فیلم تحسینشده Nomadland(سرزمین عشایر)، ساخته کلوئی ژائو، با روایتی نرم و واقعی از زندگی افراد بیخانمان در جادههای آمریکا، این مسئله را به تصویر کشیده؛ جایی که شخصیت اصلی پس از از دست دادن همه چیز، در یک ون زندگی میکند و با جامعهای از کوچنشینان هممسیر میشود. این فیلم نه تنها سختی چنین زندگیای را نشان میدهد؛ بلکه یادآوری میکند بیخانمانها اغلب افرادی عادی هستند که با بحرانهای غیرمنتظره روبهرو شدهاند.
بنا بر گزارش وزارت مسکن و توسعه شهری ایالات متحده(HUD) کل تعداد افراد بیخانمان در آمریکا حدود ۷۷۱ هزار نفر است که این آمار بر اساس شمارش نقطهای در ژانویه ۲۰۲۴ جمعآوری شده است. اما حالا دونالد ترامپ اقدامهای جدیدی را برای حذف بیخانمانها از خیابانهای پایتخت آمریکا انجام داده است. میپرسید چگونه؟ او خیلی راحت بیخانمانی را یک جرم اعلام کرده است! این اقدامها شامل دستور اجرایی جولای ۲۰۲۵ و پستهای شبکههای اجتماعی، بر حذف سریع بیخانمانها از پایتخت تمرکز دارد. ترامپ البته این سیاستها را بخشی از تلاش برای بازگرداندن امنیت و زیبایی به شهر توصیف کرده؛ اما منتقدان آن را رویکردی سختگیرانه میدانند که ممکن است وضعیت افراد آسیبپذیر را وخیمتر کند.
پایتخت آمریکا و معضل بیخانمانها
واشنگتن دیسی، پایتخت ایالات متحده با چالش بیخانمانی دست و پنجه نرم میکند که اغلب به عوامل اقتصادی، مشکلات روانی و مصرف مواد مرتبط است. بنا بر گزارشهای محلی، هزاران نفر در کمپهای موقت ساکن هستند و این مسئله در مکانهای کلیدی شهر، مانند در نزدیکی وزارت خارجه به چشم میخورد. ترامپ در پستهای خود به تصاویر این کمپها در مسیر موتورکاد خود اشاره کرده و آن را نمادی از بینظمی دانسته است. با این حال آمار رسمی پلیس نشان میدهد جرایم خشونتآمیز در هفت ماه نخست ۲۰۲۵ حدود ۲۶ درصد کاهش یافته و کل جرایم نیز ۷ درصد افت کرده است.
شهرهای چادری در ینگه دنیا
شهرهای چادری یا کمپهای موقت بیخانمانها به عنوان سکونتگاههای غیررسمی - که افراد در چادرها یا سازههای دستساز زندگی میکنند - در سالهای اخیر رشد قابل توجهی داشتهاند. گزارش HUD در ارزیابی سالانه بیخانمانی نشان میدهد تعداد این کمپها از ۱۹ مورد در سال ۲۰۰۷ به بیش از ۲۵۵ مورد در سال ۲۰۱۷ افزایش یافته و این روند با بحران مسکن و همهگیری کووید۱۹ ادامه داشته است.
آمار دقیق تعداد کمپها چالشبرانگیز است؛ زیرا بسیاری پنهان یا موقت هستند؛ اما تخمین زده میشود که از کل ۷۷۱ هزار بیخانمان در ایالات متحده، بیش از ۲۷۴ هزار نفر بدون سرپناه زندگی میکنند که بخش عمدهای از آنها در این کمپها ساکن هستند. بیش از نیمی از این افراد در کالیفرنیا یعنی ثروتمندترین ایالت آمریکا هستند؛ جایی که ۶۸ درصد بیخانمانها بدون سرپناهاند.
مهمترین شهرهایی که با این کمپها مواجهاند شامل لسآنجلس، سانفرانسیسکو، سیاتل، پورتلند و واشنگتن دیسی میشود. این کمپها اغلب به دلیل کمبود مسکن مقرون بهصرفه و خدمات روانی شکل میگیرند و بسیاری از شهرها مانند کالیفرنیا و واشنگتن قوانین ممنوعیت کمپینگ را اجرا میکنند.
جزئیات اقدامهای ترامپ
اقدامهای ترامپ از جولای ۲۰۲۵ آغاز شد، زمانی که او دستور اجرایی «پایان دادن به جرم و بینظمی در خیابانهای آمریکا» را امضا کرد. طبق این دستورات کمکهای فدرال به ایالتها و شهرهایی اولویت داده میشود که قوانین علیه کمپینگ شهری، مصرف مواد در مکان عمومی و سرگردانی را اجرا کنند و افراد بیخانمان به مراکز درمان و بازپروری منتقلشوند. در اقدامهای خاص برای واشنگتن، ترامپ در ۱۰ آگوست ۲۰۲۵ طی پستی در Truth Social اعلام کرد بیخانمانها باید فوراً از شهر خارج شوند و مکانهایی دور از پایتخت برای آنها فراهم خواهد شد؛ او هشدار داد دیگر «آقای خوب» نیست و مجرمان زندانی خواهند شد. این پست با افزایش نیروهای فدرال، از جمله ۱۲۰ مأمور FBI، همراه بود و احتمال استقرار گارد ملی نیز مطرح شده است. ترامپ همچنین کنفرانس خبری را در ۱۱ آگوست برای اعلام جزئیات بیشتر برگزار کرد. در مارس ۲۰۲۵ نیز ترامپ به شهردار واشنگتن، موریل بوزر دستور داد کمپها را پاکسازی کند وگرنه فدرال وارد عمل خواهد شد؛ این بخشی از دستور اجرایی «واشنگتن امن و زیبا» است که بر افزایش نیروی پلیس فدرال تمرکز دارد.
اقدامهای ترامپ در تیررس منتقدان
واکنشها به سیاستهای اعلامی و اعمالی ترامپ دوگانه بوده است. حمایتکنندگان از جمله کاربران شبکه ایکس و رسانههای طرفدار ترامپ مانند Fox News و Newsmax، این اقدامها را عقل سلیم و ضروری برای امنیت میدانند؛ برای نمونه، برخی کاربران ترامپ را برای پاکسازی کمپها نزدیک وزارت خارجه ستایش کردهاند و ترامپ خود ادعا کرده این سیاستها جرم را عملاً متوقف خواهد کرد. از سوی دیگر، منتقدان مانند گروههای حمایتی National Alliance to End Homelessness و National Homelessness Law Center، این سیاستها را مضر و منسوخ توصیف کردهاند و میگویند بیخانمانی را به عنوان جرم تلقی میکند و وضعیت را بدتر خواهد کرد. شهردار بوزر تأکید کرده شهر بحران جرم ندارد و استفاده از گارد ملی ناکارآمد است. کاربران شبکه ایکس منتقد مانند @BossGlobalRadio آن را اقتدارگرایانه و حمله به فقرا دانستهاند و رسانههایی مانند BBC و Reuters به مخالفت شهردار و احتمال نقض خودمختاری شهر اشاره کردهاند. در جنبه سیاست درمان اجباری، حمایتکنندگان آن را بهبود امنیت عمومی میدانند در حالی که منتقدان نقض حقوق فردی و افزایش بیخانمانی را هشدار میدهند. پاکسازی کمپها از دیدگاه حامیان، پاکیزه کردن شهر است؛ اما منتقدان آن را جابهجایی بدون راهحل پایدار میبینند. به عبارت بهتر منتقدان هشدار میدهند بدون تمرکز بر علل ریشهای مانند مسکن مقرونبهصرفه و خدمات روانی، این سیاستها ممکن است افراد را بیشتر به حاشیه براند.
نظر شما