همه کودکان فراز و نشیب‌های عاطفی دارند که بخشی طبیعی و سالم از بزرگ‌شدن است؛ اما چگونه می‌توانید تشخیص دهید که فرزندتان با چیزی جدی‌تر دست‌وپنجه نرم می‌کند؟ و چه زمانی باید دنبال کمک حرفه‌ای باشید؟ اولین توصیه این است که به‌عنوان والدین به غریزه خود اعتماد کنید و اگر چیزی درست به نظر نمی‌رسد، آن را پیگیری کنید.
در ادامه علائمی که نشان می‌دهد زمان مراجعه فرزندتان به یک درمانگر فرا رسیده، ذکر شده است.
در زمینه‌های مختلف زندگی‌اش مشکل دارد
اگر فرزندتان در خانه، مدرسه و تیم فوتبال بدرفتاری می‌کند، می‌تواند نشان دهد چیزی در حال وقوع است که ممکن است توجهتان را جلب کند.
در جستجوی توجه جدید و بیش از حد است
رفتارهای جلب‌توجه در کودکان می‌تواند نشانه‌ای از پریشانی یا نیاز برآورده نشده باشد. درمانگر می‌تواند با کمک کودک علت اصلی رفتار را درک کند.
تغییر قابل‌توجهی در عادات خواب، بهداشت یا اشتها دارد
خواب‌آلودگی، گرسنگی یا بدبو بودن بیش از حد فرزندتان همیشه نشانه وجود مشکل نیست. بسته به سنشان، ممکن است فقط در حال تجربه مسائل بلوغ باشند؛ اما تغییرات رفتاری می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات سلامت روان نیز باشد. تنها راه برای فهمیدن اینکه فرزندتان با چه چیزی دست‌وپنجه نرم می‌کند، پرسیدن از خودش است.
احساس بدی نسبت به خودش دارد
همه ما روزهای بدی داریم؛ اما اگر فرزندتان نسبت به گذشته اعتمادبه‌نفس کمتری دارد و یا اگر روزهای بد بیشتر یا شدیدتر شده، ارزش بررسی دارد.
رفتارهای تکراری خودتخریبی انجام می‌دهد
رفتارهای تکراری ذاتاً بد نیستند؛ اما رفتارهای تکراری خودتخریبی مثل کشیدن مو یا کندن پوست می‌تواند نشانه‌ای از اضطراب یا پریشانی باشد.
بیش از حد نگران است و نمی‌تواند آن را کنترل کند
نگران بودن در مورد امتحان املا یا نمایش مدرسه قابل‌درک است. اما اگر این عصبی و نگران بودن بیشتر و شدیدتر شود، آن ها را از نظر جسمی بیمار کند یا انجام کارها را دشوار کند، ممکن است به این معنی باشد که آن ها برای یادگیری استراتژی‌های جدید برای کنترل این وضعیت به کمک نیاز دارند.
گوشه‌گیر شده است
بچه‌ها گاهی اوقات به زمان تنهایی نیاز دارند و این اشکالی ندارد! اما اگر شروع به انزواطلبی کنند و تعامل با خانواده و دوستان را متوقف کنند، درک دلیل آن مهم است. علاوه بر این اگر آن ها ابراز علاقه به فعالیت‌های اجتماعی یا فوق‌برنامه‌ای را که قبلاً از آن ها لذت می‌بردند، متوقف کنند، باز هم همین موضوع صادق است.
نظرات ناراحت‌کننده‌ای می‌دهد و یا خودآزاری می‌کند
اگر فرزندتان جملاتی مانند "کاش اینجا نبودم" یا "اگر فرار می‌کردم برای کسی مهم نبود" را می‌گوید و یا در مورد هر نوع خودآزاری گفت‌وگو می‌کند، او را جدی بگیرید. علاوه براین، اگر متوجه شدید فرزندتان خودش را زخمی می‌کند، بعد از غذاخوردن، استفراغ می‌کند (پرخوری عصبی)، از مواد مخدر استفاده می‌کند یا به روش‌های دیگری به خود آسیب می‌رساند، نشانه آن است که به کمک حرفه‌ای نیاز دارد.
به طور غیرمعمولی سرکش یا پرخاشگر است
کمی سرکشی با بزرگ‌شدن و تکامل کودکان طبیعی است؛ اما اگر فرزندتان دائماً کم‌طاقت یا زودرنج است و منجر به قلدری، دعوا یا تهدید دیگران، از جمله خودتان، می‌شود، این نشانه آن است که ممکن است با چیزی جدی‌تر روبرو باشید.
چگونه به فرزندتان کمک کنید؟
نخستین گام مؤثر این است که کودک احساس کند شنیده و درک شده است؛ استفاده از جملات تأییدی مثل «می‌دانم که این برایت سخت است» می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. این رویکرد، پذیرش صحبت درباره مشکلات و درخواست کمک را برای کودک آسان‌تر می‌کند. مراجعه به پزشک کودک یا استفاده از خدمات سلامت روان آنلاین می‌تواند راهی ساده و مؤثر برای دریافت حمایت باشد. درمان لزوماً به معنای دارو یا بستری شدن نیست؛ گاهی یادگیری چند مهارت ساده برای کنار آمدن با مشکلات، بزرگ‌ترین تفاوت را ایجاد می‌کند.
منبع: تبیان
نظر شما