در این نشست، با استناد به آیه ۳۳ سوره مائده و نیز روایت‌های معتبر اسلامی، تهدید نظامی علیه مقام رهبری، به‌ویژه از طریق ابزارهایی مانند موشک یا پرنده‌های بدون سرنشین، نمونه‌ای آشکار از محاربه واقعی دانسته شد.
در این جلسه تصریح شد که محاربه تنها به کشیدن سلاح آشکار در خیابان محدود نمی‌شود، بلکه هر فرد یا گروهی که با تکیه بر توان رزمی و جنگ‌افزاری حتی اگر از راه دور باشد، امنیت جامعه اسلامی و شخصیت‌های بلندمرتبه دینی را تهدید کند، در دایره محاربه قرار می‌گیرد.
حاضران تاکید کردند که بر پایه این فتوا، تهدیدکنندگان نه محارب حکمی یعنی بر پایه ظاهر عمل بلکه محارب واقعی و حقیقی هستند؛ از این‌رو تمام احکام قرآنی مربوط به محاربه مانند اعدام، به‌دار آویختن، قطع عضو یا تبعید بر آنان قابل اجراست، و تشخیص نوع مجازات نیز بر عهده حاکم شرع و بر اساس مصلحت عمومی خواهد بود.
در ادامه، با تاکید بر اینکه تهدید مقام رهبری و مرجعیت، تهدید کیان دین، امت اسلامی و نظام اسلامی است، حاضران این فتوا را پاسخ قاطع به تهدیدهای اخیر بیگانگان به‌ویژه از سوی دولت ایالات متحده آمریکا دانستند و بر نقش بازدارندگی آن در برابر دشمنان اسلام تأکید کردند.
در پایان، شرکت‌کنندگان خاطرنشان کردند که اجرای این فتوا منحصر به پیروان مرجع صادرکننده نیست، بلکه به دلیل پیوند آن با امنیت عمومی، اطاعت از آن بر همه مسلمانان و آحاد جامعه اسلامی واجب و لازم است.
نظر شما