مایکل وینکلمن، استاد دانشگاه ایالتی آریزونای آمریکا در این نشست، شفا را تجربه‌ای قدسی و فراتر از درمان پزشکی دانست و گفت: محققان در یک پژوهش در رویکردی بینا فرهنگی، به بررسی پدیده شفا و تقدیس در جوامع مختلف پرداخته‌اند و این تحقیق، با تمرکز بر شمنیسم، مرتاضان، روحانیان کلیسا و جادوگران، از منظر تکامل اجتماعی و بنیان‌های بیوژنتیکی، به تحلیل سازوکارهای شفای شمنیستی با رویکردی بیوژنتیکی، تحت عنوان "شفای زائرها" می‌پردازد.

ماهیت شمنیسم

وی تصریح کرد: این پژوهش با الهام گرفتن از تفکرات میرچا الیاده، فیلسوف برجسته که شمنیسم را به فضای آکادمیک معرفی کرد، به بررسی این پدیده به عنوان استاد خلسه می‌پردازد.
وی افزود: الیاده «شَمن» را فردی می‌داند که قادر است به خارج از بدن خود سفر کند و به نمایندگی از جمعیتی که در رابطه با ارواح قرار دارند، با عالم ارواح ارتباط برقرار کند.
این پژوهشگر تصریح کرد: یکی از سوالات اساسی این تحقیق بررسی ماهیت «شمنیسم» به عنوان یک پدیده بینا فرهنگی یا پدیده‌ای محدود به جوامع سیبری است. محققان به دنبال پاسخ به این پرسش هستند که آیا شمنیسم یک واقعیت متعالی است که در فرهنگ‌های مختلف نمود پیدا می‌کند و یا صرفاً یک ابداع غربی است.
وی عنوان کرد: روش تحلیل در این پژوهش کمیت‌گرایانه است و بر اساس متغیرهای موجود در نسبت با شمنیسم، به وقوع پیوسته است. در عین حال یک رویکرد محلی و بومی نیز در نظر گرفته شده است. شمارش تعداد مرتاض‌ها و کاهنان شمنیسم و بررسی سبک فعالیت آن‌ها از جمله رویکردهای مورد استفاده در این تحقیق است.
استاد دانشگاه ایالتی آریزونای آمریکا ابراز کرد: حوزه‌های فعالیت، مناسک نیاکانی، قدرت‌های سیاسی-اجتماعی، شخصیت‌های اجتماعی، جنسیت، جایگاه اقتصادی-اجتماعی و اخلاقیات از جمله متغیرهایی است که در پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است.

آیین‌ها و مناسک دینی

وینکلمن بیان کرد: در تاریخچه هندی-اروپایی در ادیان هندی و ایرانی، روحانیون شمنیسم در هند در قامت برهما در ایران باستان در قامت یا اشروبان، شفادهنده‌ها در قامت هاشمین‌ها در هند، ماگی در ایران باستان و ... در این جوامع حضور داشته‌اند.
وی خاطرنشان کرد: پاسخ‌هایی که در موضوع شفا دریافت می‌شوند، به نوعی به مدیریت اضطرار و تفوق درمانی اجتماعی یا روانشناختی اجتماعی مرتبط هستند. واقعیت‌های خیالی و بخش بیوژنتیکی انسان نیز در شفادادن نقش دارند. رفتارهایی مانند موسیقی اصیل و شادی نیز می‌توانند اثرات شفابخشی داشته باشند.

ارتباط زیارت و شفا

وی ادامه داد: در این تحقیق نهایت، رابطه بین زیارت و شفا و عواملی مانند سفر فیزیکی، قدرت مکان‌های مقدس، جدا شدن از زندگی عادی، ارتباط شخصی با شخصیت‌های مقدس، اسطوره‌های فرهنگی و رابطه مستقیم با امر مقدس، مورد تحلیل قرار می‌گیرد.
وینکلمن عنوان کرد: در این پژوهش همچنین تفاوت مفهومی بین درمان و شفا نیز مورد توجه قرار گرفته شده است. درمان توسط پزشکان انجام می‌شود، در حالی که شفا تجربه‌ای است که فرد با ارتباط با امر مقدس به آن دست پیدا می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: فرایند دیگری که به شفا منجر می‌شود تجربه خوبی است که در اثر گرد هم جمع شدن در افراد به وجود می‌آید و منجر به ترشح عناصر نروشیمی در مغز انسان می شود که ترشح این هرمون تاثیر مثبتی بر سیستم ایمنی بدن دارد و باعث می شود افراد شفا را تجربه کنند.