در سال‌های گذشته بسیاری از افراد بومی در این استان به دلیل برخی مشکلات مانند بیکاری، آب ناسالم و وجود ریزگردها دست به مهاجرت زدند تا آنجا که خوزستان را در صدر بالاترین نرخ مهاجرت میان استان‌ها قرار داده و حالا باید به فهرست مهاجران، شناورها و لنج‌های خوزستانی را نیز اضافه کرد.

آبادان در استان خوزستان از دیرباز یک شهر تجاری و صنعتی بوده که معیشت اکثر مردم منطقه به ویژه اهالی اروندکنار و چوئبده از راه تجارت تأمین می‌شد.گفتنی است این موضوع مهم‌ترین عامل در ایجاد امنیت پایدار در مرز محسوب می‌شود؛ اما اکنون شرایط به گونه‌ای رقم خورده که به دلیل بی‌توجهی و بی‌برنامگی مدیران حوزه اقتصادی، شاهد مهاجرت روزافزون تاجران و حتی صاحبان شناور از بنادر خوزستان به استان‌های جنوبی از جمله بندر بوشهر و استان هرمزگان هستیم.

شیب تند مهاجرت

با وجود اینکه خط ساحلی طولانی جنوب کشور از اروند تا مکران مورد توجه رهبر معظم انقلاب در سیاست‌های توسعه دریامحور است و خوزستان را باید در اقتصاد دریامحور به صورت جدی مورد توجه قرار داد؛ اما به نظر می‌رسد معیشت ساکنان مرزنشین و رونق اقتصاد سنتی مرزی مورد غفلت واقع شده تا آنجا که تعداد لنج‌های باقیمانده در خوزستان را به ۶۸ فروند کاهش داده است.

در سال‌های گذشته به ‌ویژه از سال ۹۵ به بعد با وضع قوانین سختگیرانه و نبود مشوق‌های کافی، تعداد زیادی از لنج‌های خوزستان به سمت بوشهر مهاجرت کردند.در حالی که تا پیش از کرونا هزار و ۲۰۰ لنج و شناور در بنادر آبادان مشغول به کار بودند؛ اما محدودیت‌های تجاری در روابط ایران با کویت موجب شد تعداد شناورهای فعال در آبادان به کمتر از ۳۰ عدد تقلیل پیدا کند.

در سال‌های گذشته به ‌ویژه از سال ۹۵ به بعد با وضع قوانین سختگیرانه و نبود مشوق‌های کافی، تعداد زیادی از لنج‌های خوزستان به سمت بوشهر مهاجرت کردند.در حالی که تا پیش از کرونا هزار و ۲۰۰ لنج و شناور در بنادر آبادان مشغول به کار بودند؛ اما محدودیت‌های تجاری در روابط ایران با کویت موجب شد تعداد شناورهای فعال در آبادان به کمتر از ۳۰ عدد تقلیل پیدا کند.

دافعه خوزستان و جاذبه بوشهر به دلیل نزدیکی به کشورهای عربی شیب مهاجرت را تندتر کرده، از این رو اگر دولتمردان برای ایجاد مشوق‌های لازم و بازگرداندن لنج‌های خوزستان کاری انجام ندهند، به زودی شاهد کوچ همیشگی لنج‌ها از خوزستان خواهیم بود.

بازگشت سخت

اکنون سود بازرگانی در بنادر خرمشهر و آبادان ۲۰ تا ۲۵ درصد است در حالی که برخی بنادر دیگر از نرخ‌های بالاتری برخوردارند. از این رو این تفاوت سبب شده هزینه‌های حمل ‌و نقل و سوخت برای لنج‌داران خوزستان مقرون ‌به ‌صرفه نباشد و در چند سال گذشته برای ادامه فعالیت به بنادر بوشهر پناه بیاورند.

اگر چه دولتمردان با قانون جدید مبنی بر واردات ۹۷ قلم کالای مجاز در قالب تجارت ملوانی تصمیم دارkد ملوانان را به تجارت دلخوش کند؛ اما به نظر می‌رسد برای بازگرداندن شناورهای مهاجر کمی دیر شده باشد.

از آنجا که طبق مصوبه کارگروه ماده ۴، شناورهای ساماندهی‌ شده در هر استان تنها می‌توانند در بنادر همان استان فعالیت کنند، از این رو این محدودیت اجازه نمی‌دهد لنج‌های خوزستان که در بوشهر ثبت شده‌اند، به خوزستان بازگردند. بنابراین هر گونه معافیت قائل شده برای آن‌هایی که بار سفر از خوزستان بستند، حکم نوشدارو پس از مرگ سهراب را دارد.