پس از آزادی از زندان، بسیاری از زندانیان با همت و تلاش در مسیر اصلاح و بازسازی زندگی خود گام برمی‌دارند. مثلاً مردی که پس از آزادی، وارد کارگاه تعمیر موتورسیکلت شد؛ هرچند قبلاً مکانیکی بلد نبود اما در زندان دوره آموزشی دیده و حالا با کسب مهارت، نان حلال سر سفره می‌آورد.
سازمان زندان‌ها در سال‌های اخیر با برگزاری دوره‌های آموزش فنی و حرفه‌ای، زمینه یادگیری ۵ حرفه مختلف را برای زندانیان فراهم کرده است. پس از آموزش، زندانیان در کارگاه‌های داخل زندان مشغول به کار می‌شوند. همچنین، برخی از زندانیان با جرایم سبک‌تر اجازه دارند در طول روز به کارگاه‌های بیرون از زندان بروند و در پایان روز به زندان بازگردند.
در سال گذشته، برخی ندامتگاه‌ها اقدام به احداث سوله‌های کارگاهی مانند دوچرخه‌سازی و ساخت مبل و صندلی کردند تا زندانیان در این مشاغل فعالیت داشته باشند. همچنین سوله‌های خوابگاهی مجاور این کارگاه‌ها تجهیز شده‌اند تا زندانیان پس از پایان کار استراحت کنند. این مدل به عنوان «کارگاه-خوابگاه» شناخته می‌شود.
رویکرد سازمان زندان‌ها در آموزش حرفه و اشتغال به زندانیان، حرکت به سمت مشاغل صنعتی پایدار است که نیازهای همیشگی بازار را تأمین می‌کند و آینده شغلی زندانیان را پس از آزادی تضمین می‌کند.
تا پایان ۱۴۰۳، حدود ۴۸ هزار زندانی در سراسر کشور مشغول به کار شده‌اند. آموزش و اشتغال حرفه‌ای، یکی از مهم‌ترین راه‌های باز اجتماعی کردن زندانیان و تضمین زندگی سالم و مستقل آن ها پس از آزادی محسوب می‌شود.
نظر شما