به گزارش قدس آنلاین، استقلال، تیم پرافتخار و آشنا با جام‌های قهرمانی، در مقابل صنعت نفت آبادان، تیمی که ریشه در خاک فوتبال‌خیز جنوب دارد و اکنون با قلبی شکسته اما روحیه‌ای تسلیم‌ناپذیر پا به میدان گذاشته است.
استقلال یکی از بزرگ‌ترین نام‌ها در فوتبال ایران، فصل کابوس‌واری را پشت سر گذاشت. سقوط در جدول لیگ، حاشیه‌های بی‌پایان، ناکامی در کسب سهمیه آسیایی و زمزمه‌های جدایی زودهنگام مجتبی جباری از نیمکت آبی‌ها، همه و همه دست به دست هم داده‌اند تا جام حذفی به آخرین ریسمان امید این باشگاه تبدیل شود. حالا جباری همان بازیکن خوش‌فکری که سال‌ها قلب میانه میدان استقلال را در اختیار داشت، در قامت سرمربی، تیمش را تا یک قدمی فینال رسانده و می‌داند قهرمانی در این جام شاید تنها راه اثبات شایستگی‌اش باشد.
او در آستانه این نبرد حساس، گفت: «ما محکوم به قهرمانی هستیم. هیچ راهی جز این نداریم. به بازیکنان گفته‌ام باید مثل فصل هفتم باشیم؛ همان سالی که استقلال با اوضاعی بدتر توانست جام را ببرد. در آن فینال، با گل‌های من برابر پگاه قهرمان شدیم. حالا نوبت این نسل است تا خودشان را جاودانه کنند».
جباری البته به حریف نیز احترام گذاشت و هشدار داد صنعت نفت تیمی ریشه‌دار و باکیفیت است که نباید آن را دست‌کم گرفت. او افزود:
«من بازی‌شان مقابل آریو اسلامشهر را دیدم. فوتبال خوبی بازی کردند. به نظرم آن‌ها شایسته لیگ برتر هستند. نباید با دید یک تیم لیگ یکی به آن‌ها نگاه کنیم».
در آن سو، صنعت نفت آبادان با چهره‌ای غم‌زده اما نگاهی مصمم وارد این بازی می‌شود. شاگردان فراز کمالوند تا واپسین ثانیه‌های لیگ یک در کورس صعود بودند، اما پنالتی از دست رفته طالب ریکانی همه چیز را خراب کرد. حالا جام حذفی فرصتی است برای مرهم گذاشتن بر دل‌هایی که هنوز درگیر آن ناکامی‌اند.
فراز کمالوند که روزهایی پر فراز و نشیب را در هفته‌های اخیر تجربه کرده، گفت: «نمی‌توانم ناراحتی آن لحظه را فراموش کنم. وقتی یک تیم ۳۴ هفته می‌جنگد و در آخرین دقیقه ناکام می‌ماند، واقعاً سخت است. طالب ریکانی خیلی ناراحت بود، ولی حالا برگشته و از نظر روحی و جسمی آماده بازی است».
کمالوند اما نگاهش را به آینده دوخته و درباره انگیزه‌های تیمش برای ساختن یک شگفتی دیگر در تاریخ صنعت نفت، اظهار کرد: «ما با استقلال بزرگی بازی داریم؛ تیمی با سابقه آسیایی. اما همین که تا نیمه‌نهایی آمده‌ایم، نشان می‌دهد تیمی شایسته هستیم. استقلال تیم محبوب من است، اما برای باختن به میدان نمی‌رویم».
این مربی باتجربه که بارها در بزنگاه‌های سخت از تیم‌هایش نمایش‌های درخشانی گرفته، افزود: «این سومین بار است که صنعت نفت به نیمه‌نهایی جام حذفی می‌رسد و جالب اینکه هر سه بار با استقلال روبه‌رو شده‌ایم. امیدوارم این بار بتوانیم تاریخ را به نفع خودمان تغییر دهیم».
این دیدار، تقابل دیدنی دو نسل از مربیان است. مجتبی جباری با تفکرات نو و الهام گرفته از فوتبال مدرن در مقابل فراز کمالوند که تجربه‌های فراوانی از فراز و فرودهای فوتبال ایران دارد. ضمن اینکه حضور چهره‌هایی چون جلال چراغپور در کادر فنی استقلال و خاطرات مشترک این دو مربی در تیم‌هایی همچون ابومسلم، جذابیت‌های بیرون از زمین را به بازی افزوده است.
برای هواداران استقلال، این بازی حکم فینالی زودهنگام را دارد؛ فرصتی برای احیای غرور جریحه‌دار شده، بازگرداندن اعتماد از دست رفته و البته نجات جایگاه یک اسطوره جوان بر نیمکت مربیگری. از سوی دیگر، برای آبادانی‌ها، فینال جام حذفی شاید تنها چیزی باشد که می‌تواند خشم و اندوه پنالتی از دست رفته را تسکین دهد.
آنچه مسلم است، فارغ از نتیجه، این بازی یکی از مهیج‌ترین جدال‌های فوتبال ایران خواهد بود؛ برخوردی میان انگیزه و اعتبار، میان جاه‌طلبی و بازسازی و میان دو تیمی که هر دو دلشکسته‌اند، اما هنوز امید را در چشمان خود نگه داشته‌اند.
آیا استقلالِ جباری به فینال می‌رسد تا خاطره آن فصل طلایی را زنده کند؟ یا صنعت نفتِ کمالوند با دست خالی اما قلبی پرشور، شگفتی بزرگ جام را رقم خواهد زد؟ پاسخ این پرسش‌ها در مستطیل سبز خواهد بود؛ جایی که دیگر جای اما و اگر نیست، فقط باید جنگید.
نظر شما