شهرت اصلی محلات به باغ‌های گل متنوع آن بوده که انواعی از گل‌ها را در کنار هم قرار داده است.
۷۰۰ نوع کاکتوس در محلات تولید می‌شود. همچنین گل‌های داوودی در بیش از ۸۰۰ رنگ با انجام اعمال ژنتیکی تولید می‌شوند. تولید و صادرات گل زیبای ژِربِرا از دیگر توانمندی‌های خاص این شهرستان در زمینه تولید گل و گیاهان زینتی است.
محلات بهشت عاشقان گل و گیاه است. آب و هوای مساعدش سبب شده این ظرفیت را داشته باشد که پرورشگاه انواع گل و گیاه باشد.
چشمه‌های پرآب
علاوه بر گل و گیاه، محلات به چشمه‌هایش هم معروف است. این چشمه‌ها شامل چشمه‌های جوشان آبی می‌شود که از دامنه کوه‌ها سرچشمه گرفته‌اند و همچنین چشمه‌های معدنی آبگرم که خواص درمانی فوق‌العاده‌ای دارند.
چون محلات در دامنه رشته کوه هفتاد قله قرار گرفته، حجم آب فراوانی به سمتش سرازیر می‌شود و این منطقه را سیراب می‌کند.
برای دیدن چشمه‌های آبگرم محلات باید به ۱۵ کیلومتری شمال شرق محلات و روستای نینه بروید. حتماً می‌دانید این چشمه‌های آبگرم چه خواص شگفت‌انگیزی دارند و در درمان بسیاری از بیماری‌ها مؤثرند.
محوطه باستانی خورهه
در ۴۸ کیلومتری شمال شرق شهرستان محلات، محوطه باستانی خورهه قرار دارد که جزو آثار باستانی مهم کشور محسوب می‌شود و در فهرست میراث ملی ثبت شده است. درباره کاربرد و قدمت دقیق این محوطه باستانی هنوز اطلاعات دقیقی ارائه نشده و از آنچه در این محوطه به جا مانده، حدس زده‌اند آن را به عنوان آتشکده خورهه، کاخ، منزل ییلاقی، گورستان یا محلی برای برگزاری مراسم می‌شناسند. خورهه را به دو معنی «محل برآمدن خورشید» و «منطقه ییلاقی» تعبیر کرده‌اند. ستون و سرستون‌هایی که هنوز در این منطقه وجود دارد، رنگ و بوی هنر یونانی دارد. آثاری از دوره‌های سلوکی، اشکانی، ساسانی، اسلامی و سلجوقی در این منطقه یافت شده اما بر اساس یافته‌های باستان‌شناسی می‌گویند از هزاره دوم پیش از میلاد، مسکونی بوده است.
آتشکده آتشکوه
اثر بسیار مهم دیگری که در شهرستان محلات نباید از آن غافل شد، آتشکده «آتشکوه» است. این آتشکده در منطقه نیم‌ور محلات، در نزدیکی روستای آتشکوه قرار گرفته و از آتشکده‌های مهم بازمانده از دوران باستان است. بنایی که به دلیل اهمیتش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قدمت این آتشکده را به دوره ساسانیان برمی‌گردانند و مورخان معتقدند بنای آن تا قرن چهارم هجری (یعنی در دوره اسلامی) هم استفاده می‌شده است.
سنگ‌نگاره‌های نیم‌ور
از چند اثر باستانی مهم در محلات نوشتیم و این مسئله مشخص می‌کند سکونت انسان در این منطقه قدمت دارد و منطقه مناسبی برای ساخت جوامع بشری در دوره‌های مختلف بوده است. باستان‌شناسان در کوه‌های اطراف منطقه نیم‌ور نقوشی باستانی روی سنگ‌ها یافته‌اند. نقوشی که نمونه‌هایش را روی کوزه و سفال‌های کهن هم می‌بینیم.
گفته شده نقش بز کوهی نماد زایندگی و برکت برای مردم آن دوران بوده که روی بیشتر آثارشان دیده می‌شود بنابراین دیدن چنین تصویری در یافته‌های باستان‌شناسان دور از تصور نیست.