حمید سوری، در این یادداشت نوشته است:

سخنگوی پویش ملی «نه به تصادف!» روز گذشته از کاهش ۸.۵ درصدی جان‌باختگان حوادث رانندگی در نوروز امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته خبر داد.

آیا کاهش ۸ و نیم درصدی مرگ‌های ناشی از سوانح ترافیکی معنی دار یا لااقل هزینه فایده است؟

تحلیل کاهش مرگ‌های ناشی از سوانح ترافیکی در ایران به موقعیت‌ها و داده‌های مختلف بستگی دارد. برای بررسی معنی‌دار بودن این کاهش، می‌توان به عوامل زیر توجه کرد:

۱. بررسی تغییرات آمار مرگ و میر ناشی از سوانح ترافیکی در سال‌های مختلف و مقایسه‌ آن‌ها با هم. تا دچار خطا در استنتاج یافته های خام نشویم.

۲. ارزیابی عواملی که ممکن است بر کاهش مرگ و میر تأثیرگذار باشند، مانند بهبود زیرساخت‌های جاده‌ای، افزایش آگاهی عمومی، اجرای قوانین سختگیرانه‌تر، و استفاده از فناوری های نوین.

۳. در زمانی که طبق منابع موثق بین المللی و داخلی، ما لااقل ۱۵ درصد کم شماری در مرگ های ناشی از سوانح ترافیکی در کشور داریم آیا کاهش هشت و نیم درصد می‌تواند معنی دار باشد؟

۴. مقایسه میزان سوانح ترافیکی و مرگ و میر نسبت به سایر کشورها برای داشتن یک دید کلی و عادلانه ضروری است.

۵. شناسایی ناهنجاری‌ها و رخدادهای خاص مانند حوادث طبیعی یا شرایط اقتصادی که ممکن است بر سوانح ترافیکی تأثیر بگذارد.

از آنجا که کاهش سوانح ترافیکی مرگبار در کشور ما در بازه ارائه شده قابل ستایش است ولی نباید فراموش کرد بدون تحلیل علمی این کاهش نمی توان بدون هزینه های صرف شده، روش شناسی مناسب تحقیق مانند سری زمانی و مطالعات همگروهی این میزان کاهش را قابل دفاع دانست.

طبق آخرین گزارش ایمنی راه سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۲۳ بسیاری از کشورها روند کاهشی بالاتری نسبت به این اندازه داشته اند، اتفاق حاصل را نمی توان به طور قاطع موفقیت آمیز تلقی کرد چرا که کاهش جدی و معنی دار سوانح ترافیکی مرگبار در کشور نیازمند تغییرات و اصلاحات اساسی زیرساخت‌ها از جمله ارتقای ایمنی وسایل نقلیه، بهبودی ایمنی راه ها و مدیریت نظام مند مبتنی بر مطالعات بومی دارد.