عاطفه طاهرخانی با تاکید بر اینکه لازم است دید افراد نسبت به فیزیوتراپی تغییر کند، بیان کرد: فیزیوتراپی در بیماران سوختگی، بیماران EB، سالمندان (با هدف کاهش بی‌اختیاری ادرار، کاهش دردهای آرتروز و افزایش کیفیت زندگی)، افرادی که جراحی انحراف ستون فقرات یا مینیسک داشتند، کسانی که تعویض مفصل زانو، شانه و... انجام دادند، مبتلایان به ضعف عضله و محدودیت حرکتی، بیماران مبتلا به بیماری‌های نورولوژی مانند مبتلایان به MS یا کسانی که سکته مغزی کرده‌اند، برخی بیماری‌های زنان و... می‌تواند اثربخش باشد.

طاهرخانی ادامه داد: ما حتی فیزیوتراپی بازتوانی قلبی داریم و کسانی که جراحی قلب می‌کنند آن را انجام می‌دهند و این درحالی است که هنوز هم بیشتر افراد تصور می‌کنند علم فیزیوتراپی تنها می‌تواند به کسانی که دچار شکستگی یا مشکلات استخوانی شده‌اند، کمک کند.

او نسبت به نیمه‌کاره رها کردن انجام فیزیوتراپی هشدار داد و گفت: حداقل سه هفته زمان لازم است که یک عضله تقویت شود. فیزیوتراپی نیاز به صبر زیادی دارد و بیماران باید به این موضوع آگاه باشند تا روند درمان را نیمه کاره رها نکنند که در نهایت خودشان هم متوجه تغییرات خود شوند. گاهی حتی ۳۰ جلسه انجام فیزیوتراپی لازم است تا تغییرات مشهود شود. در عین حال بخشی از روند درمانی وابسته به انجام ورزش‌ها و تمرین‌های درمانی است که افراد باید در خانه انجام دهند.

او با تاکید بر اینکه بخش فیزیوتراپی بیمارستان شفایحیائیان طرف قرارداد با سازمان‌های بیمه‌گر پایه است،‌ اظهار کرد: هزینه هر جلسه فیزیوتراپی با احتساب بیمه مبلغی کمتر از ۴۰ هزار تومان می‌شود.

وی با انتقاد از عملکرد بیمه‌ها نسبت به اعلام تعداد سقف جلسات فیزیوتراپی، بیان کرد: به عنوان مثال بیمار مبتلا به MS نیاز دارد که تا آخر عمر فیزیوتراپی شود تا کیفیت زندگی‌اش کاهش نیابد اما با تعیین سقف جلسات فیزیوتراپی بیمار ممکن است نتواند به شکل آزاد برای درمان مراجعه کند و از ادامه روند درمانی منصرف شود.