بسم الله الرحمن الرحیم، و الحمد لله ربّ العالمین، و صلی ا... علی سیدنا محمد و آله الطاهرین. با سلام و ادب خدمت همه خوانندگان عزیز روزنامه قدس.
«اَللّهُمَّ افْتَح لى فیهِ اَبوابَ الْجِنانِ»؛ بارخدایا! در این روز و این ماه برای من درهای بهشت را باز کن. جالب است که در این فراز نمی‌گوییم یک در بهشت را برایم باز کن. در صورتی‌که اگر یک در بهشت به روی ما باز شود، برای دنیا و آخرتمان کافی است و ما بهشتی شده‌ایم. اما اینکه می‌گوییم درهای بهشت، یعنی باید ببینیم درهای بهشت را برای چه کسانی باز می‌کنند تا ما هم جزو آن کسان باشیم.
در روایتی - به‌گمانم - از امام صادق(ع) آمده است: بهشت هشت در دارد. یک در آن برای نبیّین و صدیقین و کسانی است که از طرف خدا به رسالت و اصلاح مأمور شده‌اند. در دیگر متعلق به شهداست که در قرآن می‌خوانیم: «وَ مَن یُطِعِ اللّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُوْلَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِم مِّنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَدَاء وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا» (نساء- 69). از شش در باقی‌مانده، پنج در متعلق به شیعیان ماست. یک در دیگر هم برای بقیه مسلمین است که «اشهد ان لا اله الا ا...» گفته‌اند، اما خبر امامت ما به آنها نرسیده و بُغض ما را در دل ندارند.
کسی که از شیعیان شد، پنج در شامل او می‌شود و به طریق اولی آن در ششم هم شامل او می‌شود. دری هم که برای شهدا و صالحان است، اگر کسی صالح باشد، می‌تواند به این مقام برسد. اما آن دری که برای پیامبران و امامان است، آن هم درست است که رسیدن به آن خیلی سخت است، اما اگر ما سعی کنیم که در این راه باشیم، شاید خدا تفضلی کند که ما هم لایق ورود از این در شویم.
اما خود خداوند متعال صفات افراد لایق بهشت را این‌گونه بیان می کند: «الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاء وَ الضَّرَّاء وَ الْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَ الْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ» (آل‌عمران- 135)؛ کسانی که در سختی‌ها و ضررها انفاق می‌کنند و همچنین کسانی که خشم خودشان را می‌پوشانند و کسانی که از مردم می‌گذرند و خدا افراد نیکوکار را دوست دارد.
«وَ اَغلِق عَنّى فیهِ اَبوابَ النّیرانِ»؛ و همچنین درهای آتش را روی من ببند. جهنم هفت در دارد و خداوند متعال درهای بهشت را یکی بیشتر از جهنم قرار داده که این نماد رحمت اوست. وقتی می‌گوییم درهای جهنم را به روی من ببند، یعنی به من توفیق بده از کارهایی پرهیز کنم که من را لایق جهنم رفتن می‌کند؛ یعنی خودم هم نباید به سمت جهنم بروم. در روایات آمده است که جهنم به‌خاطر کارهایی است که خودتان انجام می‌دهید. اگر شما کار بدی انجام نمی‌دادید، جهنمی هم تشکیل نمی‌شد. اما حالا که متأسفانه خیلی‌ها در این گودال بزرگ می‌افتند، جهنم هم با این عظمت وجود دارد و همه ما باید از آن هراسان باشیم.
«وَ وَفِّقنى فیهِ لِتِلاوَهِ الْقُرآنِ»؛ و من را به خواندن قرآن کریم موفق کن. این بیان به‌خاطر عظمت قرآن کریم است که تلاوت آن، حتی بدون دانستن ترجمه و فهم آن هم برای ما نورانیت می‌آورد. همین است که امام زین‌العابدین(ع) می‌فرمایند: «درهای بهشت به اندازه آیات قران است.» هرکس کل آیات قرآن را بلد باشد، به بالاترین درجه بهشت می‌رسد که این افراد همان پیامبران و صدیقانند که حاملان قرآن هستند. البته طبعاً حافظ قرآن باید حافظ حقیقی قرآن باشد که اگر این‌گونه نباشد به هیچ‌یک از این مقامها نمی‌رسد.
«یا مُنزِلَ السَّکینَهِ فى قُلوبِ الْمُؤمِنینَ»؛ ای نازل‌کننده سکینه و آرامش در قلبهای مؤمنان. خداوند متعال در جنگ بدر و حنین «بِجُنودٍ لَم تَرَوها» یعنی با سپاهیان نامرئی به مؤمنان کمک کرد. این لشکرهای نامرئی در همه جنگها نبودند، ولی در همه جنگها خدا سکینه و آرامش خود را بر قلب مؤمنان نازل می‌کرد. این به خاطر این است که وقتی خداوند متعال آرامشی بدهد، دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند ما را از هیچ‌چیز بترساند. ان‌شاءا... ما هم بتوانیم به این مقام والا برسیم.