ولی این ما نیستیم که راهی میشویم؛ جذبه او است که اینچنین عالم را به حرکت وامیدارد و به کربلا میرساند. با انرژی زوالناپذیری که در قلوب مؤمنان نشانده: «إن لقتل الحسین حرارة فی قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا...».گویی این حسین است که باز آهنگ سفر کرده و بانگ برداشته است که «من کان فینا باذلا مهجته و موطنا علی لقاء الله نفسه فلیرحل معنا» آن که آخرین قطره خونش را در راه ما میبخشد و جانش را برای لقای پروردگار آماده کرده است با ما سفر کند... .و حباب و حبیب و سعد و سعید و انس و عابس و جون و وهب هستند که از گوشهگوشه زمین به همراهی حسین(ع) برخاستهاند.
کربلاست که منتظر ماست و حسین(ع) است که کاروان اربعین را رهبری میکند و خود به دنبال زهیرهاست تا از میان امواج فتنه برهاند و در کشتی نجات بنشاند. این کاروان حسینی است که پس از هزارو۳۸۶ سال هنوز در حرکت است، فارغ از زمان و مکان. کاروانی که پیاده است و حرکت را بدون سرعت و زمان معنا میکند. حتی مقصدش هم مقصد حرکت است، نه مقصد ماندن و شاید از همینرو است که کربلا محل ماندن نیست.
کربلا و عاشورا جریان دارد، در طول زمان و مکان؛ «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» و هر لحظه فرصتی است برای پیوستن به این کاروان.
چنین کاروانی که عین حرکت است، نمیتواند مقصد ایستایی در جغرافیا داشته باشد. مقصدش حرکت کربلایی است، نه زمین کربلا.
اربعین با همه بزرگیاش فقط نمادی است از این حرکت. حرکتی که در چارچوب زمان و مکان نمیگنجد و قرار است صحنهآرایی حق و باطل و قرارگیری در جهت درست تاریخ را نوبهنو به تصویر بکشد و همین مأموریت است که حرکت اربعین را بزرگ و مهم کرده است.
کربلا منتظر ماست تا نسبت خود را با این کاروان و حرکتش مشخص کنیم؛ حتی اگر حضور جسمانی در حرکتش نداشته باشیم. مشخص کنیم اهل حرکتیم یا سکون، اهل قیامیم یا قعود و نسبتمان را مشخص کنیم با کربلاها و عاشوراهایی که «کل یوم» در «کل ارض» جریان دارد و تکرار میشود تا کربلاییان را بیازماید.
چه خوب گفت علی شریعتی که «وقتی از صحنه حق و باطل خودت غایبی، هر جا که خواهی باش؛ چه به نماز ایستاده باشی، چه به شراب نشسته باشی، هر دو یکی است».
۱۹ مرداد ۱۴۰۴ - ۰۲:۴۷
کد خبر: ۱۰۸۷۶۷۳
امسال هم خیلی از ما پابهپای میلیونها زائر امامحسین(ع) و دل به دل صدها میلیون دلداده او راهی زیارت اربعین شدهایم.

زمان مطالعه: ۱ دقیقه
منبع: روزنامه قدس
نظر شما