محمد شریفی مقدم می گوید: سال گذشته پرستاران حدود ۱۵ میلیون تومان حقوق دریافت می کردند که امسال با افزایش ۲۰ درصدی این رقم به ۱۸میلیون یعنی به ۲۰۰ دلار رسیده است.
بنابراین دلیل اصلی مهاجرت، پایین بودن حقوق و مشکلات معیشتی پرستار است.
پرستاران یک دریافتی ثابت دارند که همان حقوق ۱۸ میلیون تومانی است و یک دریافتی متغیر که به عنوان کارانه محاسبه می شود و برای هر دو پرداختی، قانونگذار پیش بینی کرده که چگونه اجرا شود.
موضوع دیگر بحث تعرفه گذاری خدمات پرستاری، مصوب سال ۸۶ مجلس شورای اسلامی است که در این باره تمام گروه های بهداشت و درمان از جمله گروه پزشکی تعرفه خود را دریافت می کنند.
خواسته پرستاران، اجرای قانون تعرفه گذاری به شکل واقعی است که تاکنون به درستی اجرا نشده و شکلی نمایشی به خود گرفته است.
نه تنها تاکنون تعرفه خدمات پرستاران به روش و فرمولی که برای پزشکان و بقیه گروه ها محاسبه می شود محاسبه نشده بلکه این تعرفه براساس تخت بیمار در نظر گرفته شده است.
برای مثال یک پزشک برای ویزیت یک تعرفه دارد، برای باز کردن پوست در جراحی ها یک تعرفه، و برای بخیه ۸ نوع تعرفه دارد اما پرستاران یک تعرفه ثابت دارند که بر اساس تخت است.
دبیر کل خانه پرستار کشور اذعان می کند: تاکنون برای گروه پرستاری درباره ارائه تمامی خدمات ۲۴ ساعته بیماری که روی تخت خوابیده ۲۷۰ تومان پرداخت می شده است که در سال جدید این رقم با افزایش ۴۰درصدی به ۳۵۰ تومان رسیده که آن هم ۱۴ درصد برای بخش هایی از قبیل فوریت ها، آموزش و غیره کم می شود و حدود ۳۰۰ هزار تومان برای گروه پرستاری باقی می ماند.
تبعیضی بین تعرفه گذاری پزشکان و پرستاران
شریفی مقدم با بیان مثالی دیگر، از تبعیض بین پزشکان و پرستاران می گوید: یک جراح در اتاق عمل با یک تیم ۷ نفره کار می کند که ۵ نفر آن ها را گروه پرستاری تشکیل می دهد اما در همان تیم، دریافتی پزشک برای مثال ۴۰۰ میلیون و دریافتی پرستار ۴ میلیون است!
او تبعیض در پرداخت ها را از دیگر دلایل مهاجرت پرستاران عنوان می کند و می افزاید: در هیچ کجای دنیا اختلاف کارانه تا ۱۰۰ برابر نیست اما در کشور ما چنین تبعیضی وجود دارد.
از دیگر موارد تبعیض این است که برای مثال یک جراح که موظف است ۵۴ ساعت در محل کار حضور یابد، چنانچه ۲ ساعت حضور داشته باشد بازخواست نمی شود اما پرستاری که ۲ ساعت تأخیر کند مورد مؤاخذه سخت قرار می گیرد!
دبیرکل خانه پرستار کشور با بیان این که کمبود پرستار در تمام دنیا وجود دارد توضیح می دهد: در کشورهای مختلف شاخص ها اینگونه است که به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت ۷، ۸ یا ۹ پرستار وجود دارد که بسیاری از این کشورها این عدد را به ۱۰ می رسانند اما در کشور ما ضریب پرستار به جمعیت حدود ۶/۱ یا ۷/۱ است.
این در حالی است که سازمان بهداشت جهانی می گوید اگر این رقم زیر عدد ۳ باشد بیمار دچار مشکل شده و خسارت به حد مرگ و میر می رسد.
خانه نشین شدن برخی پرستاران
دبیرکل خانه پرستار کشور ادامه می دهد: درحال حاضر بین ۵۰ تا ۶۰ هزار پرستار ترک شغل کرده و خانه نشین شده اند چراکه به گفته آن ها کار کردن در شرایط سخت، طاقت فرسا و پر از استرس با حقوق ۱۵ میلیون تومان هیچ توجیهی ندارد.
از آنجا که پرستاران از کانال های مختلفی مهاجرت می کنند هیچ آمار دقیقی از تعداد پرستارانی که به خارج از کشور رفته اند در دسترس نیست.
حتی مبنایی که برخی مسئولان به آن استناد می کنند بر اساس برگه ای است که سازمان نظام پرستاری به عنوان صلاحیت حرفه ای به پرستارانی که درخواست مهاجرت دارند ارائه می دهد اما چون بسیاری از کشورها از جمله کشورهای حوزه خلیج فارس و آلمان بدون دریافت صلاحیت حرفه ای حاضر به جذب پرستار هستند این نامه هم نمی تواند مبنا باشد.
شریفی مقدم تصریح می کند: وضعیت پرستاری بحرانی بوده و در یک سال اخیر بحرانی تر شده است چراکه هیچ یک از دلایل مهاجرت پرستاران به ویژه مهم ترین آن که مشکل معیشتی بوده حل نشده است.
حتی در برخی موارد با تهدید، ارعاب و احضار پرستاران به هیئت های تخلف می خواهند شرایط پرستاری مطلوب جلوه داده شود و حتی در این باره در شهرهای مختلف پرونده های مفتوحی وجود دارد.
به نظر می رسد برخی مسئولان وزارت بهداشت سعی دارند وضعیت پرستاری را آن گونه تعریف کنند که نمایانگر کاهش مهاجرت پرستاران باشد در حالی که این گونه نیست.
برخی کشورها مانند دانمارک در دوره کرونا پرستار بیشتری جذب می کرد و شرایط را برای مهاجرت تسهیل کرده بود حالا چون به تعداد شاخص هایی که می خواسته رسیده اند جذبشان کمتر شده اما تمایل و اقدام پرستاران ما به مهاجرت کم نشده است.
بنابراین اعلام کاهش آمار مهاجرت پرستاران می تواند نوعی فرافکنی برای نشان دادن بهبود وضعیت پرستاران باشد.
نظر شما