه دیگری نمی‌خواستیم...
حاج غلامرضا عارف از سفر پرماجرایی می‌گوید که او را تا زندانی شدن پیش برد / مرگ را به چشم دیدم

هر شب انگار هزار سال می‌گذشت. از غروب به بعد، سرما می‌زد به استخوان آدم و هیچ‌کدام از ما چیزی برای گرم کردن خودمان نداشتیم. ما بودیم و یک دست لباسِ تنمان. فقط تا صبح ضجه می‌زدیم از زور سردی هوا...
ورق زندگی «میلاد» از اجاره یک بیلبورد برگشت/من تاکسی برگشتی‌ام!

من و برادرم "تاکسی‌برگشتی"‌ایم؛ دو تا آدم که چند سالی تا ته فساد رفته‌اند. از مواد هر چی فکرش را بکنید، کشیده‌ایم. از الکل، از پارتی... اما آخر برگشته‌ایم سر خانه اولمان. خودم فکر می‌کنم به خاطر یک‌کاری که انجام دادیم و برکتش این شد...