صادقی با اشاره به سهم ناچیز تجهیزات دندانپزشکی در سیاست‌های ارزی حوزه سلامت گفت: از مجموع ۱۹۴ میلیون دلار ارز مصوب برای واردات اقلام سلامت‌محور، تا ابتدای خرداد امسال تنها ۸ میلیون دلار به تجهیزات و مواد دندانپزشکی اختصاص یافته است.

وی افزود: سلامت دهان و دندان نقش مهمی در سلامت عمومی دارد و پوسیدگی دندان یکی از سنگین‌ترین بارهای بیماری در جهان به شمار می‌رود. با این حال، تجهیزات دندانپزشکی گاهی در رده کالاهای غیرفوری یا حتی لوکس طبقه‌بندی می‌شوند که این نگاه نادرست، فرآیند تأمین آن‌ها را با مشکلات جدی مواجه کرده است.

صادقی ادامه داد: طبیعی است که در شرایط محدودیت منابع، نظام اولویت‌بندی باید رعایت شود، اما مواد و تجهیزاتی که مستقیماً در دهان بیمار استفاده می‌شوند، نباید هم‌ردیف با کالاهای غیرپزشکی یا کم‌اهمیت‌تر دیده شوند.

وی گفت: در برخی موارد، واردکنندگان تجهیزات دندانپزشکی با بیش از ۳۰۰ روز انتظار برای تخصیص ارز مواجه‌اند، در حالی‌که کالاهایی با اولویت پایین‌تر در زمان بسیار کوتاه‌تری ارز دریافت می‌کنند. این مسئله می‌تواند بر کیفیت خدمات درمانی تأثیرگذار باشد و نیازمند بازنگری در شیوه نگاه به این حوزه است.