سکوت دانشجو به معنی رضایت از وضع موجود نیست. سیستم‌های بازرسی و امنیتی مدیران فرهنگی را به محافظه‌کاری وا می‌دارد. خطوط قرمز در حوزه فرهنگ و هنر شفاف نیست. مسئولین دانشگاه سعه صدر لازم را ندارند. جامعه‌ای که ثبات ندارد امید را از دانشجو می گیرد.