حوائج مردم اولویت آیت الله بهجت
به زیارت که مشرف می‌شدند، دعایشان اغلب برای همه بود. می‌فرمودند: «من اینجا آمده‌ام برای همین‌هایی که هستند؛ برای همین‌ها آمده‌ام.»
در زیارت بسیار به یاد حق‌داران و مؤمنین بودند. بعضی از زیارت‌ها را پنج مرتبه می‌خوانند؛ به نیابت از آن‌هایی که در نظر داشتند.
شخصی از دُبی آمده بود و می‌گفت: من پانزده سال پیش در حرم پشت سر ایشان نشستم تا کارشان تمام بشود. کار ایشان که تمام شد، عذرخواهی کرد و فرمود: ببخشید، مشغول بودم. حس کردم شما آمدید. شما را هم شریک اعمال کردم.
من پهلوی آقا ننشسته بودم، پشت سرش بودم. آن شخص گفت: «ای‌کاش سال‌ها منتظر می‌ماندم.
بارها می‌فرمودند: همین‌جا که مشغولم، حوایج همۀ این‌هایی را که اطرافم هستند، در نظر دارم.
روزی پس از زیارت امام رضا علیه‌السلام بر سر قبر مرحوم نخودکی رحمة‌الله‌علیه فاتحه می‌خواندند.
شخصی اصرار می‌کرد که جمعیت را بشکافد و با فریاد و درگیری با مردم، به‌سمت آقا برود.
ایشان از من پرسیدند: «این چه نیازی دارد که این‌قدر اصرار می‌کند؟»
گفتم: برای اینکه می‌خواهد درد دلش را برای شما بگوید.
ایشان فرمودند: «من هم برای حوایج این‌ها اینجا آمده‌ام؛ برای خودم که نیامده‌ام. اینجا آمده‌ام که از این مرحوم بخواهم خدمت امام وساطت کند. من برای حوایج این‌ها آمده‌ام، نه کار خودم».
نظر شما