چند سالی است که سنت بسیار ارزشمند و مورد تأکید اطعام غدیر در محله‌ها و هیئت‌های مذهبی دوباره احیا شده و بسیاری افراد متوجه ثواب باعظمت این عمل شده‌اند. البته شاید انتظار می‌رفت از سال‌های اولیه‌ای که بحث اطعام غدیر مطرح شد، این سنت به سرعت گسترش یابد، ولی متأسفانه هنوز به آن مقدار که باید و شاید، به طور گسترده رواج پیدا نکرده است.
بعضی از علمای قدیم مانند مرحوم ملکی تبریزی، در طول سال مبالغی را جمع می‌کردند تا بتوانند یک افطار ساده یا یک غذای مختصر به همسایگان، علما و بستگانشان بدهند. این اطعام ارزشمند است و ما باید به اندازه‌ای به آن توجه کنیم که مردم دنیا تعجب کنند و بگویند: «چرا روز غدیر در ایران هیچ کس در خانه‌اش غذا نمی‌خورد و همه مردم غذای مجانی دریافت می‌کنند؟». امیرالمؤمنین(ع) حتماً قدردان کسانی خواهند بود که غدیر را به این گونه پاس می‌دارند؛ چرا که اطعام در غدیر، یکی از سفارش‌های خود امیرالمؤمنین(ع) است.
اطعام غدیر، سنتی زیبا با ثوابی عظیم
اطعام غدیر از سنت‌های شیعیان برای پاسداشت روز غدیر و تجدید بیعت با امیرالمؤمنین علی(ع) است. در میان اعمال روز غدیر افطاری دادن به مؤمن جایگاهی والا دارد. بر اساس روایت‌ها در این عمل فضیلتی بزرگ نهفته است. اهمیت طعام دادن در این روز به اندازه‌ای است که امام صادق(ع) روز غدیر را روز «اطعام الطعام» خوانده است. طبق پاره‌ای از گزارش‌ها امامان(ع) شیعیان را به اطعام در غدیر تشویق می‌کردند. در حدیثی به اطعام‌دهی روز غدیر در کنار روزه‌داری، عیدی دادن و صله رحم سفارش شده است. (شیخ طوسی، مصباح المتهجد) در روایتی از امام رضا(ع) از شیعیان خواسته شده به اندازه توان و امکانات خود در اطعام غدیر مشارکت کنند. بر پایه روایتی در کتاب‌های مختلف چون مصباح المتهجد اثر شیخ طوسی نقل شده است: «امام رضا(ع) در شام عید غدیر، اصحاب خاص خود را برای افطار نزد خود نگه داشت و برای خانواده‌های آن‌ها غذا به همراه هدایا فرستاد».
فرصتی الهی برای سهیم شدن در فضیلتی فراموش‌نشدنی
طبق روایت‌های متعدد اطعام این روز بسیار حسنه و مورد تأکید است و موجب می‌شود این سنت به دست فراموشی سپرده نشود. امام رضا(ع) درباره فضیلت روز غدیر می‌فرماید: «وَ مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً کَانَ کَمَنْ أَطْعَمَ جَمِیعَ الْأَنْبِیَاءِ وَ الصِّدِّیقِین»؛ هر کس در روز غدیر به مؤمنی غذا بدهد، مانند کسی است که به تمام انبیا و صدیقین غذا داده باشد. امام صادق(ع) درباره سنت حسنه اطعام و اهمیت آن در این روز فرمود: «غذا دادن به یک مؤمن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک میلیون پیامبر و صدیق در رأس آن‌ها خود ائمه معصومین(ع) و یک میلیون شهید در رأس آن‌ها حضرت عباس(ع) و شهدای کربلا و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد». و «غذا دادن به یک نفر در غدیر مانند غذا دادن به همه پیامبران و صدیقان است». امیرالمؤمنین(ع) در مورد ثواب عجیب اطعام روز غدیر فرمود: «من افطر مؤمنا فی لیله فکأنما افطر فئاما… کسی که مؤمن روزه‌داری را در غدیر افطار دهد، مانند این است که ۱۰ فئام را افطار داده است. فردی پرسید: ای امیرمؤمنان(ع) «فئام» چیست؟ حضرت فرمود: ۱۰۰ هزار پیامبر و صدیق و شهید. آن گاه ادامه داد: پس چگونه خواهد بود فضیلت کسی که جمعی از مؤمنین و مؤمنات را تکفل کند». در روایتی دیگر فرمود: «هر کس برای خدا در روز غدیر وام دهد، خداوند چندین برابر به او خواهد داد. در روز عید غدیر بهترین لباس خود را بپوشید، عطر بزنید، به فرزندانتان هدیه دهید و بهترین غذای سال خود را بخورید». در روایات به اطعام نیازمندان، مؤمنان، برادران دینی و نیز افطاری به روزه‌داران در روز غدیر سفارش شده است. استحباب روزه روز غدیر نزد شیعیان از شهرت برخوردار است. برای اطعام ثوابی ذکر شده که در هیچ زمان دیگری ذکر نشده است.
ما هنوز زیبایی‌های زیباترین حقیقت عالم، یعنی آن جمال بی‌نظیر امامت و حکومت نورانی ولایت را به درستی منتقل نکرده‌ایم. زیبایی در امر امامت است که اگر این طور باشد، همین سفره‌های ساده اطعام غدیر، قدرتمندترین بیانیه عملی برای نشان دادن عظمت و رحمت این ولایت الهی خواهد شد؛ همان طور که امیرالمؤمنین(ع) فرمود و ما را به این میهمانی عظیم الهی فراخواند.
نظر شما