به گزارش قدس آنلاین، جری آدلر که فعالیت بازیگری خود را در دهه شصت زندگی آغاز کرد، پیش از آن سابقه‌ای طولانی به عنوان مدیر صحنه در تولیدات مطرح برادوی داشت.

از دیگر آثار شاخص آدلر می‌توان به سریال‌های «همسر خوب»، «نجاتم بده» و فیلم سینمایی «معمای قتل منهتن» اشاره کرد.

آدلر که اهل بروکلین بود تا اوایل ۶۰ سالگی به بازیگری روی نیاورد و مدیر صحنه برادوی بود و با وجود اینکه با معلم بازیگری مشهور استلا آدلر، نسبت فامیلی داشت از این کار فاصله گرفته بود. او از دهه ۱۹۹۰ وارد عرصه بازیگری شد و اولین نقش او در مجموعه تلویزیونی «پل بروکلین» بود که در ۶۲ سالگی ایفا کرد و سرانجام با ایفای نقش هرمان رابکین، مشاور تونی رئیس مافیای سریال «سوپرانوها» درخشید و پس از آن در سریال «همسر خوب» و سریال «نجاتم بده» نیز نقش آفرینی کرد.

وی همچنین در سریال‌های دیگری هم جلوی دوربین رفت که سریال‌های «در معرض نور شمالی»، «دیوانه تو»، «شفاف» و «شهر مرزی» هم از جمله آنها بودند.

آدلر در سال ۱۹۵۰ دانشجوی دانشگاه سیراکیوز بود که پدرش که آن زمان مدیر یک گروهی تئاتری بود، وی را به عنوان دستیار مدیر صحنه استخدام کرد. او پس از آن به عنوان مدیر صحنه، مدیر تولید یا سرپرست تولید در نمایش‌های مختلف کار کرد و سرپرست تولید نمایش «بانوی زیبای من» محصول ۱۹۵۶ با بازی جولی اندروز، «درخت سیب» محصول ۱۹۶۶ به کارگردانی مایک نیکولز و «بازگشت به خانه» محصول ۱۹۶۷ به نویسندگی هارولد پینتر بود.

وی در طول دوران کاری اش با چهره‌هایی چون آرتور میلر، مارلین دیتریش، اورسن ولز، آنجلا لنزبری، جان گیلگود، نوئل کوارد، جون ریورز، جری لوئیس، جک بنی، میلوش فورمن، ریچارد راجرز، لیو اولمان و ریچارد برتون همکاری کرد.

این بازیگر همچنین با فیلم‌های «معمای قتل منهتن» (۱۹۹۳)، «قصور از قتل» (۱۹۹۶)، «با کفش‌های او» (۲۰۰۵)، «سینکدوکی، نیویورک» (۲۰۰۸) و «یک سال بسیار خشن» (۲۰۱۴) روی پرده بزرگ ظاهر شد.

وی در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۷ گفت: می‌دانی چه چیزی جالب است؟ تمام دوران حرفه‌ای ات را پشت صحنه می‌گذرانی، هیچ‌کس نمی‌داند کی هستی یا حتی اسمت را نمی‌داند. چیزی درباره تو نمی‌دانند. و بعد در یک برنامه تلویزیونی بازی می‌کنی و ناگهان به یک سلبریتی تبدیل می‌شوی و همه چهره‌ات را می‌شناسند. خیلی عجیب است ...

آدلر که همچنین کارگردانی چند نمایش برادوی را بر عهده داشت، وقتی سال ۲۰۰۰ به برادوی بازگشت، نه به عنوان مدیر صحنه، بلکه به عنوان بازیگر در کمدی «بلندتر از یک کوتوله» ساخته الین می‌ روی صحنه رفت و دوباره در سال ۲۰۱۵ نقش پدر بیمار لری دیوید را در «ماهی در تاریکی» بازی کرد.

او در ماه مه ۲۰۲۴ کتابی با عنوان «خیلی خنده‌دار است که نمی‌توان در کلمات گنجاند: داستان‌های پشت صحنه از برادوی، تلویزیون و سینما» منتشر کرد.