به گزارش گروه فرهنگی قدس، دیگر به جرات می توان گفت که مسئله اکران آنلاین فیلم های سینمایی پس از پایان اکران آنها در سینماها به یک روند منظم در پلتفرم های شبکه نمایش خانگی تبدیل شده است و فرصتی مغتنم را هم برای سینمای ایران و هم مخاطبان سینما فراهم آورده است.

در حال حاضر دو پلتفرم فیلم نت و فیلیمو جدی ترین فضای اکران آنلاین به شمار می روند که اولی با عنوان اختصاصی «سینما آنلاین» و دیگری بدون عنوان و با کلیت اکران آنلاین فیلم های روز سینمای ایران را در اختیار مخاطبان بیشتری قرار می دهند.

همچنین دیده شده است که فیلم های قدیمی تر که چند سالی می شود از ساخت و اکران آنها گذشته است سر از اکران آنلاین درمی آورند و در این استراتژی فیلم نت دست برتر را دارد و در حال حاضر در جامعه سینمایی از این پلتفرم به عنوان فرصتی نام برده می شود که شما اگر فیلم خوبی داشته باشی که لزوما فیلم روز سینما هم نیست امکان این فراهم است که بتوانی آن را در «سینما آنلاین» در اختیار تماشاگران قرار دهی و حتی این فرصت را برای کسانی که سال های دورتر فیلم را دیده اند، فراهم آوری.

دیگر موضوعی که درباره اکران آنلاین در پلتفرم ها می توان بدان اشاره کرد مسئله قیمت بلیت است که در حال حاضر با قیمت بلیت سینماها برابر می کند. این موضوع در حالی مورد انتقاد برخی مصرف کنندگان است که از سوی دیگر عده ای هم آن را منصفانه می دانند زیرا می گویند با خرید یک بلیت ۱۰۰ هزار تومانی می توانند در یک جمع چند نفره به تماشای اثر بنشینند در حالیکه که اگر قرار باشد به سینما بروند باید برای دور هم جمع شدند بیشتر از پول یک بلیت را پرداخت کنند پس سرجمع اکران آنلاین برایشان به صرفه تر درمی آید. مخالفان این قیمت معتقدند که کیفیت تماشای فیلم روی پرده بزرگ کجا و تماشای فیلم با گوشی و لپ تاپ و تلویزیون خانگی کجا؟ پس باید هزینه کمتری برای یک بلیت درنظر گرفته شود. اما صاحبان پلتفرم ها در این باره نظرشان این است که قرارداد آنها با صاحبان فیلم ها به این گونه است که ۷۰ درصد سهم فروش بلیت در اختیار صاحب اثر قرار می گیرد و باتوجه به اقتصاد ضعیف سینما و سینماگران جا دارد که بلیت اکران آنلاین با سینما برابر باشد تا درنهایت سینماگر سهمی که می برد آنقدری باشد که بتواند به حیات کاری خود ادامه دهد.

در حال حاضر با نگاهی به کنداکتور اکران آنلاین پلتفرم ها، تنها فیلم نت برنامه منظمی دارد و به طور میانگین ماهی ۲ اثر را عرضه می کند و باتوجه به اینکه به طور میانگین هر فیلم را تا یک ماه و نیم در اکران «سینما آنلاین» خود نگه می دارد، همیشه در این بخش بیش از ۳ فیلم برای تماشا وجود دارد. نظم کنداکتور و برنامه ریزی برای آینده نقطه قوت این پلتفرم محسوب می شود.

مسئله دیگر که باید بدان توجه ویژه داشت این است که تنوع فیلم هایی که برای اکران آنلاین انتخاب می شود، چندان زیاد نیست که البته این خود تحت تاثیر تولید در سینما و سپس اکران آثار است و دست پلتفرم ها چندان باز نیست، اما با وجود این محدودیت ها باز هم فیلم نت کنداکتور متنوع تری دارد و بخشی از فضای خود را در اختیار فیلم های هنری و سینمای کودک قرار داده است؛ تصمیمی که رقیب او چندان به آن دست نزده است و بیشتر به دنبال فیلم های پرفروش گیشه رفته که طبیعتا ژانر کمدی را شامل می شود؛ آن هم کمدی هایی که درباره کیفیت آنها بحث وجود دارد. اما فیلم نت با وجود این نقطه قوتش یک خطای بزرگ نیز داشته است: تعطیل کردن بخش «سینمای دیگر» و اکران متمرکز آثار هنری و آوانگارد از سینمای ایران. این بخش که در تمام شبکه نمایش خانگی در انحصار فیلم نت بود و در کمتر از چند ماه سروصدای زیادی هم در سینما ایجاد کرده بود، ناگهان تعطیل و مخاطبان خود را دچار سردرگمی کرد. فیلم نت به راحتی می توانست سبد مخاطبان خود را کامل و متنوع کند ولی متاسفانه این رویکرد را رها کرد. باید از مسئولان این پلتفرم پرسید آیا تجربه اکران آنلاین فیلم کوتاه «وضعیت اورژانسی» و یا فیلم هنری «علت مرگ: نامعلوم» تجربه ناموفقی بود که برای آنها نمی تواند یک الگو برای تصمیم گیری باشد؟

درنهایت می توان به توجه این دو پلتفرم به مساله تبلیغات جدی و تاثیرگذار برای بخش اکران آنلاین دقت کرد. هر دو پلتفرم این بخش را نادیده گرفته یا سرسری از کنار آن گذشته اند در حالی که به نظر می رسد توجه بیشتر به تبلیغات نه فقط برای خود پلتفرم و اعتبار آن مهم است بلکه به فروش اثر و رضایت صاحبان فیلم ها نیز منجر می شود. قدرت چانه زنی یک پلتفرم برای قانع کرن صاحبان بهترین آثار سینما برای اینکه فیلم هایشان را بین این دو رقیب به یکی واگذار کنند به این مساله هم وابسته است که فیلم نت یا فیلیمو کدام یک رفتار حرفه ای تری برای تبلیغ فیلم دارند.