عمل سزارین یک روش جراحی برای به‌دنیاآوردن نوزاد است. در این روش، پزشک بعد از ایجاد یک برش در دیواره شکم و رحم مادر، نوزاد را خارج می‌کند.

معمولاً وقتی زایمان طبیعی برای مادر یا نوزاد خطرناک باشد یا امکان‌پذیر نباشد، سزارین انجام می‌شود.

عمل سزارین می‌تواند از قبل برنامه‌ریزی شود، مثلاً اگر پزشک تشخیص دهد که زایمان طبیعی ممکن نیست. اگر در طول زایمان مشکلات غیرمنتظره‌ای پیش بیاید، ممکن است سزارین به‌صورت اورژانسی انجام شود.

در شرایطی که بارداری و زایمان بدون مشکل پیش برود، زایمان طبیعی معمولاً ایمن‌ترین روش برای نوزاد در نظر گرفته می‌شود.

سزارین یک عمل جراحی مهم است و هرچند عوارض جدی آن نادر است، اما می‌تواند اتفاق بیفتد.به همین دلیل، بسیار مهم است که قبل از تصمیم‌گیری در مورد انجام این عمل، اطلاعات کافی در مورد آن داشته باشید.

مونا اسمی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز با بیان اینکه سزارین یک جراحی بزرگ شکمی است، اظهار کرد: این عمل در شرایط اورژانسی می‌تواند جان مادر و نوزاد را نجات دهد، اما انجام آن بدون دلایل پزشکی موجه، پیامدهای ناگواری دارد.

وی با اشاره به مهم‌ترین عوارض سزارین برای مادر گفت: افزایش خطر عفونت، خونریزی شدید، لخته‌شدن خون در پا یا ریه (ترومبوآمبولی)، درد طولانی‌مدت، چسبندگی غیرطبیعی جفت در بارداری‌های آینده، و در موارد شدید، نیاز به جراحی‌های تکمیلی مانند برداشتن رحم (هیسترکتومی)، از جمله این عوارض هستند.

اسمی افزود: با هر بار انجام سزارین، ریسک عوارض مادری در بارداری‌های بعدی افزایش می‌یابد و ممکن است مادر با خطرات جدی‌تری مواجه شود.

این متخصص زنان درباره پیامدهای سزارین برای نوزاد، گفت: تولد از طریق سزارین می‌تواند با مشکلات تنفسی به‌ویژه در زایمان‌های قبل از هفته ۳۹ بارداری، احتمال بروز زردی، اختلال در شکل‌گیری میکروبیوم روده نوزاد، و در برخی موارد آسیب‌های جزئی ناشی از تیغ جراحی همراه باشد.

وی با استناد به هشدارهای سازمان جهانی بهداشت تأکید کرد: پیشگیری از انجام اولین سزارین غیرضروری، نقش کلیدی در کاهش زنجیره عوارض مادری و نوزادی دارد.

اسمی گفت: در اغلب موارد، زایمان طبیعی ایمن‌ترین و مناسب‌ترین روش برای تولد نوزاد است و مادران باید با آگاهی و مشاوره صحیح، برای انتخاب نوع زایمان تصمیم‌گیری کنند.