ایشان در بخشی از این پیام با اشاره به رذالت دشمن در ترور دانشمندان هسته‌ای و فرماندهان نظامی ما با اطمینان فرمودند: «دشمن ابله و کوته‌بین به هدف خود نرسید. آینده نشان خواهد داد هر دو حرکت نظامی و علمی شتابنده‌تر از گذشته به سمت افق‌های بلند پیش خواهد رفت ان‌شاءالله».
بیان این جمله از سوی حضرت‌ آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، دستور کاری ملی است که باید از سوی مسئولان، نخبگان و آحاد ملت جدی گرفته شود. در این فرمایش دو نکته کلیدی نهفته است؛ نخست، امیدآفرینی در دل ملتی که همواره در معرض تهدید، تحریم و ترور بوده است، ولی همواره توانسته تهدیدها را به فرصت بدل کند. در این راستا شهادت فرزندان این مرز و بوم، نه پایان راه، که نقطه‌ عطفی برای آغاز جهشی جدید در حوزه‌های راهبردی کشور است. نکته دوم، انسجام داخلی و اعتماد ملی است. ملت ایران امروز با چشمانی باز و قلبی سرشار از یقین، به دو بال پرواز خود در مسیر تمدن‌سازی نگاه می‌کند؛ «علم» و «اقتدار نظامی». این دو مقوله نه فقط ابزار بقا، که ستون‌های اصلی اقتدار ملی ما هستند.
در حوزه علمی، ایران امروز دیگر تماشاگر نیست، بلکه بازیگر اصلی است. پس از گذشت بیش از چهار دهه از انقلاب، کشور ما در زمره نخستین کشورهای جهان در تولید رادیودارو، فناوری لیزر در آسیا، نانودارو و رشد علمی قرار دارد. رتبه دوم جهانی در رشد علمی، رتبه هفتم در تولید نانودارو، جایگاه پانزدهم علمی در جهان همراستا با توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان و مراکز رشد و حضور مقتدرانه در فناوری هوافضا، تنها بخشی از این دستاوردهاست. اگرچه دشمن می‌خواست برنامه هسته‌ای را نابود کند، اما اکنون ایران جزو پنج کشور برتر جهان در دانش هسته‌ای و صاحب باکیفیت‌ترین آب سنگین دنیاست. در حوزه نظامی نیز ما از نداشتن بند پوتین سرباز، به نقطه‌ای رسیده‌ایم که پهپادها، موشک‌های نقطه‌زن، زیردریایی‌های پیشرفته و سامانه‌های دفاعی بومی، خواب را از چشم دشمنان ربوده‌اند. امروز دیگر کسی نمی‌تواند بدون حساب، علیه ایران دست از پا خطا کند اما همان ‌گونه که رهبر حکیم انقلاب بارها فرموده‌اند پیشرفت علمی و نظامی نباید بی‌پیوند با اقتصاد و فرهنگ باشد. در واقع، راهبردهای دفاعی و علمی باید در چارچوب گفتمان اقتصادی- فرهنگی نظام معنا پیدا کنند و به نیازهای واقعی جامعه پاسخ دهند.
در نهایت اینکه تاریخ گواهی می‌دهد آغازگر جنگ علیه ایران چه کسانی بودند اما پایان‌دهنده جمهوری اسلامی ایران بود که با واکنش قاطع و قدرتمندانه، دشمن را به التماس برای آتش‌بس کشاند. همان ترامپی که می‌گفت «قدرت برنده به آتش‌بس نیاز ندارد»، در همان جنگ مجبور شد از در عقب خارج شود و التماس کند. پیام اخیر رهبری معظم درباره ادامه پیشرفت‌های نظامی و علمی هم فقط یک یادآوری نبوده و یک تکلیف است. تکلیف برای شتاب در علم، تکلیف برای اقتدار بیشتر در میدان و تکلیف برای ساختن آینده ایران است. اکنون وظیفه ماست که این مسیر را ادامه دهیم و ثابت کنیم ملت ما نه تنها از محدودیت‌ها نمی‌هراسد، بلکه از دل آن، قدرت می‌سازد.