یکی از دلایل لزوم بازگشت به نهج البلاغه این است که بسیاری از بیماری‌ها و ناهنجاری‌های جامعه امروز ما شبیه به جامعه صدر اسلام است که به زیبایی در نهج‌البلاغه ترسیم شده است و راه درمان این بیماری‌ها و راه رهایی از این ناهنجاری‌ها نیز همانی است که در نهج البلاغه بیان شده است؛ راه دیگری وجود ندارد.

رهبر حکیم انقلاب در بیان ضرورت بازگشت به نهج البلاغه می‌فرماید:

«امروز ما هم در شرایط مشابهی هستیم؛ ما را هم دنیاطلبی تهدید می‌کند؛ ما را هم ابتلاء به کبر و خودپرستی و تبعیض تهدید می‌کند؛ طوفان‌های فتنه‌های اجتماعی ما را هم به فروریختن تهدید می‌کند. بنابراین ما هم به آن درمان‌ها احتیاج داریم و بیش از همیشه به نهج البلاغه احتیاج داریم؛ مخصوصا از این دیدگاه؛ ... اینک در آینه‌ی نهج البلاغه نگاه کنید و ببینید شما از وضع کنونی خودتان چه چیزی را در آن می‌بینید؛ کدام درد را؛ کدام خطر را می‌بینید؛ کدام هشدار متوجه ما است و بدانید که درمانش در نهج البلاغه موجود است. امروز بسیار لازم است که محققان، نهج البلاغه را از این جهات تفسیر کنند.» (گنجینه بی‌پایان، ص۱۱۲)