کاهش محبوبیت؛ سقوط آزاد در نظرسنجی‌ها

در حالی که ترامپ خود را «محبوب‌ترین رئیس‌جمهور تاریخ» می‌نامد، نظرسنجی‌ها تصویری کاملاً متفاوت ارائه می‌دهند. براساس تازه‌ترین داده‌های مرکز تحقیقاتی پیو، تنها ۴۰درصد از آمریکایی‌ها عملکرد او را تأیید می‌کنند؛ عددی که نسبت به آغاز دوره دومش، ۷درصد کاهش یافته است. به گفته این مرکز، ترامپ رئیس‌جمهوری با کمترین محبوبیت در ۱۰۰روز نخست از زمان بیل کلینتون تاکنون است.در همین حال، به گزارش شبکه سی‌بی‌اس، ۵۶ درصد مردم آمریکا معتقدند ترامپ «به نفع طبقات ثروتمند» کار می‌کند و اکثریت جامعه را نادیده می‌گیرد. حتی میان رأی‌دهندگان مستقل، بی‌اعتمادی به او رو به افزایش است.

سیاست داخلی؛ حمله به نهادها و حقوق اقلیت‌ها

در حوزه سیاست داخلی، ترامپ با صدور ۱۴۳ فرمان اجرایی در سه ماه نخست، رکوردی کم‌سابقه به‌جا گذاشته است. به گزارش شبکه دبلیو دی‌اس‌یو، بسیاری از این دستورات نه با هدف اصلاح ساختار، بلکه برای حذف نهادهای نظارتی و اخراج گسترده کارمندان فدرال صادر شدند. او با ایجاد یک نهاد جدید موسوم به «وزارت کارآمدی دولت» به ریاست ایلان ماسک، آغاز به «خصوصی‌سازی دولت» کرده است؛ ایده‌ای که با واکنش تند دموکرات‌ها و حتی برخی جمهوری‌خواهان مواجه شد.در زمینه مهاجرت نیز واشنگتن‌پست گزارش داده ترامپ با از سرگیری ساخت دیوار مرزی، پایان دادن به سیاست «دستگیری و آزادی مهاجران» و افزایش عملیات اخراج، سیاستی خشن و سختگیرانه در پیش گرفته است. این اقدامات اگرچه به کاهش ورود مهاجران غیرقانونی منجر شد، اما در عین حال انتقادهای نهادهای حقوق بشری را به دنبال داشت.

سیاست خارجی؛ انزوا، قمار، بی‌ثباتی

در جبهه خارجی، ترامپ بیش از هر چیز رویکرد «انزواگرایانه و تنبیهی» را دنبال کرده است. به گزارش روزنامه اسپانیایی ال‌پائیس، او از آغاز دوره دوم خود تلاش کرده روابط آمریکا با اروپا را «بازتعریف» کند؛ اقدامی که در عمل منجر به بی‌اعتمادی گسترده در ناتو و شکاف عمیق با بروکسل شده است.در قبال جنگ اوکراین، ترامپ به‌جای تداوم حمایت نظامی، به گزارش نیویورک‌تایمز، کمک‌های تسلیحاتی را به حالت تعلیق درآورد و خواستار «توافق فوری صلح» شد؛ توافقی که از دید منتقدان، خواسته‌های روسیه را در اولویت قرار می‌دهد. همین موضع‌گیری سبب شد ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، به‌صراحت اعلام کند «سکوت واشنگتن به نفع مسکو است».
در مورد چین نیز ترامپ با افزایش تعرفه‌ها و تهدید به تحریم شرکت‌های فناوری، فضای جنگ تجاری را دوباره شعله‌ور کرده است. همزمان، به گزارش اکونومیست، ترامپ در تصمیمی غافلگیرکننده پیشنهاد خرید گرینلند را دوباره مطرح کرده؛ پیشنهادی که حتی درون دولت خودش نیز با تمسخر مواجه شده است.
۱۰۰ روز نخست دولت دوم ترامپ، نه تنها به ثبات و اقتدار نینجامیده، بلکه نشانه‌ای از تشدید بحران، بی‌اعتمادی داخلی و تضعیف جایگاه جهانی آمریکا بوده است. در حالی که بخشی از حامیان سرسخت او هنوز از تصمیماتش دفاع می‌کنند، بدنه اصلی جامعه آمریکا و جهان با نگرانی به آینده‌ای می‌نگرند که در آن «اول آمریکا» می‌تواند آخر دموکراسی باشد.