آیت‌الله سیدمجتبی نورمفیدی پیامبر گرامی اسلام(ص) مظهر رأفت، رفق، مدارا و رقت قلب بود. قرآن کریم درباره اخلاق پیامبر اکرم(ص) و رقت قلب او می‌فرماید: «لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْه مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ» به یقین پیامبری از میان شما به سویتان آمده که رنج‌های شما بر او سخت است [این همان رقت قلب است] و اصرار بر هدایت شما دارد و نسبت به مؤمنین رئوف و مهربان است. وجود مقدس پیامبر(ص) رقیق‏القلب‏‏ترین موجودی است که خداوند در این عالم آفریده است.
در آیه دیگر خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید: «لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَّفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ» گویا که می‌خواهی جانت را از شدت اندوه از دست بدهی، به خاطر اینکه آن‏ها ایمان نمی‌آورند. خیلی عجیب است، خداوند متعال در این آیه، پیامبر(ص) را تسلی می‌دهد. پیامبر(ص) به اندازه‏ای نسبت به مردم رقیق‏القلب‏ و رئوف است که برای ایمان نیاوردن آن‏ها‏ نزدیک است جانش را از دست بدهد.
پیامبر(ص) همانند پدری برای مردم است، همچنان‌که فرمود: «أنَا وَعَلِیٌّ أبَوَا هَذِهِ الأُمَّة» من و علی، پدران این امت هستیم.
رأفت و دلسوزی پیامبر(ص) نسبت به امت از جنس رأفت و دلسوزی پدر نسبت به فرزند بلکه بالاتر از آن است. زمانی که یک پدر از انحراف و آلودگی فرزندش مطلع می‌شود، نگرانی و ناراحتی او قابل توصیف نیست به گونه‏ای که بعضی پدران از شدت ناراحتی نسبت به انحراف و آلودگی فرزندانشان دق کرده و از دنیا رفته‎اند. همین حالت را پیامبر اکرم(ص) نسبت به امتش دارد.
امام حسین(ع) به پدرش عرض کرد: «پدر جان. برای من رسول خدا(ص) را توصیف کن». امیرالمؤمنین(ع) اوصافی را برای پیامبر(ص) ذکر کرده و در آخر می‌فرماید: «فَصارَ اباً لَهُم» پیامبر(ص) آن ‌قدر به مردم رأفت داشت که تبدیل به پدر امت شد.
پیامبر(ص) نه تنها خودش این گونه بود بلکه به دیگران هم توصیه این امر مهم را می‌نمود. امام صادق(ع) می‌فرماید: روزی پیامبر(ص) خطاب به اصحاب فرمود: سوگند به کسی که جان من در دست او است رحمت خداوند متعال فقط شامل کسانی خواهد شد که نسبت به دیگران رحیم هستند. سؤال کردند: آیا ما رئوف و مهربان هستیم؟ پیامبر(ص) فرمود: کسی که فقط نسبت به زن و فرزندش رأفت دارد، رئوف و رحیم نیست.
بر این اساس کسی که به همسر و فرزندانش رأفت و رحمت نداشته باشد، خارج از دایره انسانیت است اما اگر کسی نسبت به همسر و فرزندان خود رأفت و رحمت داشته باشد ولی نسبت به مردم این چنین نباشد، به تعبیر رسول اکرم(ص) رحیم نیست و کسی که نسبت به مردم و مسلمانان رحمت و رأفت نداشته باشد، مشمول رحمت خداوند نیست.
قرآن کریم درباره پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللهِ أسْوَةٌ حَسَنَه» یقیناً روش و رفتار پیامبر الگوی نیکویی برای شماست. حال به نمونه‌هایی از رأفت نبوی اشاره می‌شود.
روزی که مکه توسط مسلمانان فتح شد، برخی از مسلمانان هنگام ورود به مکه شعار می‌دادند: «الیَوم یَوم المَلحمَه» امروز روز در هم کوبیدن [و انتقام] است. پیامبر(ص) فرمود: شعار را عوض کنید و بگویید: «الیَوم یَوم المَرحَمَه» امروز روز رحمت [و بخشش] است. بر همین اساس پیامبر(ص)، امثال ابوسفیان را که سالیان طولانی علیه مسلمانان کارشکنی می‌کردند را مورد عفو قرار دادند.
و یا آمده است که در یکی از غزوه‌ها شرایطی برای پیامبر اکرم(ص) پیش آمد که از اصحاب جدا شد. ناگهان سیلی آمد و راه را بر ایشان بست. حضرت تنها روی زمین نشسته و مشغول استراحت بود. یکی از کفار کینه‌توز با شمشیر بالای سر پیامبر(ص) ایستاد و با فخر فریاد زد: حال کیست که تو را از دست من نجات دهد؟ پیامبر(ص) فرمود: خداوند متعال.
تا شمشیر را کشید و خواست ضربه‌ای بر پیامبر(ص) وارد کند، پایش لغزید و نقش بر زمین شد و شمشیر از دستش افتاد. پیامبر(ص) شمشیر را گرفت و خطاب به او فرمود: «الان مَن یَمنعُک منّی»؛ «حال چه کسی تو را از دست من نجات می‌دهد؟» این شخص شنیده بود که پیامبر(ص) چه خصوصیات اخلاقی دارد، لذا گفت: «جُودُکَ وَکَرَمُکَ یَا مُحَمَّد کن خیر آخذ»؛ «نجات‌دهنده من سخاوت و بزرگواری تو است. ‌ای محمد(ص) اکنون بهترین انتخاب را اختیار کن». پیامبر(ص) او را بخشید و شمشیرش را در اختیارش گذاشت. او به سوی یاران خویش می‌رفت، در حالی که می‌گفت: «جئتُ مِنْ عِنْدِ خَیْرِ النَّاس‏»؛ «من از نزد بهترین افراد می‌آیم».
این اثر مدارا و رأفت است و بسیاری به دلیل همین اخلاق پیامبر(ص) متحول شدند و اسلام آوردند.