آشپزخانه مرکزی آستان قدس رضوی، از سال ۹۵ در نقطه صفر مرزی مهران برپا شده و حالا نزدیک به سه سال است که خادمانش با نزدیک شدن به اربعین حسینی شب و روز اینجا خدمت می‌کنند، عرق می‌ریزند و با لبخند، از زائران، ساده و بی‌تکلف پذیرایی می‌کنند.

در هر شیفت، نزدیک به ۱۰۰ نفر لباس خدمت بر تن می‌کنند و هر نوبت با غذایی پذیرای این زائران می‌شوند؛ روزی قرمه‌سبزی، روز دیگر عدس‌پلو و برخی‌ روزها ناگت و فلافل سرخ شده؛ ولی روزهایی که گرمای هوا بالا می‌رود، پارچ‌های آبدوغ‌خیار تازه و خنک، روی میزها می‌نشیند تا حرارت راه را از تن زائران بیرون کند.

اینجا سه وعده کامل صبحانه، ناهار و شام برای هزاران زائر مهیاست. صدای همهمه خادمان، صدای خرد کردن سبزی‌ها و گاهی نوای زیرلب "لبیک یا حسین” خادمان، فضای آشپزخانه را به جایی میان کار و زیارت پیوند می‌دهد.

امیرحسین همتی، مسئول آشپزخانه آستان قدس رضوی در مرز مهران با لبخند می‌گوید: «بزرگ‌ترین افتخار ما این است که غذایی که در مشهد، در حرم مطهر امام رضا(ع) طبخ می‌شود، اینجا کنار مرز، سر سفره زائران اربعین قرار می‌گیرد. خیلی‌ها شاید هنوز به مشهد مشرف نشده‌اند، اما اینجا مهمان حرم می‌شوند.»

در کنار دیگ‌های بزرگ و دل‌های صاف و ساده خادمان موکب امام رضا(ع)، گروه‌های دیگری از خادمان رضوی هم از استان‌های مختلف از جمله قزوین، ایلام و البرز مشغول کارند. بعضی‌ها شربت‌های خنک دست زائران می‌دهند، برخی دیگر سینی‌های غذا را بین صف‌های طولانی تقسیم می‌کنند و برخی هم خاک پای زائران را می‌زدایند و با واکسی ساده آنها را راهی مسیر عشق می‌کنند.

مرز مهران این روزها ترکیبی از گرد راه، بوی نان و غذای تازه، نوای مداحی که می‌خواند: "السلامُ علی، اهل مشایه/ تا بهشت خدا، وصله مشایه" است. اما همه با وجود خستگی، برق اشتیاق در چشمانشان موج می‌زند تا خود را به آن سوی مرز برسانند. و اینجا، در میانه هرم گرمای تابستانی، سایه کرامت امام رضا(ع) بر سر زائران افتاده و حضرت یک به یک، جواز حضور در جمع عاشقان اباعبدالله الحسین را به دست‌شان می‌دهد و بدرقه‌شان می‌کند.