اما در کنار این مواضع اصولی، بخشی از سخنان عباس عراقچی از سوی ناظران سیاسی به عنوان سیگنال ضعف تلقی شد. به ‌ویژه آنجا که از توقف فرایند غنی‌سازی به دلیل خسارت‌های بسیار شدید سخن گفت و برخلاف حقوق هسته‌ای که حتی در قوانین آژانس هم تصریح شده، تعهد کشورمان به غنی‌سازی زیر ۵درصد را اعلام کرد. او در پایان از مقامات ایالات متحده دعوت کرد راه‌حلی مبتنی بر مذاکره برای برنامه هسته‌ای ایران پیدا کنند.
اما واکنش سریع دونالد ترامپ به سخنان وزیر خارجه، تأکید بر اثرگذاری بمباران‌ها و توأم با تهدید دوباره به بمباران ایران بود: «عباس عراقچی در مورد تأسیسات هسته‌ای ایران گفته خسارت‌ها بسیار شدید است و تخریب شده‌اند؛ البته، همان طور که گفته بودم تخریب شده‌اند و اگر لازم باشد دوباره هم این کار را خواهیم کرد». شعار نابودی اسرائیل و مرگ بر آمریکا و تهدید به ترور مقامات این کشور هم از بخش‌های کم‌اهمیت‌تری بود که البته در فضای رسانه‌ای کشور واکنش‌برانگیز شد. منتقدان معتقدند پاسخ وزیر خارجه منفعلانه بوده و می‌توانست ضمن بیان دیپلماتیک برای رهایی از بار حقوقی، رویکردی تهاجمی‌تر داشته و به ‌جای برائت جستن از شعارهای غیررسمی و نسبت دادن آن‌ها به تندروها، ترور سردار سلیمانی توسط آمریکا، بدعت اسرائیل در ترور مقامات سیاسی و بمباران سران نظام و نیز برخی ادعاهای رسمی مقامات آمریکا و اسرائیل مبنی بر نابودی ایران و ترور مقامات ایرانی را به رخ بکشاند. پیش از این هم موضع خصمانه اروپا نشان داد رویکرد دولت در اثبات مظلومیت و برنده شدن جام اخلاق، در دنیایی که دیپلماسی رئالیستی و مناسبات قدرت و منفعت بر آن حاکم است، چندان نتیجه‌بخش نبوده است. جایی که دیپلمات‌های اروپایی به‌ جای محکومیت حملات غیرقانونی آمریکا و اسرائیل به کشوری که سال‌ها تحت نظر آن‌ها به محدودیت‌های هسته‌ای تن داده، برای ترامپ پیام تبریک فرستادند.
نکته عجیب این است که برخلاف فضای داخلی که سران نظام و رسانه‌ها دائم در حال روایت فتح و پیروزی و رجزخوانی هستند و حتی به این بهانه از نگاه‌های واقعی و آسیب‌شناسانه پرهیز می‌شود، در فضای خارجی و کنش‌های دیپلماتیک عمدتاً در حال روایت ضعف و تمایل به پایان مخاصمه و سیگنال پذیرش مصالحه هستیم. واضح است که چنین رویکردی لزوماً به صلح منجر نخواهد شد و برعکس، موجب خطای محاسباتی و برداشت ضعف شده و دشمن را نسبت به تجاوز بیشتر جری‌تر خواهد کرد. روایت اقتداری که نمایندگان سیاسی ما در عین اثبات مظلومیت به جهان مخابره می‌کنند، به پشتوانه سابقه و تجربه قدرت میدانی می‌تواند کشور را از بحران‌های اینچنینی به سلامت عبور دهد.