گفت‌وگو با سلبریتی‌ها، گاه جذاب، اما بی‌ربط به آن عادل سختگیر و عدالت‌خواه بودند. تو گویی او هم تسلیم بازی‌های پوپولیستی شده بود. گزارش‌های فوتبالی‌اش در فضای مجازی و برای بازی‌های بزرگ دنیای فوتبال لبخند را بر لبان هوادارانش نشاند. اتفاق مهم اما هنوز شکل نگرفته بود تا اینکه دوشنبه‌شب گذشته، نشانه‌های همان عادل قدیم برگشتند: سرسخت، باهوش، سازش‌ناپذیر در برنامه‌ای شبیه نود. خودش در گفت‌وگویی کوتاه با ما تأیید کرد که دوباره می‌خواهد دوشنبه‌شب‌ها، به سیاق برنامه نود، به تاریکخانه فوتبال لیگ برتر نور بتاباند. با همان دکور و همان کنداکتور پر چالش. برای ما و او که با خنده‌های کشدار، موهای فرفری سپیده شده و چشم‌های سیاه و درشت هنوز نماد عدالت‌خواهی در فوتبال مانده، این بار اما زمین بازی فرق دارد؛ اینترنت. جایی که دست‌های نامرئی کمتر به او می‌رسند. آزادی‌ای که به او بال پرواز می‌دهد. حالا می‌تواند بی‌واسطه با مردم حرف بزند: بی‌سانسور، بی‌تعارف، همان‌طور که سال‌ها از او انتظار داشتیم. او می‌تواند آغاز پایان تک‌صدایی صداوسیما باشد و همین، حضورش را نه‌فقط نویدبخش برای هواداران، که به کابوس «فوتبال برتر» و برنامه‌های هم‌جنسش بدل می‌کند.
چنین رقابتی، اگر شکل بگیرد (که امیدواریم بگیرد) بیش از آنکه رسانه‌ای باشد، به سود فوتبال ایران است. رقابت کیفیت می‌آورد، حرف‌های ناگفته را بیرون می‌کشد، زوایای تاریک را روشن می‌کند. عادل، با همان صداقت و صراحت همیشگی، می‌تواند بار دیگر جریان روشنگری را زنده کند.
فقط شرط دارد: که دوباره به بهانه‌های واهی بر او حصار نکشند، صدایش را از ترس قطع و دوباره هواداران پرشمارش را محروم نکنند. به گواه بسیاری فوتبال ایران امروز بیش از هر زمان دیگری به صدایی مستقل نیاز دارد؛ صدایی بی‌واهمه که مصلحت‌های مرسوم را کنار بگذارد و حقیقت را بر زبان بیاورد. صدایی که شاید بتواند این فضای مسموم و دلال‌مآبانه را درمان کند. میثاقی و حامیانش در سال‌های اخیر هرچه کردند نتوانستند دلی ببرند و هواداران را راضی کنند. چرا؟ چون نه میثاقی مجری قابل و به‌روزی بود و ماند و نه حامیان او موفق شدند یاد و خاطره نود جذاب سالیان قبل را از ذهن فوتبال‌دوستان پاک کنند (توانستند؟) حالا اما می‌توان باز امیدوار بود که با شکست انحصار میثاقی و حامیانش فوتبال‌دوستان دوشنبه‌شب‌ها این بار پای تلفن‌های همراه و رایانه ها میخکوب شوند و فوتبال ایران را از دریچه انتقادی و فسادستیزی ببینند و قضاوت کنند.