در آن مقطع، شرایط در غزه بحرانی بود. مقاومت زیر شدیدترین فشارها قرار داشت و صهیونیست‌ها به‌ دنبال یک نقطه‌ چرخش در جنگ بودند. حذف چهره‌ای مانند هنیه می‌توانست برای تل‌آویو یک پیروزی نمادین باشد؛ اما آنچه این عملیات را از سایر ترورها متمایز کرد، محل وقوع آن بود؛ تهران، قلب جبهه مقاومت.رژیم صهیونیستی با این اقدام کوشید میدان درگیری را از نوار غزه و جنوب لبنان به درون ایران منتقل کند و از این طریق، یک شوک راهبردی به محور مقاومت وارد سازند. اما تحولات پس از این حادثه نشان داد رژیم صهیونیستی وارد بازی خطرناکی شده است؛ بازی‌ای که نه تنها تهران، بلکه همه منطقه را وارد چرخه‌ای از بی‌ثباتی کرد. از همان زمان، سیر حوادث به‌سمت تشدید تنش میان ایران و رژیم صهیونیستی حرکت کرد؛ مجموعه‌ای از پیام‌های آشکار و اقدام‌های نیمه‌پنهان که در نهایت به جنگ ۱۲ روزه در سال بعد منتهی شد.برخی منتقدان داخلی بر این باور بودند که در همان مقطع باید پاسخ قاطعی داده می‌شد؛ اما ملاحظات راهبردی و محاسبات پیچیده‌تری در میان بود.
نکته‌ای که نباید از آن غافل بود، اهداف بلندمدت صهیونیست‌هاست. رژیم غاصب قدس در دو سال اخیر، پروژه‌ای را در منطقه دنبال کرده که از طرح موسوم به «اسرائیل بزرگ» سرچشمه می‌گیرد؛ طرحی با سابقه‌ای بیش از یک قرن که به دنبال تسلط ژئوپلیتیکی از نیل تا فرات است. حتی اگر تحقق این طرح در عمل ممکن نباشد، آنچه اکنون شاهد آن هستیم، تلاش برای تجزیه، تضعیف و فرسایش قدرت‌های منطقه‌ای است.در این چارچوب ایران، سوریه، عراق و حزب‌الله به عنوان اضلاع اصلی محور مقاومت، در فهرست اهداف موساد و متحدان آن قرار دارند. تجربه سوریه و عراق نمونه روشنی از این راهبرد است.ترور هنیه در تهران، تنها یک واقعه امنیتی نبود؛ بلکه نقطه عطفی در سیر تحول منازعه منطقه‌ای بود. از این نقطه به بعد، صهیونیست‌ها وارد مسیری شدند که خود در طراحی آن پیشقدم بودند، اما قواعدش را دیگران رقم زدند. اکنون صهیونیسم بین‌المللی در ادامه خیال‌پردازی‌ها، در پی رسیدن به امنیت مطلق است؛ امنیتی که ایران در آن نباشد، سوریه در آن مزاحم نباشد و عراقی مستقل وجود نداشته باشد.اما تاریخ، هشدارهای خود را پیش‌تر داده است. تجربه قدرت‌هایی که در پی امنیت مطلق بودند ـ از ناپلئون گرفته تا هیتلر ـ یک نتیجه مشترک داشته؛ ناامنی مطلق. امروز نیز رژیم صهیونیستی در توهم برتری و سلطه منطقه‌ای وارد مسیری شده که پایان آن چیزی جز سقوط در گرداب فروپاشی نخواهد بود.