از خصوصیات بارز عمه خانوم می شود به خیرخواه، خوش‌نیت و شاید با اخلاص بودن اشاره کرد. قصد تعریف از آن را ندارم چون تلاشی برایش نمیکند و این خصوصیات همیشه هم‌راستا با نیاز درونش بوده‌اند. البته این "خیرخواه بودن" را که میگویم، شاید با آن چیزی که تصور میشود کمی فرق داشته باشد. خیرخواستن عمه خانوم گاهی همراه می‌شود با یک ذره تندخویی. تندخویی هم نه؛ شاید کمی تحکم که منجر به ناراحتی بقیه می‌شود. نه این‌که عمه خانوم بخواهد دخالت کند. نه! خودش همیشه می‌گوید «خب طرف مقابل بستری در گفت‌وگو فراهم می‌کند تا من چیزی که به نظرم می‌رسد را بگویم. او که نمی‌خواهد من صرفاً شنونده حرف‌هایش باشم. می‌خواهد؟ من هم آنچه را به نظرم درست می‌رسد می‌گویم. چون اگر قرار باشد مثل ماست فقط تایید کند، دیگر چه فایده؟» ولی خب این مدل فکری‌اش همیشه نتیجه خوبی ندارد. فکر می‌کنم عمه خانوم گاهی یادش می‌رود آدم‌ها خسته‌اند و دوست دارند به جای شنیدن راهکار درست یا شاید نصیحت، مدام تایید شوند. حق هم دارند. اما همیشه ته قلبم می‌گویم کاش یک روز و در درازمدت، آن حس خالصانه‌ای که عمه خانوم موقع حرف زدن، نقد کردن و... با آنها دارد را درک کنند.

افرادی با این مدل اخلاقی کم نیستند. این افراد نیتشان فقط کمک به ماست. اما به چه دلیل گاهی این محبت‌ها و نیت‌های درست به عنوان دخالت یا یک امر منفی تعبیر می‌شوند؟

اول از همه، شاید باید به نحوه بیان آنها دقت کنیم. گاهی اوقات تن صدای فرد یا نحوه ارائه توصیه‌ها ممکن است به نظر برسد که در حال تحکم یا قضاوت است، حتی اگر نیتشان کاملاً مثبت باشد. مهم است که بدانیم نحوه گفتن یک مطلب به اندازه خود مطلب اهمیت دارد. علاوه بر این، برخی از افراد بسیار حساس به حفظ حریم شخصی و استقلال خود هستند و ممکن است هر نوع پیشنهاد یا توصیه‌ای را به عنوان دخالت در امور خود تلقی کنند. برای این افراد، حتی بهترین پیشنهادها نیز ممکن است با مقاومت روبرو شوند. تجارب گذشته نیز نقش مهمی در این زمینه دارد. اگر فردی تجربه‌های ناخوشایندی از دخالت‌های ناپسند و نادرست داشته باشد، ممکن است به هر نوع توصیه‌ای واکنش منفی نشان دهد. این تجارب می‌توانند دیدگاه فرد را نسبت به دریافت کمک و مشاوره تغییر دهند. گاهی اوقات هم، مشکل از این است که توصیه‌ها در زمانی نامناسب ارائه می‌شوند. اگر کسی بدون اینکه از او درخواست مشاوره شده باشد، توصیه‌ای بدهد، ممکن است این توصیه به عنوان دخالت برداشت شود. در نهایت، ارتباط مؤثر می‌تواند از بروز سوءتفاهم‌ها جلوگیری کند. ارتباط مؤثر شامل درک نیازها و احساسات دیگران و احترام به مرزهای شخصی آنهاست. افراد دلسوز باید به نحوه بیان خود و زمان مناسب برای ارائه توصیه توجه کنند. همه ما نیاز داریم که احساس کنیم کسی به ما توجه دارد و می‌خواهد به ما کمک کند. اما باید به یاد داشته باشیم که روش ارائه کمک نیز بسیار مهم است.