به گزارش قدس آنلاین، طی روزهای گذشته قطعی مکرر برق در پردیس سینمایی باغ کتاب باعث توقف ناگهانی نمایش فیلم‌ها شده و واکنش ها و اعتراضات بسیاری را برانگیخته است. سارا کبریایی، مدیرروابط عمومی پردیس سینمایی باغ کتاب، در توضیح این اتفاق گفته بود: پردیس سنیمایی باغ کتاب از مجموعه اصلی باغ کتاب مجزاست و طی این روزها به هنگام پخش فیلم، برق سالن سینما قطع شد. در شرایط بعد از جنگ، که شرایط بحرانی است این اتفاق در روزهای گذشته و امروز باعث دلهره و نگرانی بسیاری شد. مردم به بیرون از سالن راهنمایی شدند، اما همه نگران حمله مجدد اسرائیل بودند. در شرایط فعلی کشور، چنین برخوردهایی مناسب نیست. او با بیان اینکه مشخص نیست این دستور بر چه اساسی صادر شده است گفته؛ دستور مکتوبی وجود ندارد، تنها به صورت شفاهی چند روز پیش به پرسنل گفته شده که برق پردیس سینمایی باغ کتاب را قطع می‌کنند و انتظار می‌رفت در زمان تعطیلی سینماها این اتفاق بیفتد.

سیدضیا هاشمی، رئیس هیات مدیره جامعهٔ صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران نیز در یادداشتی نسبت به این اتفاق واکنش داد.

به نام خالق یکتا

در روزگاری که مردم زخم‌خوردهٔ این سرزمین، خسته از گردوغبار جنگ بیگانه و خائن داخلی !
در پناه سالن‌های تاریک سینما به دنبال اندک نوری از امید می‌گردند، بی‌تدبیری و سهل‌انگاری مدیریتی، بار دیگر آرامش را در هم شکست و سینما را به جای فانوس، به کابوس بدل کرد.

قطع مکرر و ناگهانی برق، آن هم در دلِ نمایشِ فیلم، در مجموعهٔ فرهنگی باغ کتاب تهران، نه تنها یک اختلال فنی ساده نبود، که زخمی‌ست بر حافظهٔ امنیت روانی تماشاگران. سالن سینما، حریم امن ذهن و جان مردمی‌ست که خاطرات تلخ جنگ را هنوز از حافظهٔ خویش دارند و آرام نگرفته‌اند؛
وقتی برق در تاریکی می‌رود، تنها تصویر بر پرده خاموش نمی‌شود، بلکه خاطرات انفجار و دلهره دوباره زنده می‌شود

و این‌بار، آنچه خاموش شد، تنها پرده نبود؛ بلکه اعتمادی خاموش شد که به سختی، در دلِ مردم این شهر جوانه زده بود.

گزارش‌های رسیده، شائبه‌هایی جدی را دامن زده‌اند؛ مبنی بر آن که این خاموشی‌ها نه از سرِ اتفاق، بلکه به‌گمان، از سر تصمیماتی هدف‌دار و عامدانه بوده است، برای تضعیف مدیریت مستقل سالن‌های سینمایی و قبضه‌کردن کامل فضا. و اگر چنین باشد، باید پرسید:

در روزگاری که دشمن صهیونی، آتش‌افروزِ آن‌سوی مرزها، در پی خاموش‌کردن فانوسِ سینمای ایران است، آیا خاموشی‌های پیاپی در دلِ پایتخت، بی‌آنکه پاسخی روشن برایش ارائه شود، چگونه باید تعبیر گردد؟

این رخداد را تنها یک لغزش مدیریتی نمی‌داند ،بلکه نشانه‌ای از گسست عمیق میان رسالت فرهنگی و تدبیر اجرایی می‌دانیم؛ و این خود، تهدیدی‌ست برای کیانِ نهادهای فرهنگی کشور.

و در همین حال، ما به‌خوبی آگاهیم که شهرداری محترم تهران، این روزها با همهٔ ظرفیت خود، درگیر سامان‌دادن به خانه‌ها و محله‌های ویران‌شده از تجاوز بیگانه است، و بار بازسازی جسم شهر را بر دوش می‌کشد. اما در کنار آبادانی کالبد شهر، اگر روح فرهنگ آسیب ببیند، دیگر سقفی بر سرِ مردم نخواهد ماند.

بر این پایه، از جناب آقای دکتر علیرضا زاکانی مصرّانه انتظار داریم که:
دستورِ بررسیِ فوری، شفاف و مستقل این حادثه صادر شود تا حقیقت بر همگان روشن گردد، و فرصت بازسازی اعتماد عمومی از میان نرود؛

مدیریت باغ کتاب، با درک ژرفای آسیبی که به آرامشِ روانی و شأنِ مخاطبان وارد آمده، رسماً و بی‌ابهام، از مردم و اهالی سینما عذرخواهی کند؛

و سرانجام، با نگاهی هوشمندانه و دلسوزانه، نظارتی مستمر و سازنده بر عملکرد این مجموعهٔ فرهنگی اعمال شود، تا پیش از آن‌که درختِ اعتماد بخشکد، ریشه‌های آن ترمیم گردد.

فرهنگ، ستونِ ایستادگی این ملت است؛ و سینما، فانوس شب‌های تار آن. خاموشی این نور، نه خطایی گذرا، که غفلتی جبران‌ناپذیر در مسیر روشن‌ماندن روح جمعی ماست.

اگر باغ کتاب، بی‌نگهبان و بی‌حافظ بماند، نه برگی از خاطره خواهد ماند، نه سایه‌ای از اندیشه.

با احترام
سید ضیا هاشمی
رئیس هیات مدیره جامعهٔ صنفی تهیه‌کنندگان سینمای ایران