مهری سالاری ضمن اشاره به اینکه ما در حال حاضر کمتر از ۱۰ پزشک فوق تخصص پارکینسون در کشور داریم که آن هم دوره فلوشیپ خود را در خارج از کشور گذرانده‌اند، گفت: ۵ متخصص در تهران، یک پزشک در مشهد، یک پزشک در شیراز و یک پزشک فوق تخصص پارکینسون هم در تبریز است و ما در شهرهای کوچک پزشک متخصص پارکینسون نداریم و این در حالی است که هنگامی که بیماری پارکینسون پیشرفت پیدا می‌کند، درمان آن بسیار سخت است و در بسیاری از موارد احتیاج به پزشک فوق تخصص دارد و این تعداد اندک پزشک فوق تخصص پارکینسون در کشور باید حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار فرد مبتلا به این بیماری را درمان کنند که این امر غیرممکن است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی ادامه داد: امسال یک دانشجوی فلوشیپ اختلالات حرکتی در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و یک دانشجو هم در دانشگاه ایران جذب می‌کنیم، این اقدامات می‌تواند طی ۵ تا ۱۰ سال آینده مشکلات کمبود نیروی متخصص در این زمینه را کاهش دهد.
این فلوشیپ پارکینسون با بیان اینکه از دیگر مشکلاتی که در رابطه با بیماری پارکینسون با آن مواجه هستیم نبود بخشی از داروهای این بیماری در شهرهای کوچک است به نحوی که اغلب بیماران برای تهیه داروها باید به تهران سفر کنند، افزود: نبود امکانات توانبخشی و فیزیوتراپی در شهرهای کوچک از دیگر مشکلاتی است که با آن مواجه هستیم و هنگامی که قصد داریم بیمار را به کار درمانی بفرستیم عنوان می‌کند که در شهرشان کار درمانی وجود ندارد و باید برای به دسترسی به این امکانات به شهرهای بزرگتر برود، در برخی از شهرهای کوچک حتی مکان‌هایی نظیر پارک هم برای پیاده روی بیمار وجود ندارد و این امر درمان را دشوار می‌کند.
نظر شما