به نقل از مدیسن نت، این مطالعه ۱۶ بیمار در مراحل اولیه سرطان پانکراس را مورد بررسی قرار داد.

در کنار جراحی و شیمی درمانی، بیماران یک واکسن mRNA سفارشی دریافت کردند که با استفاده از تومورهای خودشان طراحی شده بود. برخلاف واکسن‌هایی که در ابتدا هدفشان جلوگیری از بیماری است، هدف این واکسن کمک به سیستم ایمنی بدن بیمار در مبارزه با سرطان است.

واکسن mRNA با هدف قرار دادن جهش‌های ژنتیکی موجود در سرطان لوزالمعده عمل می‌کند و به سیستم ایمنی هشدار می‌دهد تا تومور را شناسایی کرده و به آن حمله کند.

در حین جراحی، پزشکان تومور هر بیمار را برداشته تا واکسن مختص همان تومور را برای هر بیمار تولید کنند.

سپس بیماران واکسن شخصی خود را همراه با ایمونوتراپی و شیمی درمانی دریافت کردند.

دکتر «وینود بالاچاندران»، انکولوژیست و متخصص در درمان سرطان لوزالمعده، گفت: «سیستم ایمنی سخت است که بدن خودمان را تشخیص ندهد، معمولاً آموزش تشخیص سرطان به آن دشوار است.»

بر اساس یافته‌های منتشر شده، از ۱۶ بیمار شرکت کننده در این مطالعه، ۸ بیمار پاسخ ایمنی قوی داشتند و ۶ نفر از این هشت بیمار بیش از سه سال بعد بدون سرطان باقی ماندند.

در مقابل، هفت بیمار از هشت بیمار که پاسخ ندادند، شاهد بازگشت سرطان خود بودند. به نظر می‌رسد که این تفاوت به این بستگی دارد که طحال بیمار در طول جراحی برداشته شده است، زیرا طحال نقش مهمی در عملکرد ایمنی دارد.

بالاچاندران با تاکید بر اندازه کوچک کارآزمایی هشدار داد: «هنوز سخت است که نتیجه را به تنهایی به واکسن نسبت دهیم.»

اکنون یک کارآزمایی تصادفی بزرگ‌تر در حال انجام است که بر روی بیماران سرطان لوزالمعده در مراحل اولیه که طحال آن ها دست نخورده است تمرکز دارد.

محققان همچنین در حال بررسی واکسن‌های mRNA برای ملانوم و سرطان‌های کلیه و ریه هستند که به نظر آن ها ممکن است به دلیل توانایی آن ها در جهش بیشتر پاسخ بهتری بدهند.