در دل جنگی که هر روز قربانیان تازه‌ای می‌گیرد، روایت‌های تکان‌دهنده از زنان غزه پرده از واقعیتی هولناک برمی‌دارد؛ جایی‌که بازداشتگاه‌های اسرائیلی به صحنه تحقیر، سوءاستفاده و خشونت جنسی بدل شده‌اند و هیچ سازوکار بین‌المللی نیز قادر یا مایل به توقف این چرخه بی‌رحمی نیست. شهادت‌ها نشان می‌دهد زنانی که از زیر بار بمباران جان به در برده‌اند، در پشت میله‌های زندان با شکلی دیگر از جنگ روبه‌رو می‌شوند؛ جنگی خاموش علیه جسم و کرامتشان، در جهانی که سکوت اختیار کرده است.
ن. ح، ۴۵ ساله، ساکن محله شیخ رضوان شهر غزه که به دلایل امنیتی خواست نامش محرمانه بماند؛ گفت که در ۲۸ دسامبر ۲۰۲۳ توسط نیروهای اسرائیلی بازداشت شد. او از مدرسه‌ای تحت مدیریت سازمان ملل که در اردوگاه پناهندگان بُریج در مرکز غزه محل اسکان آوارگان بود، دستگیر و به مدت ۴۳ روز در بازداشت نگه‌داری شد.

به گفته ن. ح، ارتش اسرائیل بامداد وارد مدرسه شد، مردان را فراخواند، آنان را مجبور به درآوردن لباس‌های‌شان و سپس بازداشت کرد. پس از بررسی کارت‌های شناسایی، دستور دادند زنان برای «معاینه پزشکی» وارد اتاقی شوند. او گفت: «ما در حالی‌که کاملاً برهنه بودیم، در یک فضای بسته تفتیش شدیم و سربازان زن ما را به‌شدت و به‌طور مداوم کتک زدند.» او توضیح داد که بارها در حضور سربازان مرد به‌طور تحقیرآمیز تفتیش بدنی شد. یک سرباز زن او را تحقیر کرد، به او تف انداخت و هنگام برهنه‌کردن، درباره بدنش اظهارنظر کرد. ن. ح گفت که به مدت ۱۱ روز در جایی شبیه به «قفس حیوانات» نگه داشته شد، تمام مدت در سرمای شدید دستبند به دست داشت، تنها به یک سرویس بهداشتی مشترک دسترسی داشت و هیچ غذا یا آبی به او داده نشد. او همچنین گفت هنگام بازجویی، در حالی‌که به صندلی بسته شده بود، درباره اعضای خانواده‌اش از او سؤال می‌کردند.
پس از چهار روز نگهداری در قفس، او بار دیگر بازجویی شد و تهدیدش کردند که اگر با بازجویان اسرائیلی همکاری نکند، دیگر فرزندانش را نخواهد دید. او همچنین تأکید کرد که از سوی سربازان زن و مرد به‌طور کلامی آزار دیده و آنان با تلفن همراه خود از او عکس گرفته و شکنجه‌اش را ثبت کرده‌اند، بی‌هیچ توجهی به سلامت جسمی و روانی‌اش.

خشونت، شکنجه، تجاوز
در شهادت‌های جدید ثبت‌شده از زنان فلسطینی بازداشت‌شده در نوار غزه گزارش شده که هنگام بازداشت و نگهداری توسط نیروهای ارتش اسرائیل، در معرض خشونت جنسی، شکنجه، رفتار غیرانسانی، تفتیش بدنی تحقیرآمیز، آزار جنسی و تهدید به تجاوز قرار گرفته‌اند.
بر اساس اظهارات زنانی که پس از زندانی‌شدن آزاد شده‌اند، آنان با بدرفتاری شدیدی مواجه بوده‌اند که به سطح شکنجه می‌رسد. ضرب‌وشتم، تهدید به تجاوز در صورت سرپیچی از دستورات، برهنه‌سازی اجباری، بازرسی در برابر سربازان مرد و آزار کلامی تنها نمونه‌هایی از رفتارهای حیوانی صهیونیست‌هاست.

همچنین در گزارش‌ها اشاره شده است که اعضای ارتش اسرائیل نه‌تنها پول و وسایل شخصی بازداشت‌شدگان را به غارت بردند، بلکه آنان را دست‌بسته، چشم‌بسته و برای مدت طولانی در قفس‌هایی در هوای بسیار سرد نگه داشتند و از دسترسی به غذا، دارو، مراقبت پزشکی ضروری و وسایل بهداشتی محروم کردند. همچنین زنان به‌طور مستمر با تهدید محروم شدن از دیدار فرزندانشان مواجه می‌شدند.
یکی دیگر از بازداشت‌شدگان ساکن شهر غزه گفت: «مرا به تجاوز تهدید کردند و گفتند اگر از دستورات سرباز اطاعت نکنم، دیگر فرزندانم را نخواهم دید.»

آماری که موجود نیست
از آغاز جنگ اسرائیل با مردم غزه تاکنون با ده‌ها زن مصاحبه شده است که از آزار جنسی و کلامی خبر داده‌اند، اما بسیاری از سازمان‌های حقوق بشری که متصدی پیگیری این امور هستند، معتقدند که شمار بیشتری از زنان بازداشت‌شده احتمالاً قربانی موارد مشابه شده‌اند؛ اما به دلیل هنجارهای اجتماعی، تروما یا نگرانی‌های امنیتی - از جمله احتمال تعقیب یا حتی مرگ به‌دست ارتش اسرائیل - از بیان صریح آن خودداری می‌کنند. به گفته این سازمان، برای تعیین دقیق دامنه و شمار این تجاوزات علیه زنان و دختران فلسطینی به زمان بیشتری نیاز است.

ویدئو علیه حماس
یکی دیگر از این زنان به نام نعیمه. م، که نخواست نام کاملش فاش بشود، به دیده‌بان مدیترانه‌ای حقوق بشر (Euro-Med Monitor) گفت که سربازان اسرائیلی او را تهدید کرده‌اند در صورتی‌که از دستورشان برای ضبط ویدئوهایی علیه جنبش حماس سرپیچی کند، مورد تجاوز قرار خواهد گرفت و از دیدار فرزندانش محروم خواهد شد. او توضیح داد که به زندان «دامون» در اسرائیل منتقل شده و در آنجا تحت شرایط بسیار محدود و غیرانسانی زندگی قرار داشته و در حین بازجویی‌های مرتبط با مسائل نظامی اجازه خروج از یک اتاق کوچک را نداشته است.

در همین راستا، س. د، دختر ۲۰ ساله‌ای از اردوگاه پناهندگان جبالیا در شمال نوار غزه که او هم نخواست نامش فاش بشود، گفت که به مدت ۵۰ روز در یک مدرسه دولتی در شهر غزه که پناهگاه آوارگان بود، در بازداشت نگه‌داری شد. او شرح داد که چگونه نیروهای اسرائیلی او را بازداشت کرده، دست‌هایش را از پشت بستند، چشم‌هایش را پوشاندند و در حالی‌که فقط لباس زیر بر تن داشت او را تفتیش کردند. سپس با یک جیپ نظامی به پایگاه «زیکیم» منتقل شد؛ جایی که همراه دیگر زنان بازداشت‌شده به مدت دو ساعت بر روی پیاده‌رو رها شدند، در حالی‌که سربازان اسرائیلی به زبان عبری - که برای آنان قابل‌فهم نبود - مسخره‌شان می‌کردند.
او گفت: «شرایط بازداشت بسیار سخت بود؛ در دست‌بند، دستم دچار آسیب عضلانی شد و وقتی خواستم کمی حرکت کنم، یک سرباز زن اسرائیلی به‌شدت به پشتم ضربه زد.» او افزود که بعد از آن با کامیون به بازداشتگاهی به نام «عناتوت» در منطقه‌ای کوهستانی نزدیک اورشلیم منتقل شد؛ «آنجا دمای هوا بسیار پایین بود و ما از سرما به‌شدت رنج می‌بردیم. تنها چیزی هم که به‌عنوان غذا دریافت می‌کردیم، مقدار کمی شیر بود که میان خود تقسیم می‌کردیم. ما با بدترین دشنام‌ها و الفاظ رکیک روبه‌رو می‌شدیم. نوارهای بهداشتی زنانه را فقط در مقدار بسیار اندک - کمتر از نیاز یک روز - به ما می‌دادند و به‌ندرت اجازه استحمام داشتیم.»

ابتدایی‌ترین نیازهای بهداشتی
همچنین ر. ر، زن ۳۱ ساله‌ای از شمال شهر غزه گفت که در ۳ دسامبر ۲۰۲۳ هنگام تلاش برای عبور از ایست بازرسی نظامی «نتساریم» به سمت جنوب نوار غزه بازداشت شد. او گفت که هنگام دستگیری، تمام دارایی‌هایش - از جمله طلا، پول نقد، تلفن همراه و وسایل شخصی - ضبط شد. او افزود که نیروهای اسرائیلی او را مجبور کردند لباس‌هایش را درآورد، سپس دست‌هایش را بستند، چشم‌بند زدند و به بازداشتگاهی در پایگاه «زیکیم» منتقل کردند؛ جایی که تحت بازجویی‌های طاقت‌فرسای همراه با توهین کلامی، ضرب و جرح و شکنجه قرار گرفت. ر. ر، توضیح داد که بارها مورد اخاذی قرار گرفته و از او خواسته شده برای سازمان اطلاعات اسرائیل کار کند، در حالی‌که تهدیدش می‌کردند اگر نپذیرد، شکنجه یا حتی کشته خواهد شد. او گفت که ابتدایی‌ترین نیازهای بهداشتی‌اش نیز برآورده نشد. ر. ر، افزود که بعداً به زندان دامون منتقل شد؛ جایی که به‌شدت توسط یک سرباز اسرائیلی مورد ضرب و جرح قرار گرفت. بازجویی‌ها ادامه یافت و او از ضرب و جرح در حالت برهنگی و نگه‌داری در سرمای استخوان‌سوز تا زمان آزادی در ۱۹ ژانویه خبر داد.

کارزاری گسترده برای انسان‌زدایی
بدون شک تمامی این نقض‌ها و وحشی‌گری‌ها، بخشی از یک کارزار گسترده برای انسان‌زدایی از فلسطینی‌ها، به‌ویژه زنان و کودکان غزه است تا جنایات ارتکابی علیه آنان توجیه و عادی‌سازی شود. این نقض‌ها همچنین نتیجه تحریکات علنی مقامات اسرائیلی علیه همه ساکنان غزه است، در حالی‌که عاملان این جنایات از مصونیت کامل برخوردارند و هیچ سازوکاری برای پاسخ‌گویی آنان وجود ندارد. طبق اساسنامه رم، اقدامات اسرائیل علیه زنان فلسطینی، از شکنجه و بازداشت در شرایط غیرانسانی گرفته تا اعمال خشونت‌های جنسی مانند تجاوز، تهدید به تجاوز، تعرض و برهنه‌سازی اجباری، به‌وضوح در زمره جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت قرار می‌گیرد که بی‌شک در راستای پروژه نسل‌کشی اسرائیل علیه فلسطینیان در نوار غزه از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ است. با تشدید بازداشت‌های خودسرانه، ناپدیدسازی اجباری، بازداشت‌های اداری - که ناقض حقوق بین‌الملل است - علیه زندانیان در غزه و با استناد به شهادت‌های ثبت‌شده از شکنجه سیستماتیک فلسطینیان، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (ICRC) موظف است تا مسئولیت‌های خود را به‌طور کامل اجرا کند و شرایط زندانیان، به‌ویژه زنان و دختران را بررسی کند.