به گزارش قدس خراسان، صرفاً جهت اطلاع مسئولان از آنها درخواست میشود با دقت بالایی چند سطر از درخواستها و گلایههایی را که برخی از روستاییان با ما مطرح کردند، مطالعه و در مورد آن اندکی تفکر کنند، شاید در این میان اتفاقی افتاد و یک نفر به حال آنها فکری کرد. «از شهرستان درگز، بخش لطفآباد، روستای قربانآباد هستم. جاده روستایی ما آنقدر آسفالت خرابی دارد که راه شنی از این آسفالت بهتر است».
«جاده فریمان به روستای میاندهی جلگهرخ خیلی چاله داره. تصادف هم زیاده. یک ماه پیش پنج تا جوان فوت کردن. چرا کسی به فکر مردم روستاها نیست؟ حتی یک تابلو سر سهراهی میاندهی نداره. شب که میشه، رانندگان جاده روستا رو گم میکنن و به بیراهه میرن».
«از مسئولین اداره کل راه و شهرسازی خراسان رضوی پیگیر آسفالت جاده کله منار فریمان باشید. ۳۴ ساله بنده خودم از مسئولان درخواست داشتم؛ ولی متأسفانه گوش شنوایی نیست. هر۱۰سال یک کیلومتر آسفالت شده. از دهه ۷۰ تا الان ۱۲ کیلومتر باقی مانده است».
«در مورد جاده فریمان به سمت کلمنار ژرف و چخماق به مسئولین اطلاعرسانی کنید. به فکر این جاده باشند که دو شهرستان را به هم متصل میکند. واقعاً خیلی وضع جاده خراب است. حداقل یک لایروبی بکنند».
«جاده کمربندی تربتحیدریه به سمت مشهد، نزدیک روستای شترخسب که ایستگاه راهآهن هستش، وقتی از ورودی کمربندی به سمت راهآهن میایم و برعکس از راهآهن به سمت کمربندی جاده بسیار خراب است. خط کشی و نور مناسب ندارد. مخصوصاً جاده برگشت از راهآهن به کمربندی که آسفالتش خیلی خراب شده است».
«ساکن روستای یکلنگی جلگهرخ هستم. آسفالت جاده سرهنگ به گلبو خیلی داغونه و تا حالا چندین نفر رو به کام مرگ کشونده و هیچ مسئولی جوابگو نبوده. هر سال بودجه که میاد، روستای سرهنگ تا سلطانآباد آسفالت نو کشیده میشه و از سلطانآباد تا یکلنگی هیچ هزینهای نمیشه. ۱۲ کیلومتر هست که دو سال پیش زیرسازی اون آماده شد؛ ولی پیمانکار تعطیل کرد و جاده در حال تخریبه».
«جاده تربتحیدریه-جنگل، سهراهی جنگل دو سال است یک پل میخواهند بزنن که مشکلات خیلی زیادی برای منطقه احمدآباد آستانه و جنگل به وجود آورده و تا به حال چندین تصادف اتفاق افتاده و چند سرعتگیر خیلی خطرناک درست کردن. خواهشاً مسئولین اداره راه جوابگوی این مردم باشن. مگر درست کردن یک پل کوچک چقدر کار داره که این همه مشکل به وجود آورده؟»
«جاده سرهنگ به یکلنگی و حصاریزدان که راه ارتباط به نیشابور هست، وضعیت خوبی نداره. یک قطعه نیمهکاره آسفالت حدود ۴ کیلومتر که یکطرفه است، واقعاً خرابه. شوراها و مردم خیلی دنبال حلش هستن. از دی ماه ۱۴۰۳ رها شده و واقعاً با هر رفت و آمد، جلوبندی و لاستیک ماشین ۵۰ درصد آسیب میبینه. خواهشمندیم صدای ما روستاییان را برسانید به گوش مسئولین. از نعمت یک راه هم محرومیم».
ساماندهی راههای روستایی استان هشت سال زمان میبرد!
اینها گوشهای از مشکلاتی است که در حوزه راههای روستایی خراسان رضوی هر روز روستاییان با آن دست به گریبان هستند و خواستهای جز رسیدگی و حل مشکلاتشان، هرچند اندک ندارند. بنا به آنچه از سوی مسئولان اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای خراسان رضوی در سالهای اخیر در مورد وضعیت راههای روستایی بیان شده، در حال حاضر حدود هزار و ۷۰۰ کیلومتر راه روستایی در استان به ساخت و بازسازی نیاز دارد که از قرار سالانه ۲۰۰ کیلومتر ایجاد راه روستایی، بیش از هشت سال زمان خواهد برد تا اوضاع راههای روستایی خراسان رضوی سر و سامان بگیرد.
رئیس اداره نظارت بر ساخت راههای روستایی و فرعی اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای خراسان رضوی درخصوص آخرین وضعیت ساماندهی راههای روستایی استان گفت: درحال حاضر هزار و ۷۸۰ کیلومتر راه روستایی در استان داریم که آسفالت نشده و بر مبنای سه اولویت از یک تا ۳ سطحبندی شده و قرار است به فراخور زمان در اولویت آسفالتریزی قرار بگیرند.
جواد نژادیپور ادامه داد: در این اولویتبندی هزار و ۲۰۰ کیلومتر از این راهها اولویتهای نخست و دوم را شامل میشوند. این دو اولویت با توجه به شرایطی که دارند، از اهمیت بیشتری برای ساماندهی برخوردارند و با آسفالت آنها میتوان گفت قسمت زیادی از مسئله آسفالت راههای روستایی استان حل خواهد شد.
فقر بودجه و اعتبار، مشکل اساسی راههای روستایی
وی نبود بودجه کافی برای آسفالت و روکش راههای روستایی استان را بزرگترین مشکل در این حوزه دانست و اظهار کرد: ایجاد هر کیلومتر راه حدود یکمیلیارد تومان بودجه میخواهد که با وجود هزار و ۷۸۰ کیلومتر راه غیرآسفالت روستایی در خراسان رضوی، هزار و ۷۸۰ میلیارد تومان در این بخش مورد نیاز است در حالی که با بودجههای تخصیص یافته توانستهایم در سالهای ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ سالانه ۲۰۰ کیلومتر از راهها را ساماندهی کنیم و این درحالی است که در سال ۱۴۰۱ این رقم تنها ۹۱ کیلومتر بود.
رئیس اداره نظارت بر ساخت راههای روستایی و فرعی اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای خراسان رضوی گفت: در سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ قرار بود از محل اعتبارات محرومیتزدایی ۲۱۰میلیارد تومان برای ساماندهی راههای روستایی تخصیص یابد که از این میزان، تنها ۶ درصد تخصیص یافت و همان مبلغ ناچیز را هم خزانه نداد و مبلغ تخصیصی شد صفر! تنها اعتباری که برای راهها تخصیص مییابد، اعتبارات استانی است که آن هم خیلی پایین است و کفاف ساماندهی این حجم از مشکلات راههای روستایی استان را نمیدهد و برای حل آنها باید از طریق نمایندگان مجلس چارهای اندیشیده شود.
نژادیپور ضمن تأیید طولانی شدن زمان آسفالت راههای استانی با توجه به تزریق اعتبارات قطرهچکانی (آسفالت سالانه ۲۰۰ کیلومتر راه) اظهار کرد: با وجود اعتبارات کمی که در این حوزه وجود دارد، چارهای جز این نیست و زمان زیادی خواهد برد تا مشکل در این حوزه حل شود. معضل دیگر اینکه هنوز آسفالت یک قطعه تمام نشده، قطعه قبلی آن نیاز به روکش و نگهداری پیدا میکند که این نیز اعتبارات خاص خودش را میخواهد. به طور مثال قطعاتی از راههای روستایی استان وجود دارند که ۱۰ کیلومتر از آنها آسفالت شده، ۱۰ کیلومتر از آن به دلیل نبود اعتبار باقی مانده و انجام نشده و همان ۱۰ کیلومتر ابتدایی که آسفالت شده، پس از سالها خراب میشود و نیاز به روکش و نگهداری پیدا میکند. با این شرایط مشکلات دوچندان شده و برطرف کردن آنها تنها با تخصیص اعتبارات ملی امکانپذیراست.
نظر شما