«آذری جهرمی» وزیر ارتباطات دولت روحانی با هشدار نسبت به «انفعال اقتصادی»، خواستار تدوین برنامهای عملی و راهبردی شده و تأکید کرده شعارها و حرفهای کلی دیگر توان حل بحران را ندارند. «حسامالدین آشنا» رئیس سابق مرکز بررسیهای استراتژیک هم با انتقاد از آنچه پراکندهگویی مقامات خوانده، خواستار «توقف بدیههسرایی و خوشمزگی» و ایجاد وحدت رویه در سیاستهای کلان کشور شده است. پیش از اینها هم «امیرحسین ثابتی» نماینده تهران در مجلس هم پاسخهای ضعیف برخی مقامات به خبرنگاران خارجی را خلاف منافع ملی خوانده و هشدار داده بود «اگر دست فرمان دولت در سیاست خارجی تغییر نکند برخورد مجلس با دولت عوض خواهد شد».
اگرچه انتقاد با ادبیات محترمانه و مشفقانه و ارائه راهکار برای حل مشکلات قابل پذیرش است اما فراتر از انتقادات دلسوزانه شماری از چهرهها که ادبیات سیاسی تند و توهینآمیزی دارند از طرح عدم کفایت رئیس جمهور سخن گفتهاند. اما چرا؟
جدی نگیرید؛ اینها فضاسازیهای رسانهای است
دکتر «ناصر ایمانی» کارشناس ارشد مسائل سیاسی در گفتوگو با قدس درباره موج اخیر طرحهای عبور از رئیس جمهور، با تأکید بر اهداف سیاسی پشت این حرکتها، آن را ابزار باجخواهی میداند و میگوید: این حرفها و طرحها صرفاً با اهداف خاص سیاسی مطرح میشود و اصلاً عملیاتی نیست. خودشان هم میدانند که این اتفاق هرگز رخ نخواهد داد .
وی در عین حال، انتقاد را حق طبیعی جریانهای سیاسی میداند و تأکید میکند: ممکن است به آقای دکتر پزشکیان هم نقدهایی وارد باشد، اما طرح نقد باید در یک فضای سالم صورت بگیرد؛ چرا که اساساً انتقاد با هدف بهبود عملکردها اتفاق میافتد نه با هدف ضربه زدن به عملکردها.
وی به مرز باریک انتقاد از دولت و ضربه زدن به دولت اشاره میکند و میگوید: به هر دولت و رئیسجمهوری حتماً نقدهایی وارد است اما اینکه چهرههایی صرفاً از سر زیادهخواهی، صلاحیت رئیسجمهوری برای ادامه کار را زیر سؤال ببرند، نابجا و غلط است. وی در ادامه تأکید میکند: آنهایی که با سازوکارهای رسانهای آشنا هستند میدانند که این گونه طرحها صرفاً فضاسازی سیاسی است.
او در بخش دیگری از اظهارات خود به پیامد این گونه فضاسازیها میپردازد و خاطرنشان میکند: این اقدامها نه تنها تضعیف دولت در شرایط حساس کشور است، بلکه میتوان گفت یک اشتباه استراتژیک بزرگ محسوب میشود. ایجاد فضای رادیکال میان سیاسیون، آتش اختلافات سیاسی را در داخل شعلهور میکند و قطعاً اگر به روند سازندگی کشور ضربه نزند، کمکی هم به آن نمیکند.
سکوت به معنای تسلیم شدن در برابر فضاسازیهای سیاسی است
این کارشناس مسائل سیاسی تأکید میکند: اقلیت تندرو با مطرح کردن موضوعی از این دست، دیگران را هم به واکنشهای تند وادار میکنند. نتیجه این اقدامها فاصله گرفتن از فضایی است که پس از جنگ تحمیلی ۱۲روزه ایجاد شد؛ فضایی که همدلی، اتحاد و انسجام ملی را رقم زده بود.
ایمانی میافزاید: متأسفانه به نظر میرسد افرادی که این بحثها را مطرح میکنند، به طور مستقیم از این همدلی و همبستگی رضایت ندارند و میخواهند به آن ضربه بزنند.
وی با تأکید بر ضرورت مقابله سیاسیون دلسوز با این رفتارها، میگوید: مسئولان و سیاسیون آگاه نباید اجازه دهند این افراد در حد خودنمایی و مطرح کردن حرفهای تند، فضای سیاسی کشور را مسموم کنند. سکوت در برابر این تندرویها، به معنای تسلیم شدن در برابر فضاسازیهای سیاسی است.
این اقدامها کاملاً زیانبار و عمیقاً اشتباه است
وی درباره شدت گرفتن این مسائل در ماههای اخیر میگوید: اظهارات برخی چهرهها مانند آقای آشنا یا آذری جهرمی که نزدیک به جریان پزشکیان هستند، ممکن است در حد انتقاد مشروع باقی بماند؛ اما کسانی که با وقاحت از طرح عدم کفایت رئیسجمهور سخن میگویند، قطعاً از چارچوب انتقاد فراتر رفته و با رادیکالیسم سیاسی میخواهند فضای کشور را ملتهب کنند.او معتقد است: انتقاد به عملکرد رئیسجمهور طبیعی و قابل پذیرش است، اما رادیکالیسمی که هدف آن ضربه به سازوکارهای مدنی جامعه است، خطرناک و مخرب خواهد بود و همه باید با آن مقابله کنند. این اقدامها نه تنها به نفع کشور نیست، بلکه زمینه سوءاستفاده دشمنان داخلی و خارجی را فراهم کرده و امنیت سیاسی کشور را تهدید میکند. در چنین شرایطی، ضرورت ایجاد وحدت، همدلی و پایبندی به اصول قانونی و اخلاق سیاسی بیش از هر زمان دیگری احساس میشود.
این کارشناس ارشد مسائل سیاسی تأکید میکند: مسئولان دلسوز باید به صورت جدی با این جریانهای تندرو مقابله کنند و اجازه ندهند با حرفهای غیرعملی و جنجالی، آرامش سیاسی کشور به مخاطره بیفتد. نقد و انتقاد حق طبیعی سیاسیون است، اما زمانی که هدف بهرهبرداری سیاسی و ایجاد فضای رادیکال باشد، این اقدامها کاملاً زیانبار و عمیقاً اشتباه است.
نظر شما