آستان قدس رضوی با برپایی موکبی به نام «موکب امام رضا(ع)» در نقطه صفر مرزی دوغارون، به مهاجران افغانستانی که از ایران خارج می‌شوند، خدمات‌رسانی می‌کند. خدمتی که با همراهی و همکاری مرزبانی خراسان رضوی ممکن شده است.
خاطره‌ای خوش که دل همه را گرم کرده است
بر اساس این گزارش، برپایی موکب امام رضا(ع) نه تنها موجب دلگرمی مهاجران افغانستانی شده، بلکه روحیه مرزبانان را نیز تقویت کرده است. سرگرد مجتبی بیهقی، معاون فرهنگی و اجتماعی فرمانده مرزبانی خراسان رضوی در این خصوص می‌گوید: خدمات‌رسانی موکب حضرت رضا(ع) در نقطه صفر مرزی موجب شده مهاجران با خاطره‌ای خوش از کشور خارج شوند و این امر خستگی را از تن مرزبانان هم بیرون کرده و نظم و آرامش را در منطقه افزایش داده است.
وی تصریح می‌کند: دیدن لبخند رضایت بر لبان مهاجران، حتی با وجود سختی‌ها، برای مرزبانان دلگرم‌کننده است.
خادمان حرم مطهر رضوی در این موکب، با هدف انتقال حال و هوای معنوی حرم قدسی امام رضا(ع) به مهاجران، در این نقطه صفر مرزی حضور یافته‌اند. سخنان این میهمانان امام رضا(ع) از نقطه صفر مرزی دوغارون و هنگام ترک میهن عزیزمان ایران، شنیدنی است.
«جان علی شجاعی» سی و چهار ساله یکی از این اتباع غیرمجاز افغانستانی است که به مدت ۶سال در شهرستان کرج به همراه همسر و هفت فرزندش سکونت داشته و هنگام خروج از ایران می‌گوید: «من در این مدت با هماهنگی و دریافت مجوزهای لازم به زیارت حرم مطهر امام رضا(ع) رفته‌ام. اسم امام رضا(ع) که می‌آید یاد مهربانی و محبت می‌افتم. باورم نمی‌شد در آخرین لحظات حضور در ایران اسلامی میهمان غذای حرم مطهر امام هشتم(ع) بشویم. خاطره زیبایی بود که فراموش نمی‌کنم. انگار میهمان خود امام رضا(ع) بودیم». میلاد پسر سیزده ساله این خانواده هم می‌گوید: خاطره خوبی از زندگی در ایران داریم. من تا به حال چند مرتبه به حرم منور امام رضا(ع) رفته‌ام. دوست دارم باز هم به حرم بروم. ما امروز میهمان غذای حرم شدیم که خیلی مبارک است. برادرش بنیامین هشت ساله نیز اظهار می‌کند: «من همیشه در حرم امام رضا(ع) برای بچه‌ها و کودکان دعا می‌کردم».
ایران وطن دوم ماست
«ملیحه تاجیک» دوازده ساله در حالی که در کنارش پدرش ایستاده و غذای مهمانسرای حضرت رضا(ع) در دستش است، می‌گوید: از همین جا و از فاصله ۲۵۰کیلومتری از نقطه صفر مرزی، به امام هشتم(ع) سلام می‌کنم. امام رضا(ع) خیلی مهربان است. بابت غذای متبرک مهمانسرای حرم مطهر خیلی از امام هشتم(ع) ممنونم. اسم ایران که به میان می‌آید، یاد خانه و کاشانه خودمان می‌افتم. دوست دارم پدر و مادرم زودتر کارشان درست شود و دوباره با آن‌ها به ایران و زیارت حرم مطهر امام رضا(ع) بیایم. دوستانم، همکلاسی‌هایم و... هنوز در ایران هستند و می‌خواهم از افغانستان برای آنان نامه بنویسم و با پست برایشان بفرستم. از همین جا به همه بچه‌های ایران می‌گویم تا فرصت دارند، خوب درس بخوانند و قدر کشورشان را بدانند و هیچ وقت تسلیم نشوند.
«فرحناز علیزاده» بیست و هفت ساله به مدت هفت سال در استان مازندران، شهرستان چمستان ساکن بوده است. او در حالی که اشک می‌ریزد، می‌گوید: اتفاق جالب و غیرمترقبه‌ای بود، فکر نمی‌کردم هنگام خروج از مرز دوغارون، میهمان غذای حرم مطهر امام رضا(ع) شویم. ما همیشه مدیون امام رئوف(ع) بوده‌ایم و خواهیم بود. امیدوارم به زودی به ایران بازگردم و بتوانم باز هم به زیارت حرم مطهر امام هشتم(ع) بروم. دلم برای ایران و به ویژه حرم منور امام رضا(ع) خیلی تنگ می‌شود. اسم ایران که به میان می‌آید یاد روزهای خوب می‌افتم. ایران وطن دوم ماست. ما محبت ایرانی‌ها را فراموش نمی‌کنیم.
سفره گسترده حضرت در مرز
«علی سلطانی» بیست و سه ساله، حدود دو سال و نیم با خانواده‌اش در منطقه اشرف‌آباد شهر ری در استان تهران ساکن بوده است. او بیان می‌کند: از پذیرایی خوب مسئولان آستان قدس رضوی در مرز دوغارون بسیار ممنونم. از اینکه میهمان غذای حضرتی شدم بسیار خوشحالم. من چند بار به مشهد رفته بودم اما تا به حال غذای حرم مطهر امام رضا(ع) نصیبم نشده بود. این دفعه واقعاً خود امام رضا(ع) ما را دعوت کرد. سفره امام رضا(ع) خیلی وسیع است و محبت ایشان مرز و جغرافیا نمی‌شناسد. ایشان امام رئوف(ع) است و مثل جدش رسول الله(ص) بزرگ و مهربان است. امیدوارم خداوند همیشه ما را در پناه امام هشتم(ع) قرار دهد.
«فاطمه محمدی» سی و سه ساله، ۲۰ سال در شهر ری استان تهران ساکن بوده است. وی نیز می‌گوید: اسم حرم منور امام رضا(ع) من را به یاد ضریح مطهر می‌اندازد. ایشان خیلی مهربان و رئوف هستند و ما هیچ وقت دست خالی از خانه آقا بیرون نرفته‌ایم و انگار این بار هم آقا نمی‌خواستند ما دست خالی از خانه‌شان برویم. امام رضا(ع) حتی هنگام خروج از ایران و در مرز دوغارون ما را فراموش نکرد و برایمان غذای حضرتی فرستاد.«سید بسم‌الله حیدری» بیست و هفت ساله، حدود هشت سال در ایران و در شهرستان کاشان به اتفاق همسر و فرزندش ساکن بوده است. او از خاطرات خوش سفر به مشهد و زیارت امام رضا(ع) یاد می‌کند و می‌گوید: اسم امام رضا(ع) من را یاد عشق و محبت می‌اندازد. به یاد بزرگواری و آقایی امام هشتم(ع) می‌افتم. از اینکه غذای تبرکی حرم مطهر نصیبمان شد خیلی خوشحالم. فکر نمی‌کردم این جوری در مرز دوغارون و در آخرین لحظات میهمان امام رضا(ع) بشوم. اسم ایران را که می‌شنوم یاد همدلی و یک همسایه خوب و مهربان می‌افتم. دوست دارم دوباره و به صورت قانونی به ایران و زیارت حرم منور امام هشتم(ع) بیایم.
فدایی امام رضا(ع) و حرم مطهرش هستیم
در موکب امام رضا(ع) علاوه بر توزیع غذا، فضاسازی معنوی نیز صورت گرفته است. پخش تصاویری از حرم مطهر رضوی و نوای مداحی اهل بیت(ع)، فضایی دلنشین و معنوی برای مهاجران ایجاد کرده است. در لابه‌لای گفت‌وگو با اتباع افغانستانی، سرباز وظیفه‌ای را دیدم که به موکب امام رضا(ع) در نقطه صفر مرزی آمد و دست بر سینه به سمت تصویر ضریح مطهر امام هشتم(ع) سلام داد و عرض ادب و ارادت کرد. با او همکلام می‌شویم. «امیرحسین عفت‌پناه» از بچه‌های بولوار خیام مشهد بوده که حدود ۱۰ ماه است در این منطقه یعنی مرز دوغارون و در هنگ مرزی تایباد به خدمت مقدس سربازی مشغول است. وی می‌گوید: هر وقت از جلو این موکب عبور می‌کنم، یاد خیمه‌ها و موکب‌های اطراف حرم مطهر رضوی می‌افتم. دلم برای حرم منور امام هشتم(ع) خیلی تنگ شده، به خصوص صحن سقاخانه. حدود ۲۵ تا ۳۰ روز پیش مشهد بودم و به زیارت حرم مطهر امام رضا(ع) رفتم، در آن موقع از امام رضا(ع) خواستم این آخرین دیدار و زیارت من نباشد. اما راستش را بخواهید در اینجا نقطه صفر مرزی، یک جور دیگر دل انسان برای حرم مطهر امام رضا(ع) تنگ می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: اینجا و در مرز دوغارون هم که هستیم در دلمان به یاد امام هشتم(ع) و مردم مشهد و همه مردم ایران اسلامی هستیم. ما برای دفاع از ایران اسلامی اینجا هستیم و دست کسی را که بخواهد به پرچم امام رضا(ع) و پرچم ایران اهانت کند، قطع می‌کنیم. ما فدایی امام رضا(ع) و حرم مطهرش هستیم. جانم فدای ایران. جانم فدای رهبر ایران. وطن خانه اصلی ماست و ما تا پای جان از آن محافظت خواهیم کرد. صدای او و عرض ارادتش به ساحت امام هشتم(ع) و کشورمان ایران آخرین صدایی است که در مرز ثبت و ضبط می‌کنیم و کم‌کم سفر به پایان می‌رسد، اما رأفت و مهربانی امام رئوف، حضرت رضا(ع) و گستردگی سفره متبرک امام هشتم(ع) را پایانی نیست. سفره اکرام رضوی در همه جای دنیا پهن است و جهانیان، ریزه‌خوار خوان بابرکت این امام مهربان هستند.
نظر شما