سؤال مشخص است و پاسخ واضح! چرا از قاسم سلیمانی کینه دارند؟ چون چاره‌ای جز این ندارند! بله چاره‌ای ندارند جز اینکه هر از گاهی، آن کاباره‌زاده تهی‌مغز که همان جمجمه خالی هم به تنش زیادی می‌کند را جلو دوربین‌ها بفرستند تا با دهان نجسش نام سلیمانی را قرین بمب‌های کنار جاده‌ای در عراق پس از اشغال توسط آمریکا قرار دهد و به گمان خود، او را تحقیر کنند و زهی خیال باطل که حقیقت کوچک‌شدنی نیست!
اما به راستی سلیمانی چه کرد با امپراتوری شیطان؟ و البته که سؤال دقیق‌تر این است جمهوری اسلامی ایران چه کرده که اینچنین مغضوب این جبهه اهریمنی است؟ و باز پاسخی که ساده است و تکرار شونده در طول تاریخ؛ ما سجده کردیم به پروردگار جهانیان و به اسلام بازگشتیم! ما نگاه کردیم به گذشته خود و به ایران بازگشتیم! و چه خطرناک شد ترکیب اسلام اصیل و ایران برای توحش کراوات‌زده‌ای که خود را تمدن اومانیستی معرفی می‌کرد و همزمان میلیون‌ها و ده‌ها و صدها میلیون انسان را به ثمن‌بخس شهوت قدرت خود به ورطه نیستی می‌کشید.واضح است درک مناسبات و معادلات ماوراءالطبیعی برای مسخ‌شدگانی چون ترامپ و اسلاف و اخلافش، تقریباً غیرممکن است و پاسخ به یاوه‌گویی‌های اخیر او درخصوص حاج قاسم، بیهوده؛ اما خطری که لازم است با هوشیاری تمام مترصد آن باشیم عبارت است از جعل روایت‌هایی که سعی در تحریف این اسطوره ملی و دینی دارند و سفیدشویی از دستان آلوده‌ جنایت‌پیشه‌ای چون ترامپ!
فرقی ندارد معاونی از قوه مجریه جمهوری اسلامی ایران این «مردک فاسد قمارباز» را «آقای عزیز» بخواند یا هنوز در داخل، عده‌ای را گمان بر این باشد که می‌توان میان «قصاب غزه» و «ترامپ» تفاوتی قائل شد؛ مهم این است قاسم سلیمانی را به شکلی دقیق به انسان‌های آزاده جهان معرفی کنیم. بله قاسم سلیمانی بدون شک از عوامل اصلی نابودی قریب‌الوقوع رژیم آپارتایدی اسرائیل، بازوی عملیاتی گسترش‌ایده مقاومت ضدامپریالیستی صهیونی-آمریکایی در سرتاسر منطقه غرب آسیا و حتی شمال آفریقا، از عوامل اصلی شکست راهبردی ایالات متحده در عراق پساصدام، سرکوب‌کننده و عقیم‌کننده پروژه بزرگ آمریکایی داعش و... است.
با این اوصاف، طبیعی است از او کینه داشته باشند. سازوکاری که براساس هزینه-فایده و منطق سودآوری بر جهان حکومت کرده است، حالا هزاران میلیارد دلار از سرمایه‌گذاری‌های راهبردی سیاسی-امنیتی خود در این منطقه را بر باد رفته می‌بیند و مثل بوکسوری بازنده و کتک‌خورده، نزدیک در خروجی، آماده به فرار اما طرف برنده را ناسزا می‌گوید؛ در این زمینه ضرب‌المثلی هم وجود دارد که می‌گوید: فحش‌ها را باد می‌برد و... .