حامد یزدیان، عضو هیئت رئیسه کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی با اشاره به بحران کم آبی در کشور، گفت: ما در یکی دو دهه گذشته در سیاستگذاریهای کلان آب اشتباه رفتیم و چند اتفاق جدید افتاده است که نتیجه آن را مشاهده میکنیم. برخی از این مشکلات ساختاری است که در زمینه نهادهای تصمیمگیر آب گرفتیم. از زمانی که نگاههای مبتنی بر مدیریت حوزه آبریز را براشتیم و به مدیریت استانی تغییر دادیم این مشکلات بیشتر شده است.
وی اظهار کرد: مسیر را غیر علمی و غیر کارشناسی رفتیم و آب را وارد بازیهای سیاسی کردیم. در همه جای دنیا یک حوزه آبریز در مورد آب تصمیم گیری میکند نه اینکه ما بیاییم مرز سیاسی استانها را معیار تصمیم گیری در مورد آب قرار دهیم.
یزدیان بیان کرد: اگر این روند ادامه پیدا کند در سال آینده در کل کشور تنشهای آبی را خواهیم دید. اگر قرار باشد استانها مستقل در این زمینه تصمیم بگیرند قطعاً استانهایی که در پایین دستههای آبریز هستند یا حوزههای مشترک دارند دچار تنشهای جدی میشوند.
وی تاکید کرد: موضوع دیگر توسعههای بیرویه بدون نگاه به بهره وری آب است که در کشور داریم. ما با توسعه مخالف نیستیم ولی اینکه مفهوم آب و بهرهوری آن برای ما مشخص باشد موضوع مهمی است. حتی در بحث کشاورزی ما در سالهای اخیر توسعههای زیادی داشتیم ولی منجر به کاهش مصرف نشده است هنوز در بیشتر مناطق کشور کشاورزی به شکل سنتی انجام میشود یا کشت محصولات پر آب بر است که اینها بحثهایی است که نیاز به تفکر و برنامهریزی جدی دارد.
این عضو هیئت رئیسه کمیسیون کشاورزی اظهار کرد: مسلماً برخی از نگاهها این است که کشاورزی در کشور تعطیل شود. ما چنین نگاهی نداریم و معتقدیم با همین آب موجود و اصلاح روشهای آبیاری، بذر، کود و همچنین مدیریت بخش کشاورزی میتوانیم بهرهوری و تولید محصول بیشتری با مصرف آب کمتری داشته باشیم.
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی، گفت: با افزایش جمعیت نیاز به آب داشتیم که در این زمینه کار نشده است. استانهایی را داریم که بیشتر از ۴۰ درصد تلفات شبکه دارند. در بهترین استانها ۱۵ تا ۱۶ درصد تلفات شبکه آب شهری وجود دارد، این یعنی اینکه آبی که در کشور کم است و به سختی استحصال میشود بخشهای زیادی در شبکهها هدر میرود و سرمایه گذاری جدی در این حوزهها انجام نشده است. خیلی از جاها عمده آبی که توسط آب شرب مصرف میشود پساب آن را نمیتوانیم استفاده کنیم.
یزدیان بیان کرد: ما بحث حقوق مالکیت آب را در کشور جدی نگرفتیم که این منجر به اتفاقات ناگواری شده است. برخی از اینها حقابه دارانی هستند که شخصی هستند بخشی نیز انفال است و باید بحث حقوق آب را در کشور یک بار برای همیشه حل کنیم، اینکه قرار است همه مالکیت در اختیار دولت باشد یا باید حقابه کشاورزانی که از قدیم وجود داشته است را پرداخت کنیم. اگر قرار است بخش خصوصی و حقابه داران به رسمیت شناخته شوند باید در تصمیمگیریها و تصمیمها برای آن ها نقش آفرینی ایجاد کنیم و مشکلات آن را در تصمیمات داشته باشیم.
نظر شما