کرسی آزاداندیشی با عنوان «موانع محبت کلامی و تأثیر آن در رشد عاطفی همسران در خانواده‌های مدرن» صبح امروز به روش نقد و نظر در مدرسه علمیه زهراییه نجف‌آباد برگزار شد.

خانم طیبه حقیقی، استاد و عضو هیئت علمی مدارس علمیه گلدشت، ویلاشهر و فاطمیه نجف‌آباد در این نشست به‌عنوان ارائه‌دهنده و خانم انسیه محمدرحیمی، استاد مدرسه علمیه زهراییه به‌عنوان منتقد علمی حضور داشتند.

خانم اکرم بهرامیان مجری جلسه با تشریح ضرورت پرداختن به موضوع، به نقش ارتباط کلامی در استحکام بنیان خانواده‌های معاصر پرداخت. سپس، خانم حقیقی به‌عنوان ارائه‌دهنده اصلی، تغییرات سبک زندگی خانواده‌های امروزی را از عوامل اصلی کم‌رنگ شدن ارتباطات عاطفی دانست و گفت: تغییرات اجتماعی، فرهنگی و فناورانه باعث انعطاف‌پذیری نقش‌ها، اشتغال هم‌زمان زن و مرد و جایگزینی ارتباطات دیجیتال با تعاملات سنتی شده است.

وی با اشاره به لزوم بازآموزی مهارت‌های عاطفی، ابراز داشت: در فضای پرمشغله امروز، ابراز محبت کلامی جایگاه مهم‌تری یافته، چراکه شیوه‌های سنتی ابراز محبت کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

خانم حقیقی در ادامه پنج مانع اصلی در مسیر ابراز محبت کلامی در خانواده‌ها را شامل مشغله‌های روزمره و فشار کاری، ضعف در تربیت عاطفی و نداشتن الگوی بیان محبت، وابستگی به فناوری و کاهش مکالمات حضوری، باورهای نادرست در رابطه با روش ابراز محبت و وجود اختلافات و سوء‌تفاهم‌های حل‌نشده بیان کرد.

وی راهکارهایی همچون اختصاص زمان مشخص برای گفت‌وگوی بدون عوامل مزاحم، تمرین کلمات محبت‌آمیز، شناخت زبان عشق همسر، کاهش وابستگی به فضای مجازی و تقویت مهارت‌های ارتباطی را برای بازسازی ارتباط عاطفی پیشنهاد داد.

در ادامه نشست خانم محمدرحیمی، منتقد علمی جلسه، چالش مهمی را مطرح کرد و گفت: اگر یکی از همسران به‌ویژه مرد خانواده، به ابراز محبت کلامی پایبند نباشد، ممکن است زن دچار احساس کمبود عاطفی، کاهش اعتماد به نفس و حتی فرسودگی شود. این مسئله در درازمدت به تضعیف رابطه و سردی در زندگی مشترک منتهی خواهد شد.

در بخش تبادل نظر، طلاب نیز دیدگاه‌های خود را بیان کردند. برخی بر لزوم تغییر همسر و تلاش متقابل تأکید کردند و برخی دیگر به خودسازی عاطفی و معنوی به‌عنوان راه حل فردی پرداختند.

در جمع‌بندی پاسخ‌ها، خانم حقیقی بر نقش اساسی توکل و توجه به منبع اصلی محبت، یعنی پروردگار، تأکید کرد و گفت: انتظار صرف از همسر، موجب ناامیدی می‌شود. زن باید با حفظ عزت نفس، تقویت خودشناسی و برنامه‌ریزی برای شادی فردی، زندگی خود را از مسیر رضایت درونی مدیریت کند.

وی افزود: نگاه متعالی به زندگی، تمرکز بر داشته‌ها و رشد فردی، از افتادن در دام ناامیدی جلوگیری می‌کند و مسیر هم‌افزایی و تربیت مشترک در خانواده را هموار می‌سازد.