با توجه به در اختیار داشتن بیشترین ساحل جنوبی دریای خزر و وجود رودخانه‌های متعدد یکی از استان‌های پیشرو در آبزی‌پروری و فعالیت‌های شیلاتی است. سالانه حدود ۳۰ هزار تن انواع آبزیان تولید شده در این استان به سایر نقاط کشور و از یکسال گذشته تاکنون با برنامه‌های اصولی دولت سیزدهم و عالی‌ترین مقام اجرایی مازندران با وجود فشارهای خارجی و تحریم به خارج از کشور نیز صادر می‌شود.

همسایگی با دریای خزر در نوار ساحلی به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر و وجود ۵۴ شرکت تعاونی صیادی پره در این استان با اشتغال حدود چهار هزار و ۲۰۰ نفر و همچنین فعالیت بیش از سه‌هزار و ۴۰۰ مزرعه آبزی‌پروری سبب شده که مازندران بیشترین سهم را در فعالیت‌های شیلاتی جنوب دریای خزر داشته باشد.

با این حال برای نخستین بار در مازندران، ۲۰ هزار قطعه بچه‌ماهی خاویاری به‌صورت کاملاً خصوصی در رودخانه چپکرود جویبار رهاسازی شد.

سرپرست اداره‌کل شیلات مازندران گفت: برای نخستین‌بار در استان، ۲۰ هزار قطعه بچه‌ماهی خاویاری با وزن تقریبی ۲۰ گرم در رودخانه شیلاتی چپکرود جویبار توسط بخش خصوصی رهاسازی شد.

نیما حسین‌زاده با بیان اینکه این اقدام از سوی بخش خصوصی، گامی مهم در کنار فعالیت مراکز دولتی مانند مراکز بازسازی ذخایر شهید باهنر کلاردشت و شهید رجایی ساری است، افزود: مشارکت بخش خصوصی و شرکت‌های صیادی پره در بازسازی ذخایر آبزیان، نشانگر بینش و آگاهی جامعه صیادی نسبت به اهمیت پایداری تنوع زیستی دریای خزر است.

وی گفت: بهره‌برداری پایدار از منابع دریایی، بدون بازسازی ذخایر امکان‌پذیر نیست و این اقدامات در واقع تضمین‌کننده آینده صید در سواحل شمالی کشور هستند.

حسین زاده بزرگ‌ترین معضل در حوزه ماهیان خاویاری را صادرات خام این گونه ارزشمند دانست و اظهار کرد: با تکمیل زنجیره تولید در پایانه صادراتی ماهیان خاویاری چپکرود جویبار، می‌توان ارزش صادراتی ماهیان خاویاری را با فرآوری داخلی چندین برابر افزایش داد.

تلاش‌ها در تکثیر طبیعی ماهیان خاویاری

یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های شیلاتی مازندران برای حفظ ذخایر شیلاتی دریای خزر، رهاسازی بچه‌ماهیان در دریاست که در این زمینه نیز به استناد آمارهای موجود رشد قابل توجهی مشاهده می‌شود. رهاسازی بچه‌ماهیان در دریای خزر توسط شیلات مازندران تا سال ۱۳۹۹ محدود به ماهی سفید و ماهی آزاد دریای خزر بود که مجموعا حدود ۸۰ میلیون قطعه بود، اما این رقم اکنون به بیش از ۱۲۰ میلیون قطعه با افزایش گونه‌های رهاسازی شده رسیده است.

در حال حاضر علاوه بر ماهی سفید و ماهی آزاد دریای خزر، ماهی کپور دریایی و ماهی خاویار نیز در دریای خزر رهاسازی می‌شود. طبق آمارهای موجود پارسال حدود ۱۸ میلیون ۸۰۰ هزار قطعه ماهی کپور دریایی، بیش از ۱۰۰ میلیون قطعه ماهی سفید، افزون بر ۴۰ هزار قطعه ماهی آزاد دریای خزر و بیش از ۱۶۰ هزار قطعه بچه ‌ماهی خاویاری در دریای مازندران رهاسازی شد.

به گفته بخشی، یکی از اقدامات اجتماعی برای کمک به رونق اقتصاد شیلاتی که طی سال‌های اخیر در این استان مورد توجه قرار گرفت، جذب مشارکت‌های اجتماعی جامعه صیادی برای کمک به تکثیر طبیعی است.

ماهیان خاویاری اگر چه مهم ترین ذخیره ژنتیکی دریای خزر هستند و به خاطر ارزش غذایی و اقتصادی بالا عنوان «مروراید سیاه» را با خود دارد، ولی بهره برداری بی‌رویه همسایگان خزر به ویژه در بخش شمالی و بی توجهی به بازسازی ذخایر سبب شد تا صید این گونه از سال ۲۰۱۰ میلادی ممنوع شود.

ماهیان خاویاری دریای خزر همانند ماهیان استخوانی رودکوچ هستند به این معنی که تخم ریزیشان را با کوچ کردن موقتی به مصب رودخانه های منتهی به دریای خزر انجام می دهند. همین کوچ موقتی هم مهم ترین علت دست اندازی بی حد و حصر قاچاقچیان و افراد سودجو به این گونه بوده که سبب شد تا صید آن از دریای خزر به طور کلی تا بازسازی ذخایر آن ممنوع شود.

فصل تخم ریزی ماهیان خاویاری از نیمه دوم اسفند شروع می شود و تا پایان اردیبهشت ادامه می یابد ولی در روش تکثیر نیمه مصنوعی، تخم ها در مراکز تخصصی از ماهیان بارور استخراج و پس از تبدیل شدن به بچه ماهی به رودخانه های شیلاتی انتقال می یابد. بچه ماهیان پس از مدتی زندگی در رودخانه راهشان را به دریا باز می کنند ولی در این مدت باید تحت مراقبت قرار گیرند تا صید نشوند و یا بر اثر تغییر دبی آب رودخانه یا آلودگی از بین نروند.

یکی از سختی های کار در بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری این است که این گونه ها در سن ۱۵ تا ۱۶ سالگی به مرحله تخم ریزی می رسند و به همین دلیل احتمال صید نشدن تا پیش از رسیدن به این سن بسیار کم است. این ماهیان وقتی به سن تخم ریزی می رسند، به دهانه های رودخانه می روند و به همین خاطر هم تهدید صید شدن توسط جوامع محلی یا قاچاقچیان و سودجویان بیشتر می شود.

مازندران حدود ۱۳۰ رودخانه با شاخه های اصلی و فرعی دارد که ۲۴ رشته رودخانه به عنوان رودخانه مهم شیلاتی محسوب می شوند ولی لزوما ورودی تمامی این رودخانه های شیلاتی مسیر کوچ ماهیان خاویاری نیست و به همین دلیل هم شیلات مازندران چهار رودخانه را برای تکثیر نیمه مصنوعی انتخاب کرده است.

فیل ماهی، ازون برون، قره برون و شیپ از مهم ترین گونه های ماهیان خاویاری دریای خزر هستند.