جلسه‌ای دیگر از سلسله جلسات اخلاق عمومی با عنوان «شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه» در مسجد حوزه علمیه قائم (عج) چیذر، برگزار شد. آیت الله هاشمی علیا استاد اخلاق و مؤسس این حوزه علمیه، در جلسه این هفته به ادامه شرح فراز «وَ نَعُوذُ بِکَ أَنْ... نَمُدَّ فِی آمَالِنَا» پرداخت.

ایشان با بیان این نکته که بنا بر آیات و احادیث، بدبختی‌های انسان عمدتا از چند امر نشأت می‌گیرد که یکی از آن‌ها همین آمال زیاد و محبت به دنیا و آرزوی رسیدن به لذایذ دنیوی است، اسباب طول أمل را چنین برشمرد: 1. جهل و نادانی انسان؛ جهل به معارف دینی و شناخت خود و خداوند و هدف خلقت. 2. محبت به دنیا و رسیدن به آمال و آرزوهای دنیوی؛ همچون قوم یهود که در آیه 96 سوره بقره، به عنوان حریص‌ترین مردم با آرزوی عمر هزار ساله معرفی شده‌اند.

وی در ادامه به برخی از بلاها و آثار شوم این بیماری خانمان‌سوز و بعضی روایات در این باره اشاره کرد و گفت: مهم‌ترین این آثار، غفلت از آخرت، فراموشی مرگ و عقبات مرگ و آماده نشدن برای آن است؛ به طوری که هنوز وصیت ندارد، بدهی‌هایش را پرداخت نکرده، نمازها و عباداتش ناقص است و... . دوم، باز ماندن از معنویت، عبادت و توجه به حق در تمام عمر است. سوم، باز ماندن از تحصیل بهشت است؛ زیرا خداوند او را به حال خود وا می‌گذارد؛ گویی هیچ ارتباطی با خدا ندارد. طبق روایتی از پیامبر گرامی اسلام(ص)، کسی که صبح خویش را آغاز کند در حالی که بزرگ‌ترین همّ و غمش دنیا باشد، نزد خدا هیچ مرتبه‌ای ندارد و خداوند قلب چنین انسانی را با چهار خصلت، ملازم می‌کند؛ 1. گرفتاری و اندوهی که هرگز از او جدا نشود، 2. مشغولیت به دنیا که هیچ وقت از آن فارغ نشود، 3. فقری که هرگز به بی‌نیازی و توانگری نینجامد، مگر تحت سنّت استدراج الهی، 4. آرزویی که هرگز پایان نپذیرد. بدین ترتیب، تمام این «چه کنم، چه کنم»ها در زندگی‌ها، چوب خداست که دستاورد خود انسان است! وقتی انسان دست از خدا بردارد و توکل و اعتمادش به خدا نباشد، تا زنده است آرامش ندارد. خیال می‌کند به آمریکا و این حکومت و آن حکومت است. خیر، این طور نیست. اگر خدا با ملت باشد همه چیز درست می‌شود.

این استاد اخلاق، جمع حاضر را برای دور ماندن از چنین بلاهایی، به خواندن این دعا در قنوت‌های نماز توصیه کرد: «اللّهمّ ارزقنی التّجافی عن دار الغرور و الإنابة إلی دار الخلود، و الإستعداد للموت، قبل حلول الفوت».