امام رضا علیه السلام فرموده اند : هر کس که به بیماری ای مبتلا شده ، اگر سوره حمد را هفت مرتبه بخواند بهبود می یابد و اگر چنین نشد هفتاد مرتبه بخواند حتما بهبود می یابد . (۱)
امام رضا (ع) در مورد ویژگی شفابخشی برخی از آیات قرآن فرمود: هر کس این دو آیه را سه مرتبه بر روغن یا سمن یا روغن بنفشه بخواند و آن روغن را درگوش خود بریزد گوشش شفا پیدا می کند . ۱- (سوره مبارکه لقمان آیه ۷) کَاَنْ لَمْ یَسْمَعْها کانَ فی اُذُنَیْهِ وَ قْرًا ۲-(سوره مبارکه الاسراء آیه ۳۶) اِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ ..... تا آخر آیه.
و در مورد مبتلا نشدن به دل درد فرمودند :اگر کسی در هر شب سوره قل اعوذبرب الناس و سوره قل اعوذ برب فلق را سه مرتبه و سوره قل هو الله احد را یکصد مرتبه واگر نتوانست پنجاه مرتبه بخواند پروردگار عالم او را از مرض دل درد دور می کند به این کار تا سر پیری مداومت داشته باشد .
امام رضا علیه السلام همچنین می فرمایند : هر که صداعی (سردرد) یا غیر آن عارض شود دستهای خود را بگشاید و سوره فاتحه و قل هو الله احد و قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق بخواند و دست بر روی خود بکشد، آن آزار برطرف شود. (۲)
در سیره امام رضا علیه السلام آمده است: ایشان در نماز صبح روز دوشنبه و پنجشنبه در رکعت اول سوره حمد و انسان و در رکعت دوم بعد از حمد سوره غاشیه را قرائت می نمود و می فرمود: هر کس در نماز صبح روز دوشنبه و پنجشنبه اینگونه نماز بخواند خداوند در این دو روز ایشان را از شرور در امان می دارد.
امام رضا(علیه‎السلام) همچنین در مورد خواص آیت الکرسی فرمود: کسی که به هنگام خواب آیة الکرسی بخواند، ان شاءالله از فلج شدن ترسی نخواهد داشت. و هر کس آن را پس از هر نمازی بخواند، هیچ گزنده زهرداری به او آسیب نخواهد رساند.(۳)
و در مورد خوص سوره قدر می فرمایند: هر مؤمنی که هنگام وضو گرفتن سوره قدر را بخواند از گناهانش خارج می شود مانند آن روزی که از مادر زاده شد.(۴)
همچنین امام رضا علیه السلام از جد بزرگوارش امام علی علیه السلام روایت کرده است: برای طلب حاجت، صبح زود روز پنج شنبه، هنگام خروج از منزل آیه آخر (۲۰۰) سوره آل عمران و آیة الکرسی و سوره های قدر و حمد را بخوانید. زیرا این عمل سبب برآورده شدن حاجت دنیا و آخرت خواهد بود. (۵)
معمر بن خلاد می گوید: با امام رضا (علیه السلام ) در یکی از بازارهای خراسان بودم . آن حضرت به من امر کرد که بوی خوش (عطر) برای آن حضرت بخرم . پس هنگامی که آن را گرفتم با تعجب به آن نگاه کرد، پس به من فرمود: ای معمر! به درستی که چشم زخم حق است . پس در رقعه ای سوره حمد و قل هو الله احد و معوذتین (فلق و ناس ) و آیه الکرسی را بنویس و آن را داخل کوزه یا شیشه ای در بسته قرار ده .(۶)
امام رضا (ع) به نقل از پیامبر اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلم) درباره خواص اعجاب انگیز سوره حمد می فرماید:
خداوند متعال چنین فرموده (من سوره حمد را میان خود و بنده ام تقسیم کردم نیمی از آن برای من ، و نیمی از آن برای بنده من است، و بنده من حق دارد هر چه را می خواهد از من بخواهد.
هنگامی که بنده می گوید بسم الله الرحمن الرحیم خداوند بزرگ می فرماید: بنده ام بنام من آغاز کرد، و بر من است که کارهای او را به آخر برسانم و در همه حال او را پر برکت کنم.
و هنگامی که (الحمد لله رب العالمین ) خداوند بزرگ می گوید: بنده ام مرا حمد و ستایش کرد، و دانست نعمتهائی را که دارد از ناحیه من است، و بلاها را نیز من از او دور کردم، گواه باشید که من نعمتهای سرای آخرت را بر نعمتهای دنیای او می افزایم، و بلاهای آن جهان را نیز از او دفع می کنم همانگونه که بلاهای دنیا را دفع کردم.
و هنگامی که می گوید (الرحمن الرحیم) خداوند می گوید: بنده ام گواهی داد که من رحمان و رحیمم ، گواه باشید بهره او را از رحمتم فراوان می کنم ، و سهم او را از عطایم افزون می سازم .
و هنگامی که می گوید (مالک یوم الدین) او می فرماید: گواه باشید همانگونه که او حاکمیت و مالکیت روز جزا را از آن من دانست، من در روز حساب، حسابش را آسان می کنم، حسناتش را می پذیرم ، و از سیئاتش صرف نظر می کنم.
و هنگامی که می گوید (ایاک نعبد) خداوند بزرگ می گوید بنده ام راست می گوید، تنها مرا پرستش می کند، من شما را گواه می گیرم بر این عبادت خالص ثوابی به او می دهم که همه کسانی که مخالف این بودند به حال او غبطه خورند.
و هنگامی که می گوید (ایاک نستعین) خدا می گوید: بنده ام از من یاری جسته، و تنها به من پناه آورده گواه باشید من او را در کارهایش کمک می کنم، در سختیها به فریادش می رسم، و در روز پریشانی دستش را می گیرم.
و هنگامی که می گوید (اهدنا الصراط المستقیم ...) (تا آخر سوره ) خداوند می گوید: این خواسته بنده ام بر آورده است، و او هر چه می خواهد از من بخواهد که من اجابت خواهم کرد آنچه امید دارد، به او می بخشم و از آنچه بیم دارد ایمنش می سازم. (۷)

نویسنده: حسینعلی پورافضلی

پانوشتها:
۱. فقه الرضا،ص۳۴۲
۲. بحار، ج ۹۵، ص ۱۲۹. و ج ۹۲، ص ۳۶۴. عین الحیات ، ج ۲، ص ۲۸۰
۳. ثواب الاعمال، ص ۲۲۳.
۴. فقه الرضا، ص۷۰
۵. عیون اخبار الرضا ج۱/ ص۴۴
۶. جابر رضوانی ، آثار و برکات آیه الکرسی ، ص ۷۰
۷. المیزان جلد اول صفحه ۳۷)