مهدی صدیقی اظهار کرد: سیالات فوق بحرانی موادی هستند که در شرایطی از دما و فشار قرار دارند که از نقطه بحرانی ترمودینامیکی خود عبور کرده‌اند و به حالتی بین مایع و گاز تبدیل شده‌اند، جایی که فازهای گاز و مایع از یکدیگر متمایز نیستند. این‌گونه از سیالات می‌توانند همچون گازها بینابین جامدات پراکنده شوند یا به مانند مایعات، مواد را در خود حل کنند. این ویژگی منحصر به فرد، سیالات فوق بحرانی را به ابزاری قدرتمند در صنایع نفت، شیمیایی، دارویی، غذایی و محیط زیست تبدیل کرده است.

عضو هیات علمی گروه مهندسی شیمی دانشگاه قم افزود: دستگاه سیالات فوق بحرانی یک سیستم پیچیده و فشار بالا است که برای استفاده از مواد در حالت فوق بحرانی (مانند CO₂، آب یا هیدروکربن‌ها) در فرآیندهایی مانند ازدیاد برداشت نفت خام (EOR)، استخراج، جداسازی، کروماتوگرافی، فرمولاسیون نانوذرات و پاکسازی به کار می‌رود.

صدیقی تصریح کرد: دستگاه سیال فوق بحرانی به‌عنوان یک فناوری نوین و پایدار، جایگاه خود را در صنایع مختلف به‌عنوان جایگزین برتر برای روش‌های سنتی باز کرده است. اگر چه هزینه اولیه و پیچیدگی عملیاتی از موانع آن محسوب می‌شوند، اما مزایای بی‌شمار آن از جمله کیفیت محصول نهایی، ایمنی، سرعت و سازگاری با محیط‌زیست، توجیه‌پذیری اقتصادی آن را به‌ویژه برای تولید محصولات با ارزش افزوده بالا فراهم می‌کند. پیشرفت‌های آینده در زمینه بهینه‌سازی انرژی و scaling up این سیستم‌ها برای استفاده در مقیاس صنعتی بزرگ‌تر، باعث گسترش هرچه بیشتر کاربرد این فناوری خواهد شد.

وی تأکید کرد: این دستگاه هم به صورت استاتیک و هم به صورت دینامیک عمل می‌کند که از این حیث جزء دستگاه‌هایی است که صرفا در معدود دانشگاه‌های برتر کشور وجود دارد، از این دستگاه جهت ثبت اختراع و کاربردی سازی پایان نامه‌های تحصیلات تکمیلی و همچنین طرح‌های پژوهشی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

عضو هیات علمی گروه مهندسی شیمی دانشگاه قم در پایان یادآور شد: ساخت، ارزیابی و تست این دستگاه موضوع پایان نامه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشجویان محسن محمدی، محمد شکاری، مجید حاتمی و جلال عابدی زاده با مشاوره دکتر بنی فاطمی و مساعدت آزمایشگاه مرکزی صورت گرفته است.