در این جنایت که به فاصله کمتر از یک هفته از قتل‌عام خبرنگاران برجسته‌ای چون انس شریف اتفاق افتاد، پنج خبرنگار به شهادت رسیدند تا شمار خبرنگاران شهید از ابتدای جنگ به ۲۴۵ تن برسد.
اسامی شهدای دیروز خود گویای ابعاد این جنایت است: حسام المصری عکاس رویترز، محمد سلامه فیلمبردار الجزیره، مریم ابودقه خبرنگار ایندیپندنت و آسوشیتدپرس و معاذ ابوطه فیلمبردار شبکه ان‌بی‌سی. ساعاتی بعد نیز احمد ابوعزیز بر اثر شدت جراحات جان باخت.
این کشتار هدفمند در حالی صورت گرفت که سه مؤلفه اصلی نقض حقوق بین‌الملل یک‌جا جمع شده بود: حمله به تأسیسات درمانی مصون، هدف قرار دادن امدادگران و ترور آشکار خبرنگاران.
ابعاد هولناک ماجرا اما تنها به همین موارد محدود نمی‌شود. کاربران شبکه‌های اجتماعی بلافاصله به نکته‌ای کلیدی اشاره کردند: اشغالگران با علم به اینکه پشت‌بام بیمارستان ناصر، آخرین روزنه ارتباطی غزه با جهان است، آنجا را هدف گرفتند تا نه فقط انسان‌ها، که «حقیقت» را نابود کنند.

توجیه فوری دستگاه پروپاگاندا

بلافاصله پس از این جنایت، رسانه‌های وابسته به رژیم صهیونیستی همانند گذشته وارد عمل شدند تا با روایت‌سازی، واقعیت را وارونه جلوه دهند. رسانه «اسرائیل تودی» در خبری مدعی شد: «چهار خبرنگار که برای کانال‌های پروپاگاندای وابسته به حماس خدمت می‌کردند، در حمله هدفمند به بیمارستان ناصر حذف شدند».
این رسانه در ادامه، ادعای بی‌اساس دیگری مطرح کرد و نوشت: «گزارش‌ها حاکی از آن است دوربینی روی پشت‌بام بیمارستان نصب شده بود که حماس از آن برای نظارت بر تحرکات نیروهای ارتش استفاده می‌کرد. به ارتش دستور داده شد آن دوربین را نابود کند. خبرنگاران کشته شده دقیقاً زیر محل استقرار دوربین قرار گرفته بودند».
پیامدهای این تصاویر ‌شوکه‌کننده و گسترش موج اعتراضات بین‌المللی، حتی موجب واکنش رسمی ارتش اسرائیل نیز شد. سخنگوی این ارتش در بیانیه‌ای گفت: «دوشنبه، نیروهای ارتش حمله‌ای در محدوده بیمارستان ناصر در خان‌یونس انجام دادند. رئیس ستاد کل دستور داده در اسرع وقت یک بررسی اولیه درباره این حادثه انجام شود. ارتش از هرگونه آسیب به افراد غیردرگیر ابراز تأسف می‌کند و خبرنگاران را به عنوان چنین اهدافی مورد هدف قرار نمی‌دهد».
این واکنش توخالی در حالی است که آمارها به روشنی از روند سازمان‌یافته قتل خبرنگاران حکایت دارد. تنها در دو هفته اخیر، رژیم اسرائیل ۱۲ خبرنگار را کشته است. بمباران چادر رسانه‌ای، قتل انس شریف و همکارانش و حالا قتل‌عام بر بام ناصر، حلقه‌های یک زنجیره واحدند: حذف هر صدایی که تصویر جنایت را مخابره می‌کند.
دفتر رسانه‌ای دولت غزه این حمله را «جنایت جنگی تمام‌عیار» خواند و ایالات متحده و اروپا را نیز در این کشتار شریک دانست. انجمن روزنامه‌نگاران فلسطین و جنبش حماس نیز تأکید کردند اسرائیل به شکل سیستماتیک در حال خاموش کردن صدای حقیقت است.