محفل ادبی ابن الرضا(ع) در رواق امام خمینی(ره) با شعرخوانی شاعر و مرثیه سرای اهل بیت(ع)، سید رضا یعقوبی آل آغاز شد. این شاعر دلسوخته با شعرخوانی پرشور خود حال و هوای معنوی حرم مطهر رضوی را به زیبایی به تصویر کشید؛
به خاکش سجده کن روح‌الامین گسترده بال اینجا
یا تا عرش بالا بر ملائک هم ببال اینجا
بیا در روضۀ رضوان بخوان یاسین و الرحمان
ببین انوار «یَبقی وجهُ ربِّک ذوالجلال» اینجا
ببین اسماء حسنی را صفات حق‌تعالی را
جلیل اینجا، جلال اینجا، جمیل اینجا، جمال اینجا
به شوق مسجدالاقصی به صحن قدس داخل شو
بزن طومار اسرائیل را مهر زوال اینجا
نه شرقی و نه غربی را بخوان از صحن جمهوری
ببین با دین سیاست را به دور از انفعال اینجا
نه ‌تنها با نگاهی کور مادرزاد بینا شد
درست آن لحظه گوش کر شنید آواز لال اینجا

ابوالفضل سیبویه مدیحه سرای نوجوان و نفر اول مسابقات دکلمه‌خوانی استان خراسان رضوی نیز در این بزم شاعرانه، با زبان شعر در سوگ شهادت ابن الرضا(ع) مرثیه‌سرایی کرد؛
بنده‌ام بنده‌ی ولای توأم، عاشق صحن با صفای توأم
تو جوادی و من گدای توأم، یا جواد الائمه ادرکنی
قامتم خم شده ز بار بلا، حاجتم باشد از تو یا مولا
نجف و کاظمین و کرببلا، یا جواد الائمه ادرکنی
ای که از زهر خون شده جگرت، به تو و جد و مادر و پسرت
من بیچاره را مران ز درت، یا جواد الائمه ادرکنی
ای ترا یار بی وفا کشته، با لب تشنه از جفا کشته
با چنان پاکی و صفا کشته، یا جواد الائمه ادرکنی

محمد جواد کارگر دیگر نوجوان امام رضایی نیز با شعر خوانی زیبا و دلنشین خود در مدح امام مهربانی‌ها اینگونه شعرخوانی و مدیحه‌سرایی کرد؛
ای حرمت امن‌ترین تکیه‌گاه، صحن تو مأوای مَنِ بی پناه
ای کرمت آخر بخشندگی، گنبد تو اوج درخشندگی
سائلم و دست به دامان تو، چشم من و لطف فراوان تو
دل که جدا شد ز تو مخروب شد، حال دلم در حرمت خوب شد
یک نظرت زندگی‌ام را بس است، هر که گدایت نشده بی کس است
رو نزنم جز تو برِ هیچ کس، جان جوادت تو به فریاد رس

نوبت به ابوالفضل بهروزیان که می‌رسد با دکلمه‌خوانی پرشور خود دل‌های عزادار را تا حریم پاک حضرت جوادالائمه(ع) در کاظمین به پرواز در می‌آورد و از حضرت جوادالائمه(ع) به عنوان رئوف ابن الرئوف یاد می‌کند؛
مبدا که باشد طوس، مقصد کاظمین است، در آسمان‌ها هم زبانزد کاظمین است
هر جا که بوی تو می‌آید کاظمین است، با این حساب امروز مشهد کاظمین است
وقتی که محو دیدن باب الجوادیم، انگار اصلا زائر باب المرادیم
مهر و محبت، حلم و بخشش، جود و رحمت، در جان تو کرده تجلی بی‌نهایت
پاکی، زلالی، مهربانی و عطوفی، ای معدن الرحمه رئوف بن رئوفی
بس که خدای تو ملاحت بر تو داده، دل می‌بری با چشم و ابروی گشاده
ای تالی شمس الشموس ای شاهزاده، از کودکی هستی بزرگ خانواده
علم الیقین و مظهر توحید بودی، در ناامیدی مایه‌ی امید بودی
راه نجات از ورطه‌ی تردید بودی، نه ساله اما مرجع تقلید بودی