ابن بابویه و قطب راوندی روایت کرده اند که از امام زین العابدین(ع) پرسیدند که امام بعد از تو کیست، فرمودند محمد باقر، که شکافنده علوم است پرسیدند که بعد از او امام که خواهد بود ، فرمود جعفر که نام او نزد اهل آسمان ها صادق است؛ گفتند چرا او را به خصوص صادق می‌نماند و حال آن که شما صادق و راست گو هستید، فرمود خبر داد مرا پدرم از پدرش رسول ا... (ص) که آن حضرت فرمود چون متولد شد فرزند من جعفر بن محمد بن علی بن الحسین او را صادق نامید. پنجم از فرزندان او جعفر نام خواهد داشت و دعوی امامت خواهد کرد به دروغ؛و جعفر کذاب افترا زننده بر خداست.
سپس حضرت امام زین العابدین گریست و فرمود گویا می‌بینم که جعفرکذاب را که برانگیخته خلیفه جور زمان خود را ... و نقص امام پنهان یعنی صاحب الزمان خود چون آن بزرگوار مصداق آیه شریفه است ان ا... اصطفی آدم و نوح و آل ابراهیم علی العالمین ذریة بعضا من البعض؛ والده ماجده آن حضرت جناب فاطمه موسوم به ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است. که امام صادق(ع) در حق او فرمود کانت امی من آمنت واتقت و احسنت ا... یحب المحسنین. یعنی مادرم از جمله زنانی بود که ایمان آورده و پرهیزکاری می‌نمود و خدا پرهیزکاران و نیکوکاران را دوست می‌دارد و این بانو چندان بزرگوار بود که مردم از امام صادق(ع) به ابن المکرمه تعبیر می‌کردند. شیخ اجل مفید می‌فرماید اصحاب حدیث از آن جناب با اختلاف آرا و مقالات، چهار هزار رسیده، گفت شیعه و مسلمانان از احادیث مملو هستند و بعضی از علما عامه از شاگردان آن حضرت بوده اند مانند ابوحنیفه و محمد بن حسن شیبانی و ابو یزید طیفور سقا، آن حضرت را خدمت می‌کردند؛ سعدی به نظم در آورده و بسیار ابیات شنیدنی «که روزی سحرگاه عید زگرمابه آمد برون بایزید؛ یکی طشت خاکسترش بی خبر فرو ریخته از سرایی به سر» «همی دست می‌کرد و مالان به روی؛ که‌ای نفس من در خور آتشم زخاکستری روی درکشم».
سعدی در پایان این ابیات می‌گوید «بزرگان نکردند بر خود نگاه؛ خدا بینی از خویشتن بین مخواه» و ابراهیم ادهم و مالک بن نما از غلامان آن حضرت بوده اند.از بزرگواری و نجابت که مفضل بن عمر در مسجد رسول اکرم بود، شنید ابن ابی عوجاجعفر گفتن کلمات کفر آمیز مفضل خودداری نمود، بر او فریاد زد که یا عدوا... الحدت فی دین ا... و انکرت الباری جل قدسه؛ یعنی‌ای دشمن خدا ملحد شده‌ای خود؛ مسلمان ناشده، کافر شدی و از این قبیل کلمات خشن در جواب ابن ابی العوجا گفت «تو خود را ازاصحاب جعفر بن محمد می‌شماری؟ در حالی که آن حضرت با امتش محبت می‌کرد و کلمه نامناسب و نا روا بر زبان جاری نمی ساخت. همانا او(امام صادق) مردی است که علم یا وقار او غافلی؛‌ای مفضل تو از یاران و اصحاب او هستی، همانگونه با بزرگواری و با ما رفتار می‌کرد و تو هم همانگونه با ما رفتار کن.در خاتمه بسیار به جاست که دسته جات عزاداری ما به خصوص در مشهد مقدس به عنوان عزا و دستجات در ماتم آن حضرت به راه بیافتند و این مصیبت از دست دادن امامی چنین بزرگوار از جان و دل متأثر باشند.