روزنامه اعتماد طی یادداشتی نوشت: به گواه تاریخ اجتماعی ایران، ایرانیان ذاتاً شوخ‌طبع هستند. در سال‌های اخیر و با حل نشدن مسائل عمومی، شوخ‌طبعی به ابزار اعلام نظر مردم تبدیل شده است. موضوع مذاکره نیز از این قاعده مستثنی نبود و بار دیگر طبع شوخ مردم را تحریک کرد. این رفتار اجتماعی نشان‌دهنده نوعی امیدواری است. در چند دهه اخیر، اعلام موضع درباره تعامل با جهان یکی از موضوعات اصلی انتخابات ریاست‌جمهوری بوده است. دولت‌های سازندگی، اصلاحات و تدبیر و امید هرکدام بر اساس شرایط به این خواست عمومی پاسخ داده‌اند و تجربه‌های گوناگونی از تعامل با جهان را رقم زده‌اند. دولت مهرورزی اما تعامل را قبول نداشت و در نتیجه تحریم‌های سختی اعمال شد. حالا در دولت مسعود پزشکیان نیز نگاه تعامل‌گرایانه مطرح شده که از همان زمان انتخابات مورد توجه مردم بود. مردم، حتی آن‌هایی که باور به تحریم انتخابات داشتند، مواضع نامزدها درباره تعامل را با دقت دنبال می‌کردند. پزشکیان با اتکا به حمایت رهبری و نخبگان کشور، نخستین گام‌ها را در مسیر تعامل برداشت. او باور دارد که ایران برای توسعه داخلی و نقش‌آفرینی جهانی، نیازمند رابطه پایدار با جهان است. همراهی محمدجواد ظریف با او نیز نشانه‌ای از این رویکرد است.
موضوع تعامل با جهان، مساله‌ای جدید نیست و همواره از دغدغه‌های طبقه متوسط بوده است. اکنون که اقتصاد کشور شرایط مناسبی ندارد، اهمیت مذاکرات بیشتر شده است. در چنین شرایطی، واکنش جامعه به‌ویژه در فضای مجازی اهمیت دارد. جامعه اکنون خود را در تغییرات کشور سهیم می‌داند و رویدادها را با حساسیت پیگیری می‌کند. مردم فقط شنونده نیستند بلکه جزئیات را دنبال می‌کنند و درباره آن‌ها بحث می‌کنند. این رفتار کنشگرانه، همراه با تضارب آراء، نشان‌دهنده شکل‌گیری فرهنگ گفت‌وگو در جامعه است. مساله مذاکره برای مردم، نشانه‌ای از عزم حاکمیت برای حل مشکلاتی است که بسیاری از آن‌ها ریشه در تحریم دارند. طبق نظرسنجی‌ها، مردم ایران همواره موافق گفت‌وگو با آمریکا، اروپا و جهان بوده‌اند، مشروط بر حفظ منافع ملی و عزت کشور. بررسی واکنش‌های طنزآمیز در شبکه‌های اجتماعی، نشان از «موافقت و امید مردم به مذاکرات و تحولات پیش‌رو» دارد.