جمعی از صیادان بندر رمین در استان سیستان و بلوچستان خواستار رسیدگی به وضعیت اسکله صیادی رمین در شرق چابهار شدند.
به گزارش خبرنگار قدس؛ اسکله رمین، با بیش از ۵۰۰ قایق و لنج فعال، یکی از مهم‌ترین بنادر صیادی در سواحل مکران است که نقشی حیاتی در تأمین معیشت بومیان و همچنین بازار داخلی صید کشور دارد.
این بندر از نظر اقتصادی و گردشگری، موقعیتی راهبردی دارد اما انسداد دهانه اسکله به دلیل انباشته شدن گل‌ولای، سال‌هاست فعالیت روزانه صیادان را مختل کرده و اکنون، رمین عملاً در آستانه از کار افتادن است.
صیادان می‌گویند از سال‌ها پیش خواستار لایروبی اصولی حوضچه اسکله هستیم و امیدوار بودیم بالاخره صدایشان شنیده شود اما به‌رغم پوشش رسانه‌ای، نه بازدیدی میدانی از سوی مقامات عالی انجام شد، نه بودجه‌ای اختصاص یافت و نه حتی پاسخی رسمی به خواسته‌ها ارائه گردید.
قول‌هایی که روی کاغذ ماند
یکی از صیادان محلی در گفت‌وگو با خبرنگار قدس می‌گوید: «از دی‌ماه ۱۴۰۲ تا الان، هرچه بوده فقط وعده بوده و حتی یک روز هم نشده که دهانه اسکله در زمان جزر قابل عبور باشد. اگر مد نباشد، قایق‌های ما عملاً در خشکی می‌مانند.»
وی می‌افزاید: «حتی یک لایروبی اصولی هم انجام نشد. یک‌بار فقط با بیل مکانیکی اقدام کردند، اما بی‌فایده بود. اسکله رمین نیازمند لایروبی اساسی است.»
مشکل دیگر صیادان، نبود دسترسی به سوخت سهمیه‌ای است. بسیاری از آنان مجبورند بنزین موردنیاز قایق‌ها را به صورت آزاد و با قیمت یک میلیون میلیون تومان برای هر گالن ۷۰ لیتری تهیه کنند؛ آن‌هم در شرایطی که درآمد ماهیانه صیادان به شدت کاهش یافته است.
در همین رابطه صیادان بندر رمین از استاندار سیستان و بلوچستان درخواست دارند تا شخصاً به منطقه سفر کند و از نزدیک مشکلات را ببیند. آنان می‌گویند صنعت صیادی، نه فقط شغل، بلکه هویت و ریشه زندگی مردم سواحل مکران است.
نظر شما